เขียนถึงหนังสือไปหนนึงแล้ว ไม่ได้อยากเขียนถึงเรื่องเดิมๆ หลายหนหรอก แล้วก็ไม่ไฮป์เป็นพิเศษด้วย แต่คิดว่ามีหลายคนอยากรู้ว่าผมดูเรื่องอุจิฮานาบิแล้วรู้สึกอะไรยังไง อยากอ่านรีวิวหรืออะไรเทือกๆ นั้น ก็อยากเขียนนะ แต่ขี้เกียจ กุจะไปเล่น Bloodborne ละ แต่อีกใจก็อยากเขียนเหมือนกัน ก็เลยเขียนเป็นบุลเล็ทบันทึกไว้ละกัน
- ในฐานะแฟนบอยชาฟท์ ชอบมาก
- ชวนคนอื่นดูมั้ย ไม่?
- ชอบแต่ก็ไม่ได้บอกว่าดี กุชอบของกุอ่ะ
- ข้อเสียมีเยอะ ไม่เถียงเลย คุยได้
- ไปดูด้วยพื้นฐานว่าอ่านหนังสือแล้ว
- ลำดับการรับรู้คือ หนังสือ > หนัง > ทีวี
- ระหว่างดูหนังจะคอยคิดว่าเหมือนหรือไม่เหมือนหนังสือยังไงอยู่ตลอดเวลา
- หนังสือเขียนพร้อมๆ กับที่เขียนบทอนิเม
- คนเขียนบทอนิเมและนิยายไม่ใช่ชุนจิ อิวาอิ
- [แฟนบอย]รู้สึกว่าคุ้มตั้งแต่ไตเติลแล้ว
- 3D ห่วยสัส
- ช่วงกลางๆ น่าเบื่อนิดหน่อย
- เล่าเรื่องแบบเชยๆ 90 หน่อยๆ (ก็ต้นฉบับมัน 90)
- อนิเมใช้ภาพตัดเร็วๆ เสริม
- ขาอ่อนนาสึนะน่าเลียมาก
- รักแร้ก็เช่นกัน
- ชอบที่นางเอกถามว่า “จะไปไหนกัน” แล้วพระเอกตอบว่า “ไม่รู้”
- สองประโยคข้างเป็นแก่นของเรื่องเลย(หัวเราะ)
- เพลงเพราะ
- [แฟนบอย]มีหลายซีนที่คิดในใจว่า “ได้ดูของแบบนี้ในโรงหนังก็คุ้มแล้ว”
- ในนิยาย นาสึนะจะให้ความรู้สึกเปราะบางกว่านี้ ไม่เดเระแบบนี้
- แต่ในนิยายก็เอโร่ยเหมือนกัน
- ไหปลาร้านาสึนะใน TV ก็เอโร่ยเหมือนกัน
- ฉากจับนมครู(CV: Hanazawa Kana)มีตั้งแต่ฉบับ TV
- กิมมิคสตรีทไฟเตอร์ในเวอร์ชั่น TV ถูกเอาออกไป(เสียดาย)
- ไม่ชอบอะไร? ไม่ชอบลูกแก้ว
- และการยัดเยียดแฟนตาซีเข้าไปโดยไม่มีอะไรรองรับ
- แต่ฉากฟุ้งเฟ้ออลังการโชว์พาวนี่ชอบนะ
- อยากให้เรื่อง “ธรรมดา” แบบทีวี
- อยากให้นาสึนะอึนๆ หม่นๆ แบบในหนังสือ
- ภาพนาสึนะในหนังสือ(ในมุมมองของผม)จะดูหม่นๆ อึนๆ อยากตาย
- มองว่าทั้งนิยาย หนังสือ และทีวี มีความเหลื่อมกันเยอะ
- โปรโมทว่าเป็นหนังรักนี่ก็ตลกดี…
- วันที่ไปดูคนเกือบเต็มโรงแน่ะ (เซ็นทรัลอีสต์วิลล์)
- ย้ำอีกครั้ง ได้เห็นอนิเมชั่นแบบนี้ในโรงภาพยนตร์(ไทย)ก็คุ้มค่าตั๋วแล้ว
- ใครดูคมนนวแล้วชอบอยากดูอะไรคล้ายๆ กันไม่แนะนำ
- หลังจากที่ดูหนังแล้วคุยๆ ประเด็นที่ถกเถียงกันมากที่สุดคือความเอโร่ยของนาสึนะ
เสริม การไปปั่นจักรยานที่โอโนมิจิทำให้ความรู้สึกเวลาดูอนิเมเปลี่ยนไป รับรู้สีและบรรยายกาศของสถานที่ได้มากขึ้น โดยเฉพาะซีนริมทะเล อย่างเช่น ณ ที่ตรงนั้นหันหน้าไปทางขวาจะเป็นยังไง รถวิ่งเร็วมั้ย ยางมะตอยขรุขระขนาดไหน แดดร้อนยังไง กลิ่นลมที่ปะทะหน้าเป็นแบบไหน โดยเฉพาะ “สี” ความรู้สึกถึงสีในภาพที่เห็นเปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก อารมณ์ว่า “สีแบบนี้” จะมีบ่อยมาก สีที่เห็นเป็นสิ่งที่คุ้มที่สุดในการไปโอโนมิจิแล้ว
ปล. ว่าจะเรียบเรียงให้เรียบร้อย แต่ขี้เกียจแล้วจ๊ะ