สองวันนี้ได้ไปอบรมความรู้เรื่องเกี่ยวกับวงการใกล้เคียงอยู่สองวัน ไม่บอกรายละเอียดนะ แต่ไม่ได้ตื่นเต้นอะไรหรอก เป็นเรื่องความรู้เชิงลึกเกี่ยวกับการออกแบบอย่างนึง สองวันนี้ก็จะมีวิทยาการมาพูดเรื่องโน้นเรื่องนี้หลายคน แต่ละคนก็มีวิธีพูดต่างกัน ชั้นเชิงพรรณาต่างกัน ส่วนตัวแล้วผมไม่มีปัญหาอะไรกับการนั่งฟังอะไรนานๆ อยู่แล้ว แต่ละคนก็พูดเรื่องราวที่ตัวเองช่ำชอง ต่อให้เราไม่ใช่คนในวงการเต็มตัวก็ยังรู้สึกสนุกได้
วิทยากรคนแรกเป็นป้าเลยวัยเกษียร คนนี้น่าจะดังอยู่ละมั้ง เพราะพูดคนเดียวทั้งวันเลย ป้าคนนี้บรรยายคล่องแคล่ว มีลูกล่อลูกชน จังหวะที่ลงลึกและไม่ลงลึก มีการเปรียบเทียบกับสิ่งของรอบตัวและกรณีศึกษาจากประสบการณ์ให้เห็นภาพง่ายๆ อยู่ตลอด นั่งฟังทั้งวันไม่เบื่อ แม้จะง่วงมั่งในเวลาที่ป้าลงดีเทลเฉพาะทาง วิทยาการคนที่สองอายุยังน้อย(ถ้าเทียบกับคนก่อนหน้า) จากที่ฟังก็เป็นคนมีความรู้เฉพาะทางมาก แต่ไม่มีความสามารถด้านการสื่อสารและการสอน เหมือนพูดกับตัวเองตลอดเวลาบรรยาย ที่ประทับใจที่สุดคือ ตลอดเวลาสองชั่วโมงครึ่งที่บรรยาย วิทยากรคนนี้ใช้คำว่า “ในด้านของ, ในเรื่องของ, ในส่วนของ” รวมกันทั้งหมด 120 ครั้ง (จดลงกระดาษไว้เลย) เฉลี่ยแล้วใน 3 นาทีจะใช้ถึงสองครั้งเลยทีเดียว….
(คำว่า ในด้านของ ในเรื่องของ ในส่วนของ เป็นคำฟุ่มเฟีอย ไม่มีความหมาย แม้ไม่มีอยู่ประโยคก็ยังคงมีความหมายเหมือนเดิม เป็นคำถ่วงเวลาที่คนพูดไม่เก่งชอบใส่ลงไปเพื่อถ่วงเวลา+ทำลายความเงียบ)
ส่วนคนที่สามเป็นป้ารุ่นเก๋ามาก แก่กว่าคนแรกเสียอีก ป้าแกมาเล่าประวัติข้าวกล่องรถไฟญี่ปุ่นอย่างออกรสมาก พรรณาโวหารสำบัดสำนวนสุดๆ ฟังไปก็ทั้งขำทั้งสนุก ป้าแกคงจะสนุกด้วยแหละนะ แต่พอช่วงท้ายๆ ป้าแกพยายามรวบรัดเนื้อหาให้ครบจนน่าเบื่อไปแทน ถ้าเค้าให้เวลาป้าเต็มที่ ป้าแกคงพรรณาได้ทั้งวัน (อยากฟังแบบนั้นมากกว่า) แล้วก็คนสุดท้ายอายุน้อยที่สุดแต่กลับ ego แรงที่สุด เป็นผู้ชายออกกะเทยๆ หน่อย พอเริ่มพูดก็มีแต่เรื่องราวของตัวเองที่เสริมแต่งยกยอปอปั้น จากนั้นก็แสร้งว่าเคารพคนอื่นแต่แฝงนิสัยการแอบเหยียดคนอื่นไปพร้อมๆ กัน นั่งฟังอยู่ 30 นาทีรู้สึกว่าไม่ไหวล่ะ ทำไมกูต้องมาฟังเรื่องราวขี้โม้ของมึงวะ กูอึดอัดมาก ก็เลยลุกขึ้นแล้วก็เดินออกจากงานกลับบ้านไปเลย (พอดีว่าคนนี้เป็นคนสุดท้ายแล้ว)
ป้าๆ พูดอะไรไม่รู้ก็ยังฟังได้ทั้งวัน แต่คนขี้โม้ 30 นาทีก็ครั่นเนื้อครั่นตัวไปหมดแล้ว ส่วนตัวชอบที่ป้าๆ ทั้งสองคนพูดนะ ส่วนอีกคนนั่นพูดไม่เก่ง แต่ก็เข้าใจในสิ่งที่อยากจะนำเสนอและสัมผัสได้ว่าเป็นคนมีความสามารถ แต่ไอ้คนสุดท้ายเนี่ย อาจจะเก่งจริงก็ได้ แต่กูสำผัสได้แต่ความขี้โม้ แนะนำให้ไปเปิดสินค้าขายตรง รับรองรวยกว่าเดิม
