301 | Anime Summer 2010

กลายเป็นธรรมเนียมไปแล้วว่าจะต้องมาเขียนรีวิวตอนแรกของอนิเมแต่ละซีซั่น งวดนี้ก็พบกันเหมือนเดิมครับกับ Anime ประจำฤดูร้อนปี 2010 สำหรับซีซั่นนี้ค่อนข้างเป็นที่น่าเสียดายที่ไม่มีอนิเมที่มีแฟนบอยจัดตั้งเยอะๆ เลย เกียวอนิก็หยุดซะ 1 ซีซั่น (NO ONE CARE ABOUT K-ON!! LoL)ชาฟท์ก็หยุดพร้อมกันอีก ก็เลยดูเหงาๆไปบ้างเลยเนอะ แต่ก็ยังมีอนิเมเยอะแยะมากมายให้ดูกันเหมือนเคย
ก็เหมือนเดิมครับ แบ่งคะแนนออกเป็นสองส่วนคือ “คุณภาพงานโดยรวม” ที่หมายถึงความเรียบร้อยของงาน, บท, การกำกับ. ความลื่นไหล, ความสนุก ของตอนแรกที่ฉายไป แล้วก็รวมกันออกมาเป็นเกรดตัวอักษรภาษาอังกฤษ อีกส่วนนึงคือ “ความน่าติดตาม” หมายถึงสเน่ห์ของอนิเมและความดึงดูดชวนให้ติดตามตอนต่อๆไป รวมถึงโอกาสจะดูจนจบเรื่อง ก็จะออกมาเป็นเปอร์เซนต์ สำหรับงวดนี้จะต่างจากคราวก่อนนิดนึงตรงเรียงลำดับจาก “ความน่าติดตาม” แทน ซึ่งคราวก่อนจะเรียงจากคะแนนรวม สำหรับซีซั่นนี้คะแนนค่อนข้างลอยตัวนะครับ ปล่อยคะแนนเยอะ ได้คะแนนดีๆกันทั้งนั้นเลย
ก่อนจะไปพบกับ An Unbiased Review ประจำ Summer 2010 นั้น ก็ขอเชิญทุกท่านพบกับสปอนเซอร์เสียก่อน

fanboi.ch ← Click เลย ↑

Amagami SS


อนิเมสร้างจากเกมจีบสาวเด็กดีที่เสริมสร้างจินตนาการให้กว้างไกล(?) ถึงแม้จะไม่ได้เอ่ยถึงออกมาตรงๆ แต่อามางามิก็เป็นเหมือนภาคต่อของคิมิคิส แต่ต่างกันที่อามางามินี้เป็นอนิเมโดย AIC แต่คิมิคิสที่ทำโดย J.C. (และเจ๊ง แต่สนุกนะเออ) ปกติแล้วผมค่อนข้างชอบอนิเมในรั้วโรงเรียนที่มีเรื่องราวสมจริง ไม่โกรกสีผมเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ก็เลยทำให้ชอบอามางามิเป็นพิเศษ ในตอนแรกนี้เป็นเรื่องของ โมริชิม่า ฮารุกะ เป็นตัวเอก งานภาพสวยดี สาวๆน่ารัก หน้าตาไม่ต่างจากในเกมมากนัก คาแรกเตอร์ดีไซน์ต้นแบบของคิไซ ทาคายามะนั้นสวยมาตั้งแต่ในเกมอยู่แล้ว อนิเมนั้นจะแบ่งเนื้อเรื่องออกเป็นคนๆ มีทั้งหมดหมด 6 คน กับตัวลับ 1 คน เนื้อเรื่องไม่ต่อกัน เริ่มใหม่ทุกครั้งที่จบคนนั้น (ต้นสังกัดขอมา) แต่ยังไม่รู้ว่าจะใช้วิธีไหนในการเริ่มต้นใหม่เหมือนกัน ใจจริงอยากให้มันพันกันมั่วๆหน่อย ให้มันชิงรักหักสวาท เพราะอยากดูสาวๆตบกันแย่งผู้ชาย เนื้อเรื่องฮารุกะนั้นค่อนข้างหวือหวาและบิทช์บิทช์หน่อยอยู่แล้ว ก็ทำให้ตอนแรกดูได้สนุกดี
คะแนนรวม B+ งานค่อนข้างดี Ending อนิเมชั่นกระจอก ถึงจะมีหลายอันเพราะแยกเป็นคนๆก็เหอะ
ความน่าติดตาม 115% ไอจังไอเลิพยู


