71 | XBox360MoDSlite

เพื่อเป็นการเฉลิมฉลองการเป็นไทจากสถานะต้องคำสาป”รายจ่ายฟุ้งเฟ้อต่อเนื่องระยะยาวอันเนื่องมาจากการความไม่น่าไว้วางใจต่อระบบขนส่งมวลชนไทยและความพึงพอใจของผู้มีอำนาจสูงสุด” ผมจึงตัดสินจะให้รางวัลกับตัวเองเป็น NintendoDS Lite ที่อยากได้มานานแล้ว และก็จะยก Xbox360 ไปแปลงเพื่อเล่นแผ่นก๊อปปี้ด้วย…จริงๆก็เพราะความล่อตาล่อใจของ DoAExtream2 แท้ๆ

ผมกะจะไปแปลงที่มาบุญครอง ในสายตาผมแล้วคิดว่าที่นี่เป็นแหล่งเกมอันดับสองรองจากสะพานเหล็ก (ใครมีที่อื่นแนะนำด้วย) ผมไม่อยากขับรถไปสะพานเหล็กเพราะมันหาที่จอดยากมากๆ และยังเป็นทางวันเวย์ซะเยอะ ซึ่งคนไม่คุ้นทางอย่างผมแล้วจะต้องหลงแล้วหลงอีกแน่นอน ก็เลยตัดสินใจไป MBK แต่ MBK เองก็ที่จอดรถหายากใกล้เคียงกับเดอะมอลบางกะปิ และยิ่งเป็นวันอาทิตย์ก็ไม่ต้องถาม ก็เลยเอารถไปจอดที่ Siam Discovery แล้วก็จัดแจงขน Xbox360 ที่แสนหนักเดินไป MBK …เดินได้ไม่เท่าใหร่ก็พบว่า…มันหนักจริงๆ นึกในใจว่าคนที่ฝากขนมาจากญี่ปุ่นมันจะแบกมาได้ไงเนี่ย และได้ยินว่าเมื่อตอน PS3 ออกเอเยนจ์เราคนนี้ขน PS3 มาเมืองไทยสิบเครื่อง…..ไม่อยากคิดเลยว่าขนมายังไง…. กลับมาสู่การเดินทางของเราต่อกว่า
ในที่สุดก็มาถึงชั้นบนของ MBK ที่มีร้านเกมมากมาย คนเยอะมากๆเพราะเป็นตอนเที่ยง ก็เลยเดินเข้าไปร้านแรกที่เจอชื่อร้านอะไรไม่รู้ อยู่ติดกับร้าน Art & Gun ที่ผมเคยซื้อ PS2 เมื่อสมัยยังหนุ่ม พอเห็นช่องว่างเดินเข้าไปถาม
“แปลง Xbox360 เท่าใหร่ครับ” ผมถามออกไป
คนที่อยู่หน้าร้านก็เดินเข้าไปหลังร้าน สักครู่นึงก็มีอีกคนเดินออกตัวใหญ่ๆ แล้วก็ถามผมรุ่นอะไร รุ่นใหน ผมก็บอกไป แล้วก็ท่าแบบขอดูเครื่องหน่อย ก็เลยยกออกมาให้ดู ไอ้เราก็นึกในใจ แปลง 360 มันง่ายจะตายห่า ไม่ต้องบัดกรีสักตัว แค่อัพเฟิร์มแวร์ไดรพ์เท่านั้น มันจะดูทำหอกอะไร พอดูเสร็จเค้าก็ทำท่าคิด…..แล้วก็กล่าวคำอันน่ามหัศจรรย์ออกมา
“สองพันครับ”
ผมก็นึกในใจ เห้ย กรูไม่โง่นะเฟ้ยรู้ว่าอะไรเป็นไร และราคาที่ยอมจ่ายสูงสุดก็คือพันถ้วนเท่านั้น ผมก็เลยเถียงไปว่าโหสองพันเชียวเหรอ ไม่เห็นทำไรแค่อัพเดทเฟิร์มแวร์ IC อะไรสักตัวก็ไม่ได้ติด ไอ้หมอนี่ก็ทำเป็นชำเลืองค้อนๆแล้วพูดประมาณว่า ก็ราคานี้หล่ะแกะเครื่องไม่ดีมันก็ไฟแดงขึ้นนะ แล้วก็เดินเข้าหลังร้านไปเลยโดยที่ไม่เก็บของที่มึงรื้ออกมาเลย สราดดดดดด ทำเป็นขู่ ไปร้านอื่นก็ได้วะ
