51 | Haruhi

จริงๆแล้วผมเนี่ยก็ชอบดูอนิเมนะ แต่ยิ่งแก่ตัวยิ่งดูอะไรไม่สนุกไงไม่รู้ ประมาณว่าไอ้นั่นก็ทำไมทำงี้ ไอ้นี่ก็ไร้สาระ ทนดูได้ไงเนี่ย สงสัยกลายเป็นคนไร้จินตนาการไปซะแล้วซิ แต่ก็ยังอ่านการ์ตูนอยู่นะ อนิเมที่ดูเป็นชิ้นเป็นอันที่พอจำได้คือ Kareshi Kanojou no Jijyou ชื่อไทยก็เรื่องธรรมดาของเธอกับฉัน (มั้ง) เป็นอนิเมของ Gainax ดูสนุก ฮา อันนี้ดูทาง UBC พากย์ไทยได้ดีมากเลย ผมประทับใจคนพากย์จริงๆนะ รัวบทพูดได้สูสีกับต้นฉบับเลย (นางเอกจะปากไวมาก พูดไม่หยุด) แล้วก็ Uchuu Senkan Yamamoto Yokoh ดูทาง UBC เช่นกัน เรื่องราวของสาวน้อยที่ชอบเล่นเกมมาก แล้ววันนึงต้องไปขับยานอวกาศพิทักษ์จักรวาลซะงั้น ผมชอบเรื่องนี้เพราะมันดูไม่ฉูดฉาดดี อารมณ์เรื่อยๆเนือยๆ ตัวโยโกะเป็นคนสบายๆ อะไรก็ได้ แต่ถ้าอยากทำอะไรก็จะทำให้ได้ โดยไม่สนใจคนอื่นเลย มั่นใจในตัวเองมากๆ และเรื่องสุดท้ายที่ดู NieA เป็นเรื่องของโลกอนาคตที่มนุษย์ต่างดาวมาอยู่รวมกับมนุษย์แล้ว เนียเองก็เป็นมนุษย์ต่างดาว มาอยู่ร่วมบ้านกับนางเอก โทนเรื่องก็เรื่อยๆ เนือยๆเช่นกัน สงสัยผมจะชอบแบบนี้นะเนี่ย…..แล้วหลังจากเรื่องนี้ ผมก็ไม่ได้ดูอนิเมเป็นชิ้นเป็นอันไปเกือบๆ 6 ปีแล้วมั้ง
โลกก็พัฒนาไปเรื่อยๆ จนทุกวันนี้คนไทยสามารถหาโหลดอนิเมมาดูได้แทบจะทันทีหลังจากที่ฉายที่ญี่ปุ่น และอีกไม่กี่วันมันก็มี Subtitle ให้เรียบร้อย แต่ผมก็ยังไม่ได้ดูอะไรเป็นชิ้นเป็นอันอยู่ดี จนมาช่วงนี้ได้ยินคนพูดถึงอนิเมเรื่องนึง นั่นก็คือ Suzumiya Haruhi no Yuutsu หรือ The Melancholy of Haruhi Suzumiya แปลไทยก็คงเป็นประมาณความหดหู่ของซึสึมิยะ ฮารุฮิ ว่าเป็นอนิเมที่โดนใจหลายๆคน แปลกใหม่ ฮารุฮิน่ารักโง้นงี้ จริงๆนางเอกอนิเมน่ารัก/โมเอะผมไม่เคยสนใจเลย แต่ดันไปได้ยินคำนิยามคำนึงที่ทำให้ผมสนใจ นั่นก็คือ ฮารุฮิเป็นคนนิสัยแย่มาก อ้าวนิสัยแย่แล้วเป็นนางเอกได้ไงเนี่ย แล้วก็ได้ยินว่าเอาแต่ใจด้วย ก็เลยนึกถึงไอดอลในใจคนเก่า ยามาโมโตะ โยโกะ ก็เลยอยากรู้ว่าสองคนเนี่ยเกิดห่างกันสิบปีนิสัยจะคล้ายๆกันมั้ย

ผมก็เลยไปหาโหลดมาดูมั่ง ปกติเป็นคนไม่ชอบโหลดอะไรใหญ่ๆ (ยกเว้น AV) แต่ก็ไปเจอเว็บ Direct ไม่ต้องผ่าน Torrent ก็เลยโหลดมาดูซะ 1 ตอนก่อน ดูตอนแรกจบ โอ้วมายก๊อดต้องอุทานออกมา What The Fcuk เนี่ย! ตอนแรกมันเพี้ยนได้สุดๆไปเลย ก็เลยตัดสินใจโหลดต่อ วันต่อมาผมก็ดูไปอีก 1 ตอน และอีกวันก็ปล่อยโหลดไว้ตอนกลางคืน กลับมาดูไปอีก 5 ตอน…ด้วยความอยากให้ต่อเนื่อง ก็เลยโหลดมาอีก 7 ตอนจนจบ Series แล้วก็ดูมันรวดเดียว 7 ตอน! ไม่ได้ทำงี้นานแล้วนะเนี่ย…..
สรุปคือมันเป็นอนิเมแนวรั้วโรงเรียนที่ไม่มีเรื่องซ้ำๆซากๆแบบอนิเมดาษๆทั่วไป เนื้อเรื่องจะว่าแหวกแนวมั้ยก็คงจัดว่าแปลกในระดับนึง ก็ดูได้สนุก และก็มีลูกเล่นใหม่ๆเยอะดี ชอบตรงการเรียงตอนแบบแปลกๆ ทำให้น่าติดตามกว่าปกติ แล้วก็อาการขี้บ่นของพระเอกที่กัดได้เจ็บดี ส่วนที่เด่นที่สุดก็คงเป็นซึสึมิยะ ฮารุฮิ ศูนย์กลางของเรื่อง คุณเธอเป็นทั้งจุดเริ่มต้นของเวลา พระเจ้า อุลตร้าไดเร็คเตอร์ บลาๆๆๆ นิสัยก็สุดทีนมาก ถ้ามีอยู่ในโลกนี้จริงๆคงโดนตบล้างน้ำไปแล้ว คำตอบที่ว่าเทียบกับโยโกะแล้วเป็นไงก็ อืม…โยโกะจะสงบกว่า พูดน้อยกว่า แต่ทำอะไรฉลาดกว่า (ฮารุฮิมันบ้า) แต่เรื่องเอาแต่ใจนี่คงพอๆกัน
ดูจนจบก็อืมม ใช้ได้นะ เก็บรายละเอียดดี ดูเพลินด้วย ถึงตอนหลังๆจะฮาน้อยลงหน่อย แต่ก็จัดว่ามีเอกลักษณ์และความน่าติดตามในตัว ถ้าเปรียบเทียบความรู้สึกพึงใจการรับชมมหรสพ วินาทีที่ผมดู KILL BILL Vol.1 ในโรงหนัง VIP ที่ทั้งโรงมีอยู่ 6 คนจบถือว่าได้ 100 คะแนน และ Silent Hill ก็จะได้ 65 คะแนน ผมให้ฮารุฮิ 80 คะแนน (โยโกะได้ 90 ละกัน ตอนนั้นรู้สึกมีส่วนร่วมมากกว่านี้) ในเมื่อมันเป็นอนิมเรื่องแรกที่ดูในรอบหลายๆปีนี้ ก็เลยขอบันทึกไว้หน่อย
ปล. ถ้าคะแนนเป็นไปตามข้างบน Haute Tension ผมให้ 110 คะแนน