Highschool of the Dead


ฝ่านรกนมเดินดิน (ขอเรียกย่อว่า HSOD(เห็ดสด) เพราะจะได้ไม่ซ้ำกับ House of the Dead และยังเข้ากับพฤติกรรมของนางเอก) งานสุดท้ายของสตูดิโอเทพอย่าง MADHOUSE และก็ทำงานออกมาได้ดีจริงๆ ฉากโรงเรียนใช้ 3D ช่วยได้อย่างลงตัวและเนียนสนิท เพลงก็มันส์เร้าใจ เลือดเป็นเลือด นมเป็นนม กางเกงในเป็นกางเกงใน อย่างไรก็ตาม อนิเมนั้นเดินเรื่องตามหนังสือการ์ตูนไม่ผิดเพี้ยน ถ้าเคยอ่านมาหนังสือการ์ตูนก่อนอาจจะไม่สนุก แต่ถ้าไม่เคยอ่านมาก่อนจะดูตอนแรกนี้ได้เร้าใจมาก เพราะมีอารมณ์เครียดเอาตัวรอดแบบหนังซอมบี้ผสานด้วยความรู้สึกรักสามเส้าได้อย่างน่าอึดอัด สำหรับตัวละครยอดเยี่ยมประจำตอนนี้ได้แก่ มิยาโมโตะ เรย์ นางเอกของเรื่องที่ทำตัวดอกส์น่าตบสักหลายฉาดเป็นอย่างยิ่ง นังชะนีเอ้ย คิดว่านมใหญ่แล้วหนุ่มๆทั่วโลกเขาจะยอมใจดีด้วยกันทุกคนเรอะ รู้ไว้ซะด้วยว่าโลลิค่อนน่ะมีเยอะแยะเว้ย ดรวกส์!! หลังจากดูนังชะนีสะดีดสะดิ้งจบตอนแล้วต้องรีบย้อนกลับไปดูช่วงต้นเรื่องที่ชะนีโดนพระเอกตบไป 1 ฉาด จะสะใจได้อารมณ์จนอยากลุกขึ้นยืนปรบมือเป็นอย่างยิ่ง
คะแนนรวม A วัดกันแค่ตอนแรกอย่างเดียวนะ ถ้าไม่แคร์เรื่องนมยักษ์กับกางเกงในแลบละก็ ตัวงานจัดว่าไร้ที่ติจริงๆ
ความน่าติดตาม 90% อย่างไรก็ตามจากที่เคยอ่านในมังงะ เนื้อหาหลังจากนี้ไปจะเรื่อยๆเปื่อยๆ นมสู้ผีไปวันๆ ไม่มีอะไรให้ลุ้นแล้ว นางเอกก็เลิกดอกส์แล้ว กลายเป็นว่านอนสอนง่ายแทน ซึ่งออกจะน่าเบื่ออย่างแรง ก็หวังว่าจะ MADHOUSE จะทำอะไรให้น่าติดตามหน่อย (ตอนจบออริแบบ Rideback LOL) อยากเห็นผีกัดนมดอกส์มากเลย… จะได้เห็นมั้ยน้า ดังนั้นถ้าเอาเนื้อหาจากมังงะมาเป็นข้อมูลการตัดสินใจแล้วความน่าติดตามอาจจะเหลือเพียง 20%