ก็เดินวนไปวนมาดูร้านต่างๆ แล้วก็ตั้งสติก่อน หลุดแสดงอาการไม่พอใจแรงไปพอสมควร เผลออีกนิดอาจจะตบคนขายหัวทิ่มไปแล้ว เก็บอาการหน่อยดีกว่า จริงๆมันก็อาจจะต่อได้อีก ไอ้ร้านพวกนี้ค่าเช่าที่มันแพงแถมยังเกลียดคนรู้ทันด้วย ต้องแกล้งโง่ก่อนดีกว่า เลยไปถามร้านเจโซน ที่ร้านก็บอกสองพันเหมือนกัน แต่งวดนี้ผมเก็บอาการไว้ก่อนก็เลยถามต่อว่านานมั้ย ได้เมื่อใหร่ ไอ้คนที่ร้านก็ดีมากเลย พี่เอาเบอร์โทรไปเลยนะครับ นี่เบอร์ช่าง แล้วเค้าก็จดเบอร์ยุกยิกใส่กระดาษให้…. ซะงั้น……วันนี้ก็ลึมเอาโทรศัพท์มาด้วย โทรไม่ได้ ก็เลยไปถามอีกร้านนึง ร้านนี้คนเฝ้าร้านดูเป็นสามัญชนธรรมดา เค้าก็เลยโทรถามช่างสรุปว่าสามพัน(!?)กับรอ 1 วัน โอจอร์จมันยอดมาก…… ไปอีกร้านนึง เป็นร้านหัวมุมจำชื่อร้านไม่ได้ เด็กเฝ้าร้านทำผมอโฟร(ประทับใจมาก)พอถามราคาก็ยิ้มแหยๆบอกพันแปดครับ ก็เออวะ…รอชั่วโมงนึง พันแปด เครื่องห่านี่แม่งก็หนักชิบหาย แบกไปไกลกว่านี้ไหล่อาจจะหลุดกระดูกหักเป็นง่อยได้ กะว่าต่อนิด ถ้าได้ 1500 ก็เอาแล้ว แต่ทำฟอร์มเดินไปร้านอื่นก่อนดีกว่า แว๊บ วนครบรอบกลับมาจะคุยกับมัน แม่มคนเต็มร้านเลย ยืนรอก็ไม่ลดลงเลย แถมมีไอ้แขกปากีพูดภาษาอังกฤษมาคุยไม่หยุดเลย ก็เริ่มคิด ไอ้ร้านพวกนี้มันขายคนต่างชาติฟันนิ่มๆเป็นเรื่องปกตินี่นานะ แล้วก็คิดต่อถ้าแปลงกับมันก็พันแปด ลองไปสะพานเล็กถ้าได้พันเดียวก็เอาแปดร้อยไปจ่ายค่าแทกซี่สบายๆ เอ้า…ลองไปสะพานเหล็กดูดีกว่า ทนแบกไปอีกหน่อย
ลงไปข้างล่างนขึ้นแท๊กซี่ไปสะพานเหล็ก คนขับท่าทางน่าเชื่อถือมีอายุและก็เก๋าพอตัว ก็ถามว่าไปสะพานเหล็กทำอะไรครับ ก็บอกไปแปลงเครื่องเกมกับซื้อเกม เค้าก็คุยใหญ่เลยลูกเค้าก็ชอบเล่น เนี่ยฝากเพื่อนซื้อเครื่อง PS2 มาจากญี่ปุ่น เล่นได้แต่แผ่นแท้ ต้องยกไปแปลงอีก เอ้อ…ลุงนี่ฮาดีนะ พอถึงก็ลงไปในสะพานเหล็ก (อย่างกะลงไปในดันเจียน) เดินฉับๆ เจอร้านแรกก็ถามเลย มันบอกแปลงไม่ได้หรอก ขอดูเครื่องหน่อย (สาด-นี่แปลงไม่ได้แล้วดูทำมะเขือเหรอ…แต่ก็เอาให้ดูนะ) มันก็ดูกันสองคนแล้วทำท่าแบบอู้ววว 360 ไม่เคยเห็น มึนไปเลยครับ เมิงอยู่สะพานเหล็กไม่รู้จัก 360 แต่นี่ดีหน่อย มันรื้อนิดเดียว เก็บให้ด้วย ก็เดินต่อไปอีกนิดถามไปเค้าก็บอกไม่รับเหมือนกัน แต่ให้เดินไปทางโน้นร้าน Art ที่หัวมุมรับ ก็เลยเดินไปแล้ววนไปหกสิบแปดรอบ(หลงในดันเจี้ยน)เจอร้านนึงใหญ่ๆโล่งๆ คนเฝ้าร้านดูไม่โง่ เลยเดินไปถาม ก็ยิ้มๆแล้วบอกว่า 1500 ครับ พอขอต่อราคาก็ยิ้มอีกแต่ก็ไม่ลด โอเคอืมเกือบได้หล่ะ ขอเดินอีกหน่อย แล้วก็แบกเครื่องเกมที่หนักเป็นอันดับสองของโลกไปต่อ
