เมื่อวันก่อนซื้อ อิบาระ เกมชู้ตติ้งแนวตั้งของไทโตะมา ก็เกมชู้ตติ้งที่เคยเป็นอาเขตมาก่อนก็คงจะยากแสนยากเป็นเรื่องธรรมดา กระสุนก็ราวกับห่าฝน ตายแล้วตายเล่าราวกับโดนรังแก….
เกมนี้จะมีจุดขายคือบอสทุกด่านจะเป็นสาวๆ (แต่ก็ขับเครื่องบิน, รถถัง ,หุ่นยนตน์ บลาๆๆ) มาสู้กับเรา สาวๆเนี้ยก็จะเซ็กซี่หน่อย เรียกน้ำย่อยจากคนเล่นให้ตั้งใจเล่นเป็นอย่างดี ทั้งๆที่ตัดตัวสาวๆพวกนี้ออกไปก็จะเป็นเกมชู้ตติ้งโรคจิตรูปแบบโบราณเกมนึง
ทีนี้เกมชู้ตติ้งแนวตั้งพอพอร์ทมาลง PS2 แล้วก็จะจำต้องบีบด้านข้างของจอเข้าไปเพื่อให้ได้เรโชเดียวกับตอนเป็นอาเขต และเกมของไทโตะส่วนมากจะมีการปรับเอียงแนวนอน-แนวตั้งหน้าจอให้เหมือนกับตอนเป็นอาเขตได้ ผมก็เลยลองปรับดูมันก็เอียงไปเลย ด้วยความอยากลองก็เลยหันทีวีไปทางเตียงแล้วนอนตะแคงเล่นดู
อืม…ก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบนึง สะใจกว่าเดิม เล่นแบบยากสุด 6 คูณ 2 เท่ากับ 12 ด่าน….เล่นเสร็จลุกมารู้สึกเหมือนจะอ้วก…เดินไม่ตรงทาง…น้ำย่อยมันขึ้นมาถึงคอ จะแหวะให้ได้….เป็นอะไรที่ทรมาณมาก….นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า…อย่าฝีนแรงโน้มถ่วง
แถมวอลเปเปอร์
เรื่องราวของเด็กหนุ่มที่ชื่อยูกิ เป็นลูกของมิรันด้าที่ท้องตั้งแต่เจ็ดขวบโดยไม่รู้แม้กะทั้งว่าใครเป็นพ่อเด็ก ยูกิชอบประกอบซาเล้งเอง และทำพังไปแล้วถึง 19 คัน พอคันที่ 20 ยูกิได้แอบขับออกมา แต่มิรันด้าก็แอบตามมาอยู่ใต้ตัวถัง…ระหว่างนั้นเองก็ได้พบกับอัลฟิน่า ที่หนีออกมาจากโรงงานนรกประกอบวิทยุ อัลฟิน่าเป็นโรคหลงรักพี่ชาย และโดนโรงงานนรกไล่ตามตัวกลับไปทำงานประกอบวิทยุตามเดิม มิรันด้าได้ลักลอบเป็นชู้(หรือเปล่า? เพราะไม่รู้ว่าสามีเป็นใคร)กับอลองโซ่และหนีตามกันไป ทิ้งให้ยูกิกับอัลฟิน่าออกเร่ร่อนข้างถนนกันสองคน การเดินทางของทั้งคู่ได้พบกับไอ้หน้าลิงและหมอดูแหกตาโนตมเป็นเพื่อนร่วมทางได้…..ทั้งสี่ออกตามหาพี่ชายสุดเลิพให้กับอัลฟิน่าโดยพบเจออุปสรรคอีกมาก สู้ต่อไปเถิดยูกิ แล้วสักวันจะได้สมอย่างตั้งใจ….
กราฟฟิค : 7/10 โพลีกอนสวยเป็นบางฉาก Movie คุณภาพต่ำมาก
เนื้อเรื่อง : 5/10 เป็นเนื้อเรื่องที่เหลวเป๋วเชยที่สุด ไม่นึกว่าเกมสมัยใหม่จะยังใช้เนื้อเรื่องแบบนี้
ระบบ : 9/10 ฉากต่อสู้สนุกมาก เล่นแล้วเพลินจนบางครั้งอยากจะเฟี่ยงจอยทั้ง
การเล่นซ้ำ 2/10 พวกมี 4 คนไม่มีเปลี่ยน ไม่มีบอสลับ ไม่มี Endgame แล้วจะเล่นทำไม
สรุปว่าเล่นได้เพลินๆ 30 ชั่วโมงจบ ไม่คิดอะไรมาก