Occult Academy


งานใหม่ของ A1 ประจำซีซั่นนี้ เป็นเรื่องของโรงเรียนเรื่องลึกลับกับผู้หญิงเพี้ยนๆคนนึง อืม…สนุกมากเลยนะ แม้ว่าอาจจะไม่ถูกใจกลุ่มโอตาคุเท่าไหร่เพราะไม่มีโมเอ้แฟคเตอร์(ไม่ใช่ชื่อคน)อยู่เท่าไหร่ มีแต่ตัวละครเพี้ยนๆได้ใจ เดินเรื่องกระชับ กำกับเนียน มีมุกตลกแบบกวนตีนๆเยอะ งานภาพก็สวยแม้ว่านางเอกจะหน้าตาน่ากลัวมาก รู้มั้ยว่าน้องแว่นที่มา “แฮร่!!” นั่นฮานาซาว่า คานะ (เทนชิ, นาเดโกะ, สุโอ) พากย์นะเออ เอามาเล่นซะเสียเซลฟ์ไปเลย คาดว่าจะเป็นอนิเมดีที่ขายไม่ออกอีกเรื่องนึง
เรื่องน่ารู้ Occult Academy นั้นเป็นเรื่องราวต่อจาก Night Raid และยังเป็นเรื่องก่อน Sora no Woto อีกด้วย ไม่ใช่ว่าฉายต่อกันด้วยไทม์สล๊อตเดียวกันนะ เนื้อเรื่องต่อกันจริงๆเลย อาจจะฟังดูไม่น่าเชื่อนัก ถ้าอยากรู้ว่าต่อยังไงก็ลองดูไปเรื่อยๆกันเอาเอง
คะแนนรวม B+ งานดีทีเดียว, มายะดูไม่เข้ากับถุงน่องหน่อยๆ
ความน่าติดตาม 85% เป็นอนิเมแหวกกระแสพิลึกกึกกือดี


Shiki


อนิเมแนวลึกลับที่หาดูยากขึ้นทุกที ก่อนดูรู้แค่ว่างานภาพเป็นของริว ฟุจิซากิ (คนวาดโฮชิเองกิ) ซึ่งผมไม่ได้รังเกียจลายเส้นนี้ ส่วนเนื้อเรื่องต้นฉบับมาจากจากนิยายอีกที โปสเตอร์หนังเป็นภาพสาวน้อยหัวชมพูท่าทางเซ็กซี่นิดๆ (ไม่ใช่ภาพบน) พอดูจริงๆก็เจอสาวน้อยหัวชมพูเลยเหมือนกัน แต่เจอเป็นศพ…. แล้วก็เล่าย้อนโดยผ่านมุมมองของอีทวินเทลหัวชมพูคนนี้ ชอบการขยับของตัวละครที่ดูลื่นไหล แล้วก็เล่าเรื่องได้เรียบง่ายแต่ลึกลับ ดีไซน์ตัวละครก็พิลึกกึกกือ คางแหลมเสียบคนตายได้เลย ทรงผมบางคนนี่นึกไม่ออกเลยว่าต้องไปทำร้านไหน แถมยังโกรกสีผมซะ ไหนว่าอยู่บ้านนอกไงเว้ย ไอ้พระเอก(หรือเปล่า)นั่นก็เหมือนหลุดมาจากเก็ตเตอร์ กลัวมันเรียกหุ่นยนต์มาขับจัง พอดูจบตอนแล้วรู้สึกว่าเป็นอนิเมที่ไม่มีข้อดีอย่างเด่นชัด แต่ด้วยอารมณ์หลอนๆ เนิบๆ และปมหลายอย่างก็ทำให้อยากติดตามต่อว่าจะเป็นไง คิดว่าไม่น่าจะพลาดสำหรับเรื่องนี้
จริงๆแล้วเรื่องนี้มีคอมเมนท์จากคนที่อ่านนิยายมาว่าถูกดัดมังงะดัดแปลงได้อย่างห่วยแตก ทำลายบรรยากาศในนิยายไปหมด ตัวอนิเมถูกดัดแปลงจากมังงะอีกทีนึง ก็อาจจะทำให้ไม่ถูกใจแฟนนิยายนัก แต่ผมไม่เคยอ่านนิยายมาก่อน ก็เลยไม่มีความเห็นอะไรเพิ่มเติม….
คะแนนรวม B- ไม่แย่ไม่ดี ชอบตรงผมนางเอกตัดสีด้วยเส้นสี กับตอนบิดตัวไปมา
ความน่าติดตาม 85% อยากดูต่อแบบไม่มีเหตุผล คล้ายๆดูราร่าราแต่เปิดเรื่องไม่น่าเบื่ิอเท่า


