Single Bed’s Blog เป็นบล๊อกรวมข่าวหลายประเภทตามใจผู้เขียน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเกม อนิเม กีฬา ยาเสพติด เซ็กส์ ดารา(ญี่ปุ่น) หรือแม้กระทั่งนิยายเขียนเอง ตามแต่ใจเจ้าชอง Blog จุดเด่นก็คือมีข่าวสารหลากหลาย สั้นๆได้ใจความ ใช้ภาษาอ่านง่าย เนื้อหาหลากหลายและทันต่อสถานการณ์
อันที่จริงข้าพเจ้าเป็นแฟนประจำของ Blog อันนี้ เข้าไปแทบทุกวันอย่างสม่ำเสมอไม่เคยขาดหาย แต่อันเนื่องด้วยเหตุผลบางประการ อาจเพราะเจ้าของ Blog ที่เป็นคนขี้ใจน้อยหรืออย่างไร เมื่อทาง Blog โดนแอบอ้างหรือหาประโยชน์จากบุคคลมักง่ายอย่างต่อเนื่องทำให้เจ้าของ Blog เจ็บช้ำน้ำใจเป็นอย่างมาก จึงจะทำการปิด Blog หนีประชาชีและให้ผู้ที่ได้รับการเชิญเข้าชมได้เท่านั้น ซึ่งจากการกระทำนี้ทำให้ข้าพเจ้าเป็นเดือดเป็นร้อนไม่น้อย ในเวลาเช้าพอข้าพเจ้าจะเปิด Single Bed’s Blog เพื่อตามข่าวกฏหมายทำแท้งเสรีของญี่ปุ่น ข้าพเจ้ากลับได้พบกับข้อความ “บล็อกนี้เปิดให้กับผู้อ่านที่ได้รับเชิญเท่านั้น” อันสร้างความฉงนสนเท่ห์กับข้าพเจ้ายิ่งนัก พอยามสายหลังจากอู้งานด้วยความเคยชิน ข้าพเจ้าก็กดเลือกจากใน Bookmarks เปิดเว็บ Single Bed’s Blog เพื่อตามข่าวดาราเอวีที่ข้าพเจ้าชื่นชอบก็ได้พบกับข้อความ “บล็อกนี้เปิดให้กับผู้อ่านที่ได้รับเชิญเท่านั้น” ให้เจ็บช้ำน้ำใจเป็นอีกครา สร้างความเศร้าหมองให้แก่ชีวิตข้าพเจ้าเป็นอย่างหาที่เปรียบมิได้
ข้าพเจ้าจึงเพียรพยายามหา “บัตรเชิญ” เพื่อให้ข้าพเจ้าเป็น “ผู้อ่านที่ได้รับเชิญ” ที่จะทำให้ข้าพเจ้าเข้ารับชม Single Bed’s Blog ได้อย่างเคย แต่พอข้าพเจ้าออนไลน์ MSN เพื่อตามหา “The Pretender” ก็พบว่า “The Pretender” นั้นไม่ออนไลน์บน MSN มาหลายเดือนแล้ว ข้าพเจ้าจึงคิดหาวิธีอื่นอาทิเช่น irc ที่ข้าพเจ้าออนไลน์เป็นประจำ “นั่นผู้ทั้น” ก็ไม่ได้ปรากฏตัวย่างกรายมาอีกเลยหลังจากที่ Blog ปิดตัวลง ข้าพเจ้าจึงได้แต่เวทนาตัวเองที่ตอน “นั่นผู้ทั้น” โผล่มาก็ไม่รู้จักขอ “บัตรเชิญ” ไว้ให้เรียบร้อย ข้าพเจ้าจึงพยายามจะเปิด Yugioh Duelmonster World Tournament 2007 เพื่อท้าดูเอลกับ The Sent-Down Girl ให้หายแค้น ข้าพเจ้ามั่นใจใน Deck Destiny Heroes ของตนเองว่าแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก การเล่นที่โยนลงจั่วขึ้นควักใต้สุสานที่ดูเหมือนเล่นมั่วๆแต่เท่ห์เหลือร้ายนั้น ข้าพเจ้าก็ชมชอบจริงๆ แต่ข้าพเจ้าก็ต้องเศร้าใจเมื่อพบว่าได้ลบเกม YDWT2007 (ตัวย่อข้างบน เริ่มขี้เกียจพิมพ์ยาวๆแล้ว) ออกจาก DS ของข้าพเจ้าไปแล้ว
