ถ้าใครเป็นเพื่อนใน facebook น่าจะพอสังเกตเห็นบ้างแล้ว คือตอนนี้เริ่มหันมาวาดรูปจริงจัง(หน่อย)ล่ะ เหตุผลพิเศษก็ไม่มีหรอก มันก็เป็นเรื่องที่อยากจะลองทำมานานแล้วมากเรื่องนึง เคยซื้อ Wacom มาก็เห่ออยู่ไม่นานแล้วก็เลิกสนใจไป มาตอนนี้ก็รู้สึกว่าดีที่เคยซื้อมานะเนี่ย
เท้าความซะหน่อย คือจริงๆ มันต่อจากที่ไปปั่นจักรยานที่ญี่ปุ่นมานั่นแหละ ตอนไปจะมีสมุดเล่มนึงใช่ป่ะ เอาไว้จดบันทึกว่าแต่ละวันทำอะไรมั่ง จดไปก็ขีดๆ เขียนๆ ไร้สาระไปเรื่อย ปรากฏว่าเออสนุกดีนะ ใช้ดินสอกดเขียนแบบอนาล๊อกดูบ้านๆ ดี… วาด NPC ในเกมมั่ง ดูอนิเมจบก็ capture หน้าจอมาวาดตามเล่นมั่ง วาดไปวาดมาหมดเล่ม จริงๆ จะมีมีอีกเล่มนึงคู่กันด้วย คอนเซ็ปเล่มนั้นคือบันทึกอะไรก็ได้ด้วยรูป ซึ่งก็หมดเล่มเหมือนกันโดยปกติเนี่ยผมแทบไม่เคยใช้สมุดจดหมดเล่มเลยนะ ไม่ทิ้งก็หายไปก่อน ก็เลยนะ ไหนๆ ก็สนุกดีแล้วก็ต่ออีกหน่อยละกัน
เย็นวันนั้นก็เลยแวะเดอะมอลราม(กุไปเป็นอยู่ห้างเดียว…) แล้วก็ซื้อสมุดมาเล่มนึง เป็นกระดาษสีน้ำตาลแบบซองเอกสาร ปรากฏว่าไม่เวิร์ค… มันมองไม่ค่อยชัดว่าเขียนอะไร เลยต้องไปซื้อเล่มใหม่… โอเคเล่มนี้ใหญ่ขึ้น หน้าเยอะ สันเป็นลวดขดๆ (เรียกอะไรวะ) เพราะเวลาเปิดจะไม่มีแรงต้านตีกลับ แล้วก็ซื้อดินสอกดใหม่ด้วย อย่างแพงนะ ขอบอก! แล้วก็เริ่มไล่ความรู้ตั้งแต่พื้นฐานเลย แสงเงา อนาโตมี่ PoV สัดส่วนใบหน้า …ล้วนลืมไปแทบหมดสิ้น
วาดไปวาดมาแบบกระดาษดินสอสักพักที่ออฟฟิศมีของเล่นมาให้ยืมเป็น Artisul Tablet ก็คือเป็น Tablet วาดรูป คล้ายๆ Cintiq วาดบนจอไปเลย ขนาดกำลังเหมาะมือไม่เกะกะโต๊ะ ก็เลยเล่นไอ้นี่ตอนอยู่ที่ออฟฟิศ แต่ก็ยังใช้กระดาษสลับๆ ไป เสร็จแล้วพอกลับมาบ้านก็เลยรื้อเอา Wacom ออกจากกรุมาต่อ ลงไดรพ์เวอร์ ยังใช้งานได้เว้ย แต่มันใหญ่จัง…. ก็ใช้วาคอมที่บ้านแล้วใช้ Artisul ที่ออฟฟิศ สลับไปสลับมา ไฮโซจริงกู
ทีนี้มันมีกำแพงสำคัญที่ต้องผ่านให้ได้อันนึง ก็คือเอาสิ่งที่เราเขียนให้คนอื่นดู จุดนี้ผมไม่เคยทำได้เลย อาย…คิดว่าอย่างกุเนี่ยมันกากแท้ ไอ้นั่นก็ไม่ดี ไอ้นี่ก็ไม่ไหว แต่คิดว่ายังไงก็เป็นสิ่งที่ต้องทำ ก็เลยเริ่มเอาแปะใน facebook ให้ friend ดูก่อน ชิมลางว่าจะโดนมองค้อนมั้ย คิดว่าถ้ามั่นๆ กว่าหน่อยนี้จะเปิดเป็น public ล่ะ ฮ่าๆ
ผมวาดก้อนกลมๆไม่เคยได้เลยนะ เป็นวงรีตลอด
วงเวียนสิครัช