Seitokai Yakuindomo


เซโตไค(ยาคุอินโดโม)ที่ไม่ใช่เซโตไค(โนะอิจิซอน) ไม่เคยอ่านมาก่อน สัดส่วนคนแปลกดี หน้าบางๆยาวๆ ตัวงานอนิเมชั่นก็คุณภาพดี มีการเล่นเทคนิค 3D เยอะ เดินเรื่องกระชับ เข้าใจง่าย กำกับเรื่องดี เซ็ตติ้งเริ่มต้นตัวละครหญิงสามคนไม่มากไม่น้อยพอให้จดจำได้ทันที มุกตลกก็ขำบ้างไม่ขำบ้างแต่ก็ไม่ฝืดจนต้องหยอดจารบี นำร่องด้วยความเสื่อมเป็นหลักและไม่ได้ล้อเลียนชาวบ้านพร่ำเพรื่อเหมือนอีกเซโตไคนึง เสียอารมณ์ไปบ้างจากการตัดซีนดัดแปลงจากการ์ตูน 4 ช่องจบจนดูไม่ต่อเนื่อง ทำให้ตะกุกตะกักเวลาดู แต่ก็ยังนับเป็นอนิเมมาตรฐานที่สามารถติดตามได้อย่างสนุกสนาน แม้จะมีมุกลามกบ้างแต่ก็ไม่เยอะเกินไป
คุณภาพโดยรวม B งานดี เดินเรื่องสนุก แต่ขาดความต่อเนื่องและเอกลักษณ์ชอบ ED
ความน่าติดตาม 72% ประธานเสื่อมไม่สมกับหน้าเลย, ไม่มีกางเกงใน


Asobi ni Ikuyo!


อนิเมนมมหึมาอีกเรื่องนึง รู้สึกว่าซีซั่นนี้จะเน้นหน้าอกมากกว่ากางเกงในนะเนี่ย ผมเคยอ่านมังงะไทยชื่อน่าอับอายระดับ 3 (ปฏิบัติการ!เมี้ยวข้ามจักรวาล) 1 ตอนจาก 8Alive ที่หลงซื้อมาเล่มนึง แล้วก็ไม่ได้ซื้ออีก พบว่าหน้าอกใหญ่มากและไม่มีความสนุกเลยสักนิดเฉกเช่นการ์ตูนเรื่องอื่นในเล่ม แต่ว่าภาพประกอบเวอร์ชั่นนิยายที่วาดโดย Houden Eizo นั้นสวยดี พอมาดูอนิเมแล้วก็รู้สึกจะดัดแปลงไปเยอะเหมือนกัน หน้าตาตัวละครดูแปลกไปจากต้นฉบับพอสมควร เนื้อเรื่องหลักเป็น Generic อนิเมสำหรับโอตาคุ คือมีไอ้ทึ่มหนึ่งคน(ที่มักจะใส่แว่น) ดวงดีมีสาวแปลกๆ (นางฟ้า, แม่มด, หุ่นยนต์, เอเลี่ยน บลาๆๆ) มาอยู่บ้านด้วย และที่บ้านต้องไม่มีคนอยู่ พ่อแม่มักทำงานต่างประเทศนานๆกลับมาที ถ้ามีแค่นี้ผมก็คงจะหลับไปแล้วให้เกรด F แล้ว แต่มั้นไม่ใช่แค่นั้น ข้อดีของเรื่องนี้คือเซ็ตติ้งประกอบรอบๆต่างหาก แม้จะไม่แปลกใหม่เท่าไหร่แต่ก็น่าสนใจอยู่ คือรอบๆตัวพระเอกงี่เง่าคนนี้จะเต็มไปด้วยตัวละครพิลึกๆ อีกชั้นนึง คือจะมีนักฆ่า กองกำลังอะไรก็ไม่รู้ หรือพวกโรคจิตแปลกๆ จึงทำให้น่าสนใจและอยากจะดูตอนต่อไป รวมๆแล้วงานก็กลางๆ แต่ไม่ถึงกับแย่ นมใหญ่ล้นทะลัก และตัวละครต่างๆก็สื่อออกมาได้ชัดเจน มีกลิ่นไซไฟนิดๆ
คะแนนรวม B โมมิจิน่ารัก, นมมหึมา
ความน่าติดตาม 65% น่าสนใจอยู่ แต่ไม่ชอบเท่าไหร่


