309 | Eleven and Fourteen

Final Fantasy XIV เพิ่งจะวางจำหน่ายอย่างเป็นทางการไปไม่นาน ก็มีกระแสต่างๆออกมากมาย ในฐานะแฟนบอย Final Fantasy XI อย่างเป็นทางการแล้ว ขอพูดถึงด้วยมุมมองและฐานะคนที่เคยเล่น Final Fantasy XI ตอนที่มันออกเหมือนกัน บอกเล่าถึงบรรยากาศความแตกต่างแบบไม่ต้องเกรงใจใครที่ไหน

ก่อนอื่นต้องท้าวความสักเล็กน้อย
Final Fantasy XI
สำหรับ Final Fantasy XI นั้นตอนที่เปิดตัวผมเห็นครั้งแรกตอนลงในนิตยสารฟามิซือ มันนานแล้วผมก็จำไม่ค่อยได้…. สเป็คครั้งแรกคือลง PS2 เท่านั้น จังหวะการเปิดตัวนั้นคือหลังจาก FFX วางขายได้สักพัก ซึ่งถือว่าเร็วในความเป็นภาคต่อ เพราะเว้นไปไม่ถึงปี ช่วงนั้นอินเตอร์เน็ทยังไม่เป็นนิยมเท่าปัจจุบัน ก็ไม่ได้ติดตามข่าวสารอะไรชัดเจนจึงไม่มีข้อมูลอะไรมากนัก ภาพที่เห็นในนิตยสารเซ็ทแรกนั้นเป็นภาพคนวิ่งๆในกุสตาเบิร์ก แล้วก็ไปในป่า เจอกับมังกรตัวนึง (ซึ่งเป็นโมเดล Fafnir) แล้วก็โปรโมทต่อด้วยภาพสงครามที่ทาฟนาเซีย อัลโด้กับพี่สาวพลัดพราก มีบีสต์เมนมาบุกเมือง แล้ววันนึงทุกคนก็กลับไปที่ทาฟนาเซีย จุดขายในเวลานั้นก็คือความเป็นออนไลน์ ได้เล่นกันหลายๆคน ตัวกราฟฟิคก็ดีในระดับ PS2 ซึ่งถือว่าสวยแล้วในเวลานั้น

สำหรับ 11 นั้นเกมจะวางจำหน่ายบน PS2 เท่านั้น ดังนั้นคนละเล่นต้องมีชุด HDD ของ PS2 ครบ และยังต้องลงทะเบียนอีกหลายอย่าง ซึ่งในเมืองไทยนั้นคนได้เล่นเบต้าน้อยมากๆ และเกมออนไลน์ก็ยังเป็นเรื่องใหม่อยู่ในตอนนั้น บรรยากาศก่อนเกมออกก็ไม่ต่างจากภาคออฟไลน์อื่นๆเท่าไหร่นัก มีกระแสบ่นว่าไม่อยากใช้ชื่อ Final Fantasy 11 อยากให้ไปใช้ชื่อ Final Fantasy Online ไปเลย เสียดายความขลัง แต่ถึงบ่นยังไง เกมก็ยังออกมาอยู่ดี
Final Fantasy XIV
Final Fantasy XIV (ชื่อโปรเจ็คพัฒนาเดิมคือ Rapture) เปิดตัวอย่างอลังการในงาน E3 บนเวทีของโซนี่ ประกาศลง PS3 PC พร้อมกันทุกภาษา คำถามที่เกิดขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ก็คืออนาคตของ Final Fantasy XI จะเป็นอย่างไรต่อไป ในเมื่อเกมมันทับไลน์คนเล่นเดิมเต็มๆ ขนาดเผ่าในเกมยังหน้าเหมือน 11 เลย Square-Enix ก็ออกมาบอกว่า 11 ก็ยังพัฒนาต่อไปอยู่ ซึ่งก็เป็นคำตอบเดิมๆ ที่คาดเดาได้อยู่แล้ว คนเล่น 11 ส่วนมากก็คิดจะย้ายไปเล่นแทบจะทันที ภาพโปรโมทชุดแรกนั้นก็ไม่ค่อยมีอะไรเด่นชัด เพราะตัวเผ่ามันคล้ายๆ 11 เลยไม่ตื่นตาเท่าไหร่

