ตอนแรกว่าจะเขียนถึง γ (แกมม่า)ตอนที่เล่ม 4 ออก แต่เห็นว่าเล่ม 5 ซึ่งเป็นเล่มจบจะออกแล้วก็เลยรอจบเลยดีกว่า
γ เป็นเรื่องเกี่ยวกับโลกที่พลังงานแลมด้าแพร่กระจาย ทำให้มีคนได้รับพลังเป็นฮีโร่จำนวนมาก ตัวเอกเป็นพี่น้องคู่นึง คนน้องเคยเป็นฮีโร่ที่แข็งแกร่งที่สุด ริริเคียว (พรีเคียว) แต่หมดพลังไปแล้ว ส่วนคนพี่ไม่ได้เป็นฮีโร่ ทั้งคู่เปิดสำนักงานรับปรึกษาปัญหาของฮีโร่ ก็มีฮีโร่จำนวนมากมาปรึกษาปัญหาต่างๆ ซึ่งฮีโร่พวกนี้ถ้าพอมีพื้นฐานหน่อยจะเก็ททันทีว่าต้นแบบมาจากไหน ซึ่งก็เป็นตัวละครยอดนิยมทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นเซ็นไต ไรเดอร์ อุลตร้าแมน หลังจากเดินเรื่องให้ผ่านฮีโร่ที่หลากหลาย ก็มีตัวร้ายที่คิดจะพัฒนามนุษยชาติให้ต่อกรกับดาวดวงอื่นได้ (ในเรื่องจะมีปัญหาสัตว์ประหลาดหรือมนุษย์ต่างดาวบุกเรื่อยๆ พวกฮีโร่ต้องคอยไปปราบ