มิตสึโดโมเอะ


ประธานเสื่อมไม่พอก็ต้องมาเจอกับประถมเสื่อม เรื่องวุ่นๆในโรงเรียนประถมของคุณครูกับเด็กนักเรียนที่โชริวเคนได้ งานพอใช้ แอ็คชั่นสวย หน้ากลมดิ๊ก ดูได้เพลินๆ สนุกสนาน เหมาะสำหรับคนแก่จิตใจสกปรกนั่งดูเด็กประถมแล้วจินตนาการเสื่อมทราม..เอ้อ…ไม่ต้องจิ้นก็ได้นะ มันเสื่อมกันด้วยตัวเองอยู่แล้ว เอาเป็นว่าถ้าชอบเด็กๆและยังไม่อยากทำผิดกฏหมาย ก็มาดูอนิเมเรื่องนี้ได้
คะแนนรวม C งั้นๆ, ผมไม่ใช่โลลิค่อน
ความน่าติดตาม 45% เหมาะสำหรับโลลิค่อน


คุณหมาป่าและผองเพื่อน


งานใหม่จาก J.C. Staff ที่หลายๆคนคาดหวังจะได้เห็นไทกะตัวสูงมาทำซึ้งกันอีกรอบ แต่เอาเข้าจริงกลับไม่เป็นเช่นนั้นเลย เรื่องงานภาพก็เนี๊ยบสมเป็น J.C. (?) แอ็คชั่นก็สวยดี เทคนิคภาพและะการเคลื่อนไหวยอดเยี่ยม คาแรกเตอร์ดีไซน์ก็สวยงาม แต่พอนั่งดูโดยรวมทั้งหมดกลับไม่รู้สึกสนุกเลย เดินเรื่องเรียบๆ พระเอกเรียบๆ ตัวประกอบเรียบๆ ไม่รู้สึกถึงความประทับใจ ไม่สามารถดึงคาแรกเตอร์ให้โดดเด่นออกมาได้สักนิด เดินเรื่องทื่อไปเรื่อยๆจนจบ พยายามขำก็ไม่ขำ เอานิทานมาดัดแปลงแล้วก็ยังไม่อิน ไม่ชวนให้อยากติดตามต่อเลย ทั้งที่มีตัวละครหลากหลายนิสัยให้เล่นแท้ๆ ที่น่าชมเชยก็คือฉากแอ็คชั่น ทำได้สวยงามและมีเอกลัษณ์แบบอมิเมะญี่ปุ่นจริงๆ และสิ่งที่จะไม่พูดถึงไม่ได้เลยก็คือเสียงคนบรรยาย ซึ่งฟังยังไงก็เหมือนไปลากป้าคุโรโกะมาบรรยายชัดๆ… น่ารำคาญมาก น่ารำคาญที่สุด น่ารำคาญฉิบหาย ปัจจัยสำคัญที่จะทำให้คุณดูอนิเมเรื่องนี้สนุกได้นั้นคือคุณต้องสามารถมีความสุขกับเสียงของคุโรโกะให้ได้เสียก่อน ถ้าคุณทำไม่ได้…..อนิเมเรื่องนี้ก็ไม่มีที่สำหรับคุณ
คะแนนรวม D อนิเมชั่นสวยก็ไม่สนุกได้เหมือนกัน
ความน่าติดตาม 24% กุเกลียดคุโรโกะ