หลังจากโปรโมทได้สักพัก และเริ่มเปิด Close Beta จากที่จะวางจำหน่ายพร้อมกัน จู่ๆ Square-Enix ก็ดัดหลังคนเล่นด้วยการบอกว่าจะวางจำหน่ายเวอร์ชั่น PC ก่อนในวันที่ 22 กันยายน และของ PS3 จะวางจำหน่ายเดือนมีนาคมปีถัดไป! ซึ่งก็มีเสียงด่าไล่หลังมาเยอะมากทีเดียว (รวมถึงผมด้วย) ส่วนกระแสในประเทศไทยหลักๆจะแบ่งออกเป็นกลุ่มคนที่เคยเล่น Final Fantasy XI มาก่อน ซึ่งส่วนมากจะสอบจอหงวนผ่านหาดร้อยศพมาแล้ว ก็จะพอใจในรายละเอียดที่เปิดเผยมา และไม่มีปัญหาอะไรมาก อีกส่วนนึงก็คือกลุ่มที่สร้างกระแสโดยเว็บ Playinter เพื่อจะนำกล่องเข้ามาขาย ซึ่งสร้างกระแสอย่างน่าเกลียดและอวยได้โคตรน่าเบื่อ ปัญหาหลักที่ทำให้คนลังเลในการเล่น 14 ก็คือสเป็คที่สูงมากจนเครื่อง PC ที่มีอยู่เดิมเล่นไม่ได้ หรือได้แบบทุลักทุเล
อุปกรณ์ที่ต้องเพิ่ม
Final Fantasy XI : HDD, Keyboard, Mouse, Modem
Final Fantasy XIV : VGA card, PC
First Impression
กว่าจะได้เล่น FF11 นั้นผมต้องใช้ทุนทรัพย์และความลำบากไปไม่น้อย อย่างแรกก็คือ Harddisk External สำหรับ PS2 ซึ่งเครื่องผมเป็นรุ่น 18000 ต้องใช้แบบ External ในเมืองไทยหายากมาก ผมสั่งจาก Game Freak มาในราคาราวๆ 15,000 บาท ส่วน Modem นั้นผมใช้วิธีซื้อเกม Capcom vs SNK ที่แถมโมเดมมาด้วย ซึ่งได้รับการยืนยันจากเว็บว่าใช้งานร่วมกันได้ ส่วนตัวเกมผมสั่งจากร้าน Joker Game หลังจากได้อุปกรณ์ทั้งหมดมา ผมก็เซ็ทอัพทั้งหมดด้วยตนเอง ลงทะเบียน PlayOnline ด้วยตนเอง ซึ่งยากเย็นแสนเข็ญไม่น้อย เพราะนอกจากต้องกรอกชื่อเป็นภาษาญี่ปุ่นแล้ว ยังต้องกรอกรหัสไปรษณีย์ของญี่ปุ่นด้วย ซึ่งผมใช้วิธี Searh หารหัสไปรษณีย์ในเน็ท แล้วมาใส่ใน PS2 แต่ปัญหาก็คือเวลากรอกชื่อเขตต้องเขียนเป็นคันจิ ผมต้องพิมพ์คันจิบน PS2 อีกที….ซึ่งพิมพ์ไงวะ! การเขียนชื่อเขตภาษาญี่ปุ่นตามตัวอักษรคันจิโดยไม่รู้ภาษาญี่ปุ่นนี่เล่นเอาหมดแรงไปหลาย กรอกๆไปจนเสร็จก็การจ่ายเงิน อืม…ตอนนั้นยังไม่มีบัตรก็ยืมของคนอื่นมากรอก ปล้ำกับการลงทะเบียนอยู่หลายนาน ในที่สุดก็เข้าเกมไปเล่นได้

บอกตรงๆครับในเวลานั้น วินาทีนั้น สัมผัสแรกนั้น “ไม่รู้สึกว่าสนุกเลยแม้แต่นิดเดียว” ผมเกิดที่ซานโดเรีย วิ่งรอบเมืองไปมาพบว่าเมืองกว้างมาก มีผู้คนประปรายบางตา ผมไม่รู้ระบบอะไรทั้งนั้น ผมไม่รู้จะตามหาผู้เล่นคนอื่นที่ไหน ผมเริ่มเกมที่เซอร์พเวอร์ Valefore เป็น Monk ออกมานอกเมืองไล่ตีกระต่าย ตีไปก็ตายมั่งไม่ตายมั่ง ผมกลับเข้าเมืองเจอแต่คนญี่ปุ่น จะคุยกับเขาก็ไม่รู้เรื่อง ผมลองคุย (/s) ออกไปเล่นๆ เขาก็พยายามคุยกับผม แล้วเขาก็เรียก GM มา…. เอ่อม…พี่เรียกมาทำไมครับ พี่จะจับผมเข้าคุกเหรอ…. ผมเดินอยู่ในเมืองซานโดเรีย แล้วก็กุมขมับตัวเองว่าตรูหมดเงินไปร่วมๆสองหมื่นกว่าบาทเพื่ออะไรวะเนี่ย เหงาเว้ย อยากมีเพื่อน….