เดินไปอีกนิดถึงร้านนึง คนขายหน้าตาคุ้นมาก หน้าตาเฮียๆเหมือาเจ้าของร้านก๋วยเตี๋ยว เหมือนเคยเห็นที่ MBK เมื่อก่อน พอถามราคาก็พันนึงครับ ได้เลยรอชั่วโมงนึง (แล้วมันจะเรียกได้เลยดีมั้ยเนี่ย…) ก็โอเค เค้าก็ไม่ได้ขอดูเครื่องอะไรนะ ถามว่าเครื่องญี่ปุ่นหรืออเมริกา พอบอกญี่ปุ่นไฟ 110 เค้าก็ให้เด็กที่ร้านยกเครื่องไปอีกร้าน (สาขามันเยอะ) ก็เดินตามไป แล้วก็พบว่าร้านนี้เป็นหนึ่งในเครื่องของร้น Art นั่นเอง….หลังจากฝากเครื่องให้แปลง ก็ได้เวลาเดินทัวร์สะพานเหล็กแบบไม่ใส่กระดองเต่าฝึกวิชาบนหลังกันซะที
เป้าหมายอันดับหนึ่งก็ต้องเป็น DS Lite แน่นอน เดินวนฉับๆคนเยอะแคบๆสมกับเป็นสะพานเหล็ก แต่ร้านก็มีให้เลือกกันไม่หวาดไม่ไหว หลักการเลือกของผมคือร้านที่น้อยๆ คนขายไม่แก่ ดูรู้เรื่องหน่อยจะดีมาก พวกแก่ๆ ทำหน้าบื้อๆไม่รู้จักเกมนี่ไม่เอาเด็ดๆ แต่ร้านแรกที่แวะก็เจอเลย เป็นน้า (แต่ไม่ถึงป้า) ถามราคา DS อยู่ที่ 5800 +การ์ดอยู่ที่ราวๆสองพันกว่า ไม่ได้จำราคา แล้วก็เดินไปอีกนิด เจอร้านโล่งๆ คนขายเป็นวัยรุ่นหน่อยก็เลยเดินเข้าไป ไอ้หนุ่มนั่นก็บอก DS อยู่ที่ 5300 รวมการ์ดและออพชั่นอยู่ที่ 8100 ไอ้ราคาน่ะไม่เท่าใหร่หรอก เอาแค่สมน้ำสมเนื้อก็พอ แต่ไอ้หนุ่มนี่พูดเก่งมากเลย ดูรู้เรื่องและก็ดูออกว่าเรามีข้อมูล เลยชมมันไปว่าน้องขายเก่งนะเนี่ย มันทำท่าเขินๆหว่ะ…..คุยแล้วก็เอาร้านนี้หล่ะ แต่เดี๋ยวมา ไปหาอะไรกินกับกดตังก่อน
นั่งกิน KFC ฟิชสตื๊กอะไรสักอย่างที่เป็นโปรโมชั่นใหม่ของ KFC แล้วก็กดตัง แล้วก็เดินไปเอาเครื่อง 360 ซึ่งเสร็จแล้ว สั่งเกมเอา Gear of War, Oblivion และที่พลาดไม่ได้ Dead or Alive Extreme 2 ปรากฏว่า Oblivion ไม่มี เลยเอาเกมชูตติ้งติงต๊องมาเกมนึง ว่าจะเอา Blue Dragon แล้ว แต่เห็นว่าสามแผ่น ถ้าซื้อทั้งทีอยากได้ Eng ไปเลย แล้วก็เดินกลับมาร้านที่จะซื้อ DS ตอนแรกจะเอาสีขาว แล้วก็เปลี่ยนเป็นสีดำดีกว่า เนื่องมาจากความโสมมส่วนตัว ใช้สีขาวมันต้องซกมกอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ รอนานเหมือนกัน เนื่องจากมีลูกค้าซื้อ PSP แล้วก๊อบเกมนานมากๆ
หลังจากได้ของทุกอย่างครบก็เดินออกไปนั่งแท๊กซี่กลับไป Siam Discovery งวดนี้แท๊กซี่ตีนผีครับ ทุกอย่างที่เคยเห็นบนถนนเวลาขับไปเจอ วันนี้อยู่ในเหตุการณ์ และได้สัมผัสจริงครับ เบียด จี้ จ่อ ฝ่าไฟแดงและอีกมากมายที่จะทำให้ชีวิตคุณมีสีสันกว่าที่เคย พอรอดชีวิตถึง Siam ก็ไปขับรถออกมา จอดไป 5 ชั่วโมงกว่า นึกว่าค่าจอดจะร้อยกว่าบาท ที่ใหนได้….ยี่สิบบาท มันคิดผิดหรือเปล่าไม่รู้ ช่างมันกรูรีบชิ่งออกไปหล่ะ

รู้สึกดีที่ไปสะพานเหล็ก ถ้าทู่ซี้อยู่มาบุญครองคงจ่ายแพงกว่านี้อีกเยอะ