Sengoku BASARA 2

กลับมาอีกครั้งกับอนิเมซุปเปอร์ฮีโร่ยุคเซนโกกุ หลังจากสิ้นโนบุนากะไปก็ขึ้นภาคสองแล้ว ตัวร้ายคนใหม่คือโทโยโทมิ ฮิเดโยชิ มนุษย์มิวแตนด์สูงหกเมตร หนัก 800 กิโล(เดาเอา) ตัวละครเก่าๆยกเว้นก๊กโนบุนากะยังอยู่กันครบ ในตอนแรกนี้ก็ไม่พูดพล่ามทำเพลง กลัวคนดูจะไม่สะใจ มาถึงก็บู๊กันเลย หลังจากบู๊กันเสร็จก็ต้องให้ตัวร้ายคนใหม่อย่างฮิเดโยชิโชว์ฟอร์มเทพปิดท้าย โม้เหม็นกันไม่อายฟ้าดิน (แต่มันก็เป็นมาตั้งกะในเกมแล้ว) สำหรับภาคแรกนั้นผมดูไปไม่กี่ตอน แต่ถ้าเป็นเกมล่ะก็เล่นครบทุกภาค ดังนั้นก็พอจะรู้จักตัวละครต่างๆบ้าง ฉากแอ็คชั่นทำได้สวย สู้กันมันส์ OP ก็เท่ แม้จะไม่อิมแพ็คเท่าทหารแดนซ์ในภาคแรก ตัวละครหล่อเท่พอให้สาวๆกรี๊ดได้ สมัยนี้ทำอะไรมันต้องขายฟุได้ด้วย ฟุเป๋าหนักอยู่แล้ว
คะแนนรวม B ลุยกันมันส์
ความน่าติดตาม 20% ถึงงานจะดีก็ขี้เกียจดูได้


Kuroshitsuji II


พ่อบ้านขวัญใจสาวๆกลับมาอีกครั้ง สำหรับเรื่องนี้ภาคแรกผมไม่ได้ดู แต่เคยอ่านมังงะจนถึงเล่มล่าสุด(ของไทย) มันก็สนุกดีถึงจะไม่ได้ชอบนักหนา ก็เลยคิดว่าน่าจะดูรู้เรื่องแม้จะเป็นภาคต่อ แต่ดูเหมือนผมจะคิดง่ายไปหน่อยเพราะเปิดมาก็ช๊อคโลกกับหนุ่มน้อยโชตะผมทองนอนเปลือยกายข้างๆตาแก่พุงพลุ้ยที่มองยังไงก็เพิ่งเสร็จจากกิจกรรมตุ๋ยเด็ก แล้วก็มีพ่อบ้านหน้าตาไม่คุ้น(แต่หล่อ)โผล่มา ดูไปเรื่อยๆก็มีฉากเด็กหนุ่มน้อยตรูดงามทารุณคนรับใช้แล้วก็เกรียนไปวันๆ สักพักเริ่มสงสัยว่าไอ้พระเอกพ่อบ้านที่กรูรู้จักมันอยู่ไหนวะ ตัวงานทำได้กลางๆอีกแล้ว หน้าตาหล่อเหลาถูกใจฟุ แต่ขยับธรรมดาๆ ช่วงท้ายตอนพ่อบ้านคนเก่าเริ่มโผล่มาอีกครั้งและฟาดฟันกับพ่อบ้านคนใหม่ แล้วก็หนีไปได้พร้อมกับคุณหนูในกระเป๋า(หิ้วมาทำไมวะ)….มันสนุกยังไงวะเรื่องนี้ ฟุกรี๊ดกันจัง
คะแนนรวม C งั้นๆน่ะ,
ความน่าติดตาม 12% ไม่ดูแล้ว น่าเบื่อ, ฟุชอบฉากโชตะผมทองโดนตุ๋ยกันเหรอ