ในเมื่อมันไม่มี Community เราก็สร้างมันขึ้นมาเองสิ ผมศึกษาหาข้อมูลเรื่อง Server และระบบ World Pass ในเวลานั้นขอมูลภาษาอังกฤษเป็นศูนย์ ข้อมูลทุกอย่างเป็นภาษาญี่ปุ่น พอเริ่มพอเข้าใจก็ติดต่อเข้าไปในกอง บก. เมก้า หาพี่บอมซึ่งเขาเป็นคนเล่นอีกคนนึง พอพูดคุยถึงระบบ World Pass และเขาไม่ย้ายมา Valefore ผมจึงเลือกที่จะย้ายไป Titan ที่เขาอยู่แทน ผมเริ่มสร้าง Community ขึ้นมาเอง เปิดเว็บบอร์ด และเริ่มรวมคนได้กลุ่มเล็กๆกลุ่มนึง และนั่นเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ผมเริ่มรู้สึกว่า “เกมนี้มันก็สนุกเหมือนกันนะ” ผมล๊อกอินทุกวันไม่เคยหยุด ทำโน่นทำนี่มากมาย พอรู้ตัวอีกทีก็มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย….
สำหรับภาค 14 นี้ด้วยบุญบารมีบางอย่างทำให้ผมไม่ต้องวิ่งเต้นหาเกมด้วยตนเอง ซึ่งก็ทำให้ผมได้เกมมาไม่ยากเย็นเท่าไหร่นัก ปัญหาก็คือเครื่อง PC ของผมนั้นการ์ดจอห่วยกะโหลกมาก จึงต้องซื้อการ์ดจอใหม่ ผมเลือก 5770 ในราคาราวๆ 5,700 บาท ในเมื่อค่าเกมก็ไม่เสีย (มีคนซื้อให้ด้วยเสน่หา) ต้นทุนการเริ่มต้นชีวิตในดินแดน Eorzea นั้นถ้าเทียบกับภาค 11 แล้วถูกกว่ากันมากมาย ส่วนเรื่องลงทะเบียนนั้น ผมใช้ Client ภาษาญี่ปุ่น แต่ก็ไม่ได้สร้างปัญหาอะไรเลย ทุกวันนี้มี Tools ช่วยแปลภาษามากมาย รหัสไปรษีย์ก็หาเจอใน 5 วินาที ภาษาญี่ปุ่นก็เข้าใจบ้างนิดหน่อยแล้ว ผมลงทะเบียนด้วยชื่อเซ็นโกคุ นาเดโกะ(บ้า) ที่อยู่สตูดิโอชาฟท์ แต่ปัญหาคืองวดนี้ Square-Enix ไม่ใจดีเหมือนเดิมแล้ว บัตรเครดิทต่างชาติใช้จ่ายเงินไม่ได้แล้ว ผมก็เลยยังไม่ได้จ่ายเงินแต่อย่างไร

การเริ่มต้นในโลก Erozea นั้นต่างจาก Vana’diel มากมาย ทันทีที่ผมเข้าเกมไปก็มีผู้คนมากมายมหาศาลรออยู่เหมือนหมาป่าจ้องจะขม้ำเหยื่อ หน้าเมือง หน้า Aetheryte หน้ากระได หน้าห้องน้ำ มีแต่ผู้คนล้นหลาม สมัย 11 วางจำหน่ายนี่หน้าประตูมีคนไม่ถึง 10 คนนะครับ มีคนนั่งขายคริสตัลคนเดียวก็แห่กันไปมุงดูแล้ว ตอนที่ FFXI เปิดนั้นมี 20 Server แต่ตอนที่ FFXIV เปิดนั้นมีเพียง 17 Server แต่เรื่องความหนาแน่นของคนแล้ว ส่วนตัวคิดว่า 14 หนาแน่นกว่าเยอะ ทันทีที่เข้าเกม ผมซึ่งเกิดเป็น Pugilist ที่อุลดาห์หลังจากดู Opening เสร็จก็วิ่งออกไปนอกเมืองหามอนตีตามมารตฐานผู้เล่นใหม่ที่ดี วิ่งไปจนเมืองออกนอกแผนที่ไปก็ยังไม่แม้แต่กระต่ายสักตัว มอนตัวแรกที่ผมเจอเป็นนกเป็ดน้ำชื่อ Lode Runner มั้ง หมัดแรกที่ออกไปทำได้ 4 ดาเมจ เจ้านกเป็ดน้ำนั้นหันหน้ามาจิก 950 ดาเมจก็ส่งผมไปเกิดใหม่ทันที…. ประทับใจมาก