ข้าพเจ้าจึงใช้วิธีสุดท้ายนั่นก็คือการโทรศัพท์ไปหา แต่โออนิจาหาใช่ความผิดของข้าพเจ้าไม่ ทันทีที่ข้าพเจ้ายกโทรศัพท์ขึ้นมานั้น ก็พบว่าข้าพเจ้าไม่ได้เมมโมรี่เบอร์โทรศัพท์ของ “ทั่นผู้นั้น” ไว้ ทั้งนี้ทั้งนั้นก็หาใช่ความสะเพร่าเลินเล่อของข้าพเจ้าอย่างใด แต่เป็นเพราะโทรศัพท์มือถือของข้าพเจ้าอันเปี่ยมล้นไปด้วยเทคโนโลยี่กว่า 2000 ปีนั้นไม่สามารถเมมโมรี่เบอร์โทรศัพท์ได้ โดยปกติแล้วข้าพเจ้าใช้วิธีจดจำเบอร์โทรศัพท์คนอื่นด้วยสมองโดยตรงมาตลอด แต่แน่นอนว่าข้าพเจ้าก็จำเบอร์โทรศัพท์ของ “ทั่นผู้นั้น” ไม่ได้ อย่าได้คิดว่าข้าพเจ้าเหินห่างหรือดูแคลนท่านแต่อย่างใด ทุกอย่างล้วนเป็นเพราะข้าพเจ้าเป็นคนความจำไม่ดีเองต่างหาก (AKA โง่) หาใช่ว่าข้าพเจ้าจะจดจำได้แต่เบอร์ของน้องพริตตี้จนลืมเลือนท่านแต่อย่างใด
ทั้งนี้ทั้งนั้นจากเหตุผลด้านบน หาก Single Bed มีความประสงค์จะเยียวยาชีวิตของข้าพเจ้าด้วยบทความ “เนกิมะเด็กน้อยไร้อารมณ์ทางเพศ” หรือ “เมื่อโทโมยะ=มาโคโตะ Clannad จะเป็นเช่นไร” หรือ “โกธิคโลลิต้าซึนเดเระทวินเทล AV” ก็ช่วยส่งบัตรเชิญมาให้ข้าพเจ้าด้วยทาง e-mail [email protected] หรือทาง msn ที่ e-mail เดียวกัน หรือทาง irc ที่ irc.thai.com ห้อง @ffxi หรือทางใดทางหนึ่ง โดยข้าพเจ้าจะตั้งตารอคอยความหวังประดุจมิยามุระ มิยาโกะ หวังว่าฮิโรโนะเซมไปจะรับโทรศัพท์ เฉกใหนเฉกนั้นเลย
Spoiler <: ทั้งนี้ทั้งนั้น ข้าพเจ้าได้รับบัตรเชิญแล้ว แต่ยังอยากเล่นมุขอยู่ ทำไมเรอะ!
“หาใช่ว่าข้าพเจ้าจะจดจำได้แต่เบอร์ของน้องพริตตี้จนลืมเลือนท่านแต่อย่างใด”
ฮาาาาาาาาาาา กร๊าก กั่ก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
ไอ้เรื่องที่ปฏิเสธชัด ๆ เนี่ย มันมักจะแปลว่าคือความจริงที่ต้องการปิดบังนา โบ๊ะจัง
ว่าแต่ อ่านมาตั้งนาน บรรทัดสุดท้ายนี่สิขำที่สุด ป๊าดดด เกือบตกเก้าอี้ เอิก!
ตกลงว่าไปได้บัตรเชิญมาจากทางไหนล่ะงิบ? ส่ง e-mail ไปทวงจิก เอ๊ย ไปขอหรือไงน่อ?