ตำนานผู้กล้าในตำนาน


เปิดมาก็เล่าเรื่องอะไรไม่รู้อย่างเชย จอมมารวู้ ผู้กล้าว้าว เห่ยมาก ดูไปอีกสามนาทีก็พบว่ามุกตลกก็ทั้งเชยทั้งไม่ขำ อีผมทองทำเป็นคูลบิวตี้แต่ชอบแด๊กดังโงะ โคตรปัญญาอ่อน หลังจากพยายามอดทนสักพักก็ฟิวส์ขาดตอนนาทีที่ 9 เลิกดูไป แต่ด้วยความที่ว่าเล่นเกมอยู่ (ทำ Field of Valor) ก็เลยเปิดทิ้งไว้ฟังเสียงจนจบแบบแกนๆไม่ได้ใส่ใจ
คะแนนรวม F ไร้คุณค่าใดๆ, สร้างตำนานครั้งใหม่ด้วยตอนแรกเรทติ้ง 0.2 %
ความน่าติดตาม 0.2% ไปดู Word Worth สนุกกว่าเจ็ดหมื่นเท่า


Shukufuku no Campanella


เปิดเรื่องด้วยบทบรรยายยาวเหยียดที่ไม่มีเนื้อหาเป็นชิ้นเป็นอัน หนึ่งนาทีต่อมาก็พบกับพระเอกที่เป็นคนดีเปอร์เฟ็คสุดยอดไร้ที่ติ มีสาวๆมารุมล้อมหน้าหลังมากมาย หลังจากทักทายกันด้วยบทพูดที่แสนเจะยัดเยียดเข้าปากตัวละคร มุมกล้องทื่อๆและการเดินเรื่องแสนเชย ก็ให้ตัวละครหญิงผลัดกันเข้าฉากมาเล่นมุกไม่ขำไปเรื่อยๆ ตัวละครหญิงเยอะมว้ากกกก เซ็ตติ้งเหมือนหลุดมาจากเกมโป๊บนเครื่อง PCFX เมื่อสิบปีก่อน ทั้งที่จริงๆเกมโป๊เกมนี้เพิ่งออกเมื่อปีที่แล้วแท้ๆ ทนดูไปได้ราวๆ 7 นาที ก็ฟิวส์ขาด….ลาก Timeline ไป Ending เลย…. เราคงไม่ได้พบกันอีกแล้วหล่ะนะ
คะแนนรวม F วาดภาพนิ่งสวยแต่นอกนั้นห่วยแตก
ความน่าติดตาม 0%