โอเคเอาใหม่…..เล่นไปสักพักใหญ่ความรู้สึกที่สัมผัสได้ก็คือ เกมสามารถเล่นสนุกด้วยได้ง่ายกว่า FFXI เยอะมาก คุณสามารถเล่นคนเดียวไปเรื่อยๆก็ได้ คุณจะนั่งตีของทั้งวันก็ได้ ตกปลาทั้งวันก็ได้ ไม่ต้องตีมอนสเตอร์เลย เลเวลอัพเหมือนกันและเป็นกลไกของเกมเหมือนกัน ใน FFXI นั้นแรกสัมผัสคือเกมช้ามาก ตีกันช้ากว่าจะตายสักตัว นั่งรอฟื้นพลังก็นาน แต่ 14 สู้กันเร็ว เลเวลอัพเร็ว (ตายก็เร็ว) เก็บอาวุธก็ฟื้นพลังทันที ไม่ต้องนั่ง ทำให้จังหวะการเล่นลื่นไหล การเดินทางก็แสนสะดวกสบาย เมื่อเราท่านสามารถ Teleport ไปยัง Aetheryte ที่ไหนก็ได้ที่เคยไปแล้วครั้งนึงได้ทันที (โดยเสีย Anima ซึ่งเป็นเรื่องหลอกลวงนิดหน่อยที่เมื่อคุณใช้หมดแล้วมันจะ Regenerate ช้ามากกกกกก จนสุดท้ายก็ต้องเดินเท้าเอาอยู่ดี) เอบิลิตี้และเวทย์มนต์ในเกมเรียนเองทันทีหลังจากเลเวลอัพ ไม่ต้องซื้อเวทย์ ตายไม่เสีย EXP แต่จะเด้งกลับ Aetheryte แทน และอื่นๆอีกมากมาย
แก่นของเกมที่ถูกวางไว้คือสิ่งที่เรียกว่า Leve Quest มันก็คือ Quest นั่นหล่ะ ผู้เล่นจะสามารถมายังกิลด์และรับงานไปทำได้ งานก็จะมีมากมายหลายหลากล้นพ้น ตั้งแต่ไปนั่งตกปลาริมตลิ่ง ต้มไข่ ขุดแร่ ตัดฟืน ตีมอน ฯลฯ โดยวางคอนเซ็บไว้คือให้ทำได้ในเวลาไม่นาน (30 นาที) ถ้าผ่านก็จะมีรางวัลให้ ตัว Leve Quest นั้นวางโครงไว้ดี สามารถขยายออกไปได้มากมาย เข้าใจง่ายและเป็นระเบียบ กราฟฟิคในเกมอยู่ในระดับยอดเยี่ยม โมเดล ฉาก บรรยากาศ ไร้ที่ติ และก็แดกการ์ดจอได้สุดทีนมากเช่นกัน ระบบการต่อสู้นั้นใกล้เคียงกับ FF13+FF11 มี Timeline และใส่คำสั่งลงไป ไม่มี Auto Attack อีกต่อไป สู้ไปคุยไปไมได้แล้ว…. มอนสเตอร์เวลา Aggro แล้วไม่ได้วิ่งตามสุดหล้าฟ้าเขียวเหมือน FFXI วิ่งออกนอกระยะมันก็เลิกวิ่งตามไปเอง แม้ว่าผมจะเกิดเป็น Puggy แต่เล่นไปสักพักก็ลองจับสิ่วจับจอบมาขุดดู ปรากฏว่าขุดไปขุดมาเลเวล Miner แซง Puggy ไปแล้ว…. เล่นสบายดี ไม่ต้องคิดอะไรมาก ขุดๆๆ เท่าที่ดูๆ สาย Crafter ก็สนุกเหมือนกัน