Strike Witches 2


ออกตัวไว้ก่อนเลยว่าผมไม่เคยดูภาคแรก แต่ก็ได้ยินกิตติศัพท์มานานแล้วเกี่ยวกับอนิเมกางเกงในลอยฟ้าเรื่องนี้ แต่พอมาได้สัมผัสกับตัวเองแล้วก็พบว่ามันช่างน่าสะพรึงเหลือที่จะกล่าวจริงๆ เปิดเรื่องด้วยภารกิจอะไรสักอย่างที่ไม่สำเร็จแล้วมีศัตรูมาเพิ่มจนต้องเผ่นกันหน้าตั้ง ศัตรูเป็นพวกไม่มีบุคลิก (นึกภาพหน่อไม้อวกาศใน Gunbuster หรือพวกแมลงใน Macross Frontier) แล้วก็เป็นซีนแอ็คชั่นเอาสาวๆทั้งหมดมาบินเอาจิ๋มเฉียดกล้องไปมา ผมไม่เข้าใจเหมือนกันว่าบินกันยังไงจิ๋มถึงได้เฉียดกล้องได้หลากหลายมุมขนาดนั้น…. ผมพยายามอดทนและคิดว่าอย่างน้อย มันก็เป็นซีนแอ็คชั่นผาดโผนที่วาดออกมาได้ดีจริงๆ
หลังจากอดทนต่อสักพักผมก็พบกับตัวเอก(!?)ในกางเกงบลูมเมอร์กับเพื่อนสองคนนั่งรถบรรทุกของชายแก่ตัญหากลับ ไม่ว่าผมจะหยิบยาเม็ดสีฟ้าหรือสีแดงมากิน ตัวเลือกในจิตใจของผมที่เห็นภาพนั้นก็คิดได้แค่ว่าหลังจากนี้ตาแก่นี่มันต้องลากอีหนูสองคนนี้ไปโซเดมาคอมแน่ๆ….. อดทนต่อไปได้สักพักผมก็เริ่มตรัสรู้บรรทัดฐานขึ้นมาอย่างนึงก็คือ “โลกนี้คือโลกที่ไม่มีกระโปรงหรือกางเกงนี่เอง!” แต่ทำไมผู้ชายมันใส่ได้ล่ะ…ช่างมันเหอะให้พวกมันถอดด้วยเดี๋ยวโลกจะเน่าเหม็นยิ่งไปกว่านี้ ภาพทหารหนุ่มๆคุยหยอกล้อกับสาวน้อยไม่บรรลุนิติภาวะใส่กางเกงในตัวเดียวนั้นเป็นภาพที่ผมไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี แม้แต่ตอนดีตาบหน้าดำคร่ำเครียดอีหนูพวกนี้มันก็ยังใส่กางเกงในตัวเดียว คอสตูมยอดเยี่ยมประจำซีซั่นคืออีที่มีผ้าปิดตา(ผมจำชื่อไม่ได้หรอก) ใส่ผ้าคลุมปิดถึงแค่หัวเข่าแล้วไม่ใส่กางเกง..ใส่รองเท้าผ้าใบไม่ใส่ถุงเท้าและสะพายดาบซามูไร…แถมมีผ้าปิดตาแบบโจรสลัดอีก….พระเจ้าช่วย! หล่อนกล้าเดินออกจากบ้านได้อย่างไรกัน!! ถ้ามาเดินแถวบ้านผมนี่หมาเห่าตั้งแต่ปากซอยยันท้ายซอยแน่ๆ
หลังจากทนดูไปจนจบ ก็พบกางเกงในมากมายหลายสีหลายแบบและคำถามเกี่ยวกับความไม่สมจริงมากมาย ผมพยายามมองข้ามว่าไอ้เทคโนโลยีเสียบขาโชว์กางเกงในแล้วบินได้เนี่ยมันทำงานยังไง ด้วยความเร็วขนาดนั้นมนุษย์ตัวเปล่าและกางเกงในตัวเดียวทนแรงเสียดสีและแรงกดอากาศได้ยังไง และทำไมโลกนี้ถึงไม่มีกระโปรง ผู้ชายในโลกนี้หมดความต้องการทางเพศไปแล้วเหรอ หรือว่าสิ่งเร่งเร้ากระตุ้นอารมณ์ทางเพศนั้นไม่ใช่ขาอ่อนหรือกางเกงในสาวๆ แต่เป็นหลังติ่งหูหรือหัวแม่โป้งตีนซ้ายแทนกันแน่ ผมจะพยายามลืมคำถามเหล่านี้ไปซะ……แต่ก็ยิ่งทำให้สงสัยว่า ทำไมเรื่องนี้มันฮิตได้เนี่ยไอ้พวกลามกเอ้ย!!!
คะแนนรวม C- ว่าด้วยคุณภาพงานจริงๆมันก็ไม่ดีไม่แย่ ไม่มีอะไรโดดเด่น
ความน่าติดตาม Pantsu ผมยอมแพ้ให้กับกองทัพกางเกงในครับ ผมขอถุงน่องเนียนๆสักคู่ก็พอแล้ว


เรื่องไม่ดูมีสองเรื่องคือนูราริเฮียงกับเซย์คิเรย์นะครับ นูรารินี่อนิเมจัมพ์ ไม่อยากดู ส่วนเซย์คิเรย์ไม่รู้สึกอยากดูเลยแม้แต่น้อย