แต่ผมขี้เกียจจัดการอะไรยุ่งยาก เลยขุดๆไปเรื่อยๆก่อน บางทีก็หยิบขวานหยิบดาบมาเล่นบ้างเป็นครั้งคราว ตอนนี้ด้วยความลำบากของการ Communicate ทำให้กลไกระบบเดินช้า Miner ไม่สามารถส่งวัตถุดิบถึงมือ Crafter ได้ง่ายๆ ของกินทำไปก็ไม่มีใครกิน การจะ Craft ของอย่างนึงต้องใช้สคิลหลายด้าน แต่พอกลไกไม่เดินความเป็นอยู่ก็เลยไม่พัฒนา ดังนั้น…ก็อดทนกันต่อไป
แม้ว่าแก่นของระบบทำได้ดีก็จริง แต่ก็ต้องยอมรับว่าอะไรหลายๆอย่างในเกมนั้นยังดูขลุกขลักมากมาย ความสะดวกสบายจาก 11 หลายอย่างโดนตัดทิ้งหรือยังทำไม่เสร็จ ปัญหาเดิมๆบางอันก็ยังอยู่ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าทำไมไม่แก้ซะงั้น… เรื่องบางอย่างในเกมที่มันง่ายๆ ก็ดันทำให้ยุ่งยากซับซ้อนกว่าเดิม ว่าแล้วก็มาไล่หัวข้อเรื่องหงุดหงิดเสียระหว่างเล่นหน่อย

• เวลาเล่น Full Screen กด alt+tab ไม่ได้…. อันนี้ตั้งแต่ 11 แล้วไม่แก้อีก
• UI อืดมาก
• ไม่มี Sort Inventory …ไม่มีได้ไงวะ
• ระบบซื้อขายของระหว่างผู้เล่นย่ำแย่ ใช้วิธี Bazaar ไม่มี Auction House แล้ว
• เวลา Browse Bazaar ต้องชี้ Item ก่อนถึงเห็นราคา ทำไมไม่ทำให้เห็นเลยทั้งหมด?
• Item มีระดับ +1 +2 +3 ทำให้กิน Inventory สิ้นเปลือง
• เวลาสู้ มุมกล้องเด้งกลับมามุมบังคับตลอด ไม่มีปล่อยฟรี?
• เกมกินสเป็คสูงมาก ถ้าเครื่องระดับกลางๆจะเล่นได้อืดมาก ความหวังของผมอยู่ที่ PS3
• ระหว่างสู้ ถ้าเล่นด้วยจอย จะเผลอกด Regimen โดยไม่ได้ตั้งใจบ่อยๆ
• /t คุยกันลำบาก ต้องใส่นามสกุลด้วย

จากการจับตามองมานาน เห็นแฟนๆมากมายหลายประเภท ทั้งที่บ่นอย่างเดียว บ่นแบบมีความรู้ สักแต่ว่าด่า อวยอย่างเดียวโดยไม่รู้ห่าอะไรเลย ผมเห็นคำถามและข่าวลือมั่วๆเยอะมาก บางทีก็ใส่ไข่ต่อกันเป็นทอดๆ ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าถ้ากูไม่ได้เล่นมันก็ต้องห่วยสุดๆ หรือว่ามีอคติอะไรเป็นการส่วนตัว เพราะว่า PS3 ได้เล่นช้ากว่า? เพราะว่าเครื่องกูห่วยเล่นไม่ได้? เพราะว่ากูไม่(มี)อยากจ่ายตัง? อะไรต่อมิอะไรมากมาย แล้วก็บอกว่าห่วยอย่างโน้นอย่างนี้ ผมรำคาญกับพวกไม่รู้จริงสักแต่ว่าพูดๆ หรือเปิดเว็บซังคาคุแล้วก็โอ้โห อ้าหา ด่าตามน้ำไป ไม่เล่นจะด่าก็ไม่ว่าอะไรนะครับ แต่อย่ามั่ว ขอร้อง
คำกล่าวอ้างยอดนิยมหมายเลข 1 “ระบบกั๊ก EXP ห่วยแตก กูไม่เล่นหรอก“
อืม…เข้าใจการทำงานของระบบไหมครับ เคยเห็นกลไกของระบบไหมครับ? จนถึงตอนนี้ก็ยังได้ยินควายจำนวนมากป่าวประกาศว่า “Final Fantasy XIV เล่นได้วันละ 1 ชั่วโมง เล่นมากกว่านั้นไม่ได้ EXP” เป็นเรื่องจริงที่ FFXIV นั้นมีระบบ Surplus ที่คอยกันจำนวน EXP ที่ผู้เล่นจะได้เอาไว้ ระบบนี้ทำให้คนที่เล่นหามรุ่งหามค่ำเสียผลประโยชน์ เป้าหมายของระบบนี้เกิดขึ้นเพื่อลดช่องว่างระหว่างผู้เล่นทั่วไปและผู้เล่นระดับเทพมารสะท้านภพ กลไกการทำงานของระบบคือถ้าคุณเล่นเยอะมาก เยอะจนเลยตัวเลขที่กำหนดไว้ จำนวน EXP ที่ได้รับก็จะลดลงจากปกติเรื่อยๆ จนอาจจะถึงขั้นไม่ได้เลย ตัวเลขของระบบที่ชัดเจนนั้นไม่มีใครระบุได้ แต่จากที่ทดลองเล่นเอง ถ้าคุณไม่ได้เล่นเช้ายันเย็นติดต่อกัน 7 วัน/สัปดาห์แล้ว คุณจะไม่ได้รับผลอะไรเลย สิ่งที่เกิดขึ้ยจากระบบนี้ก็คือทำให้คนที่เล่นมากเกินไปรู้สึก “อยากหยุดเล่น” ขึ้นมา เป็นระบบที่ไม่สนับสนุนให้คนโหมเล่นจนเกินพอดี และลดช่องว่างระหว่างผู้เล่นทั่วไปกับผู้เล่นระดับฮาร์ดคอร์ไปในตัว ช่วยให้ผู้ล่นที่หลากหลายสามารถสนุกกับเกมไปพร้อมๆกันได้ ตัวเกมไม่ได้บอกว่าเล่นได้วันละ 1 ชั่วโมง เล่นมากกว่านั้นไม่ได้ EXP ตัวเกมใช้วิธีคำนวนจาก “จำนวน EXP ที่ได้รับ” ไม่ได้จำกัดที่เวลาเล่น จริงๆแล้วตัวเกมมีระบบหลายอย่างที่สนับสนุนให้ผู้เล่นระดับกลางๆ เล่นได้สบายๆเยอะมาก ทั้งระบบ Leve Quest หรือระบบ Teleport ก็เป็นตัวช่วยเหมือนกัน
คำกล่าวอ้างยอดนิยมหมายเลข 2 “เกมไม่มี End Game แล้วจะเล่นไปทำไม“
เป็นเรื่องจริงเช่นกันที่เกมในเวลานี้ยังไม่มี End Game แต่อย่างไร ยังไงก็ตามลำพังเวลานี้ เพียงแค่จะให้ผู้เล่นไปถึงเลเวลสูงสุด (น่าจะ 50) ก็กินเวลาร่วมหลายเดือนแล้ว เกมออนไลน์นั้นเป็นเกมที่พัฒนาไปเรื่อยๆ คนไทยคุ้นเคยกับการเล่นเกมมือสองเปิดมานานแล้วที่ซื้อมาจากต่างชาติ เข้าเกมไปก็บทที่ 28 ตอนที่ 120 เลเวลเต็ม 200 แถมยังมีไอเท็มมอลช่วยให้เทพใน 3 นาที ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่จะไม่เข้าใจ เกม Final Fantasy XI หรือ World of Warcraft ช่วงที่เปิดใหม่ ก็ไม่มี End Game เช่นกัน แต่ก็ค่อยๆเปิดเพิ่มภายหลังเรื่อยๆ เพื่อให้ตื่นเต้นและตอบสนองผู้เล่นได้ถูกจุด เป็นเรื่องไม่ผิดถ้าจะมีใครสักคนบอกว่า “ไม่เล่นเพราะไม่มี End Game เวลานี้” แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าเกมนี้จะไม่มี End Game ดูอย่าง FFXI เวลานี้ มี End Game มากจนถ้าจะเล่นให้หมดก็ไม่ต้องทำมาหากินเลยทีเดียว
คำกล่าวอ้างยอดนิยมหมาย 3 “ห่วยแตกเกมสร้างไม่เสร็จ“
คำว่าสร้างไม่เสร็จเนี่ย เป็นคำด่าสมัยนิยมติดมาจาก FFXIII (PS3) ที่มันโดนค่อนขอดว่าตัดโน่นตัดนี่ออกเยอะเพราะทำไม่เสร็จ ส่วนตัวแล้วคิดว่าเกม FF13 มีอะไรขาดๆเกินๆหลายอย่างจริง แต่ก็มีหลายๆอย่างที่น่าชมเชยและก็ยังเล่นสนุกอยู่ดี สำหรับ FFXIV นี้ก็เลยโดนหางเลขไปด้วย ถามว่าเกมสร้างเสร็จไหม? ตัว Content ในเกมนั้นเสร็จสมบูรณ์เหมาะสมกับเวลาดี แต่พวกระบบเล็กๆน้อยๆหลายอย่างก็ยังขลุกขลักจริง ซึ่งส่วนมากจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับระบบการ Communicate ของผู้เล่นมากกว่าตัว Game Play (แต่ก็ต้องยอมรับว่าการ Communicate ระหว่างผู้เล่นก็เป็นส่วนหนึ่งของ Game Play สำหรับ Game Online) แต่ถามว่าเกมถึงขั้นไม่เสร็จจริงๆหรือ? ก็ไม่ถึงขั้นนั้นแน่นอน
คำกล่าวอ้างยอดนิยมหมายเลข 4 “เกมกากส์ Map Copy & Paste“
อืม…พูดแบบไม่อายเลยนะครับ ผมว่ามันเป็นคำชมด้วยซ้ำ เป็นคำชมเพราะว่าอุตส่าห์มีคนมานั่งจับผิดให้ เรื่อง Map ซ้ำๆจับหมุนเนี่ย มันเป็นตั้งแต่เกมออฟไลน์แล้วครับ ลองไปดูเกม RPG อื่นสิครับ ตัว Map มันก็ประกอบด้วยการนำชิ้นส่วนต่างๆมาประกอบเข้าด้วยกันทั้งนั้น ยิ่งในดันเจี้ยนนี่เป็นทุกเกมแน่นอน แต่สำหรับ FFXIV เนี่ยถึงขนาดมีคนมานั่งจับผิดให้ แสดงว่าได้รับความใส่ใจถึงขนาดยกเทียบกับความเป็นจริงเลยทีเดียว อันที่จริงผมสังเกตหลายทีแล้ว พวกที่ด่าๆกันเนี่ย ส่วนมากก็จะอ่านมาจากเว็บซังคาคุกันทั้งนั้น ผมขอพูดประโยคเดิม “เว็บซังคาคุไม่ใช่เว็บข่าว มันเป็นบล๊อกเหี้ยๆบล๊อกนึง” คุณอาจจะสนุกที่ได้อ่านเรื่องเหี้ยๆจากที่โน่นที่นี่ หรือชื่นชอบรูปโป๊จาก 2ch ที่เขาเอามาลง(ตรูก็ชอบ) แต่หากคุณเก็บเอาเรื่องราวในซังคาคุยึดถือเป็นสาระสำคัญแล้ว มันคงจะทำให้สมองพวกคุณเน่าเหม็นแน่นอน
คำกล่าวอ้างยอดนิยมหมายเลข 5 “เกมแดกสเป็ค เล่นไม่ไหวโว้ย“
เรื่องแดกสเป็คเนี่ย แดกจริงๆครับ แดกโคตรๆ ไม่ถียงเลย
คำกล่าวอ้างยอดนิยมหมายเลข 6 “เนื้อเรื่องห่วยหว่ะ“
ร้อยละร้อยยี่สิบของคนที่พูดประโยคนี้คือคนที่อยากให้ตัวเองดูหล่อเท่ที่ให้ความสำคัญกับเนื้อเรื่องมากกว่าเกมเพลย์ แต่ความจริงแล้วไม่รู้ 4 รู้ 8 อะไรเลยสักอย่าง เวลาเล่นเกมตัวอักษรเกินสองบรรทัดก็จะกดข้าม แล้วก็ไปตั้งกระทู้ถามในเว็บบอร์ดว่าพี่ฮับช่วยผมทีผมเป็นง่อยทำอะไรไม่เป็นงับ เนื้อเรื่องในเกมนั้นมีรายละเอียดที่สมจริงและมีเหตุผล ตัวละครต่างๆในเรื่องต่างก็มีบทบาทและการกระทำที่มีความหมาย เนื้อเรื่องในเกมช่วงนี้อยู่ในช่วงเกริ่นของเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้น เป็นเค้าลางของอนาคตที่จะมีเรื่องใหญ่โตลุกลามไปทั่วแผ่นดิน พื้นฐานความเป็นมาของโลกก็วางไว้แน่นหนาและรายละเอียดครบถ้วน คำว่า “เนื้อเรื่องห่วย” สำหรับคนที่บ่นนี่อาจจะหมายถึงอยากให้มีอะไรชัดเจนและรับรู้ได้ใน 15 ตัวอักษร เช่น พ่อตามหาลูก, เหลี่ยมตามหาช้าง หรือ ดอกส์อยากกลับบ้าน และเป็นเรื่องที่น่าแปลกใจยิ่งกว่าที่คนบ่นว่า “เนื้อเรื่องห่วย” มักจะเป็นคนที่ไม่เคยเล่นเสมอ
คำกล่าวอ้างยอดนิยมหมาย 7 “เกมแม่งยากหว่ะ ไม่สนุกเลย”
ด้วยความสัตย์จริง FFXIV ช่วงเริ่มต้นนั้นง่ายกว่า FFXI ราวๆ 10 เท่าครับ ถ้าแค่นี้บ่นว่ายาก ผมว่าคุณคงไม่สมควรเล่นเกมนี้ครับ ไปเล่นเกม PSP หรือ PS2 แล้วหา Cheat Code ใส่จะเหมาะสมกว่า หรือไม่ก็ไปหา Server เถื่อนเกมออนไลน์ห่าเหวอะไรสักอันที่ EXP x 400 เงิน M ละบาท แล้วเอาตังบิดามารดาไปผลาญให้สาแก่ใจจะควรค่าแก่การเป็นอภิสิทธิ์ชนครับ
นึกไม่ออกแล้ว….นึกออกจะมาเพิ่ม
สรุปสั้นๆอีกที สำหรับคนที่ไม่พร้อม คอมสเป็คไม่ถึง ไม่สามารถจ่ายเงินได้ หรือด้วยเหตุผลอะไรก็ตามสักนิดเดียว ผมแนะนำว่าไม่ต้องเล่นครับ ยิ่งพวกเห่ออยากลองตามกระแส ผมก็ไม่แนะนำให้เล่นเหมือนกัน ยกเว้นว่าใครเสี้ยนอยากเล่นจนยากจะทานทน โอเคเล่นไปได้เลย เกมในตอนนี้แม้ว่าจะมีหลายๆอย่างทุกลักทุเล แต่ยังอยู่ในระดับที่สามารถสนุกไปกับมันได้ คอนเซ็บเกมจังหวะเกมทำออกมาให้เล่นได้โดยใช้เวลาไม่มาก ยิ่งเกมออนไลน์ถ้ามีเพื่อนเล่นยังไงก็สนุก และจากการคาดเดา ช่วงที่วางตลาดเวอร์ชั่น PS3 (มีนาคม ปีหน้า) น่าจะมีการโหมโปรโมทอีกครั้งนึง น่าจะมีโปรโมชั่นอะไรอีกรอบ และตัวเกมน่าจะมีความสมบูรณ์มากกว่านี้เยอะ ถ้าใครรอได้ รอไปเหอะครับ
เรื่องน่ารู้ : Palamecia อ่านว่า พาลาเมเกีย อิงจากเสียงคำอ่านต้นฉบับภาษาญี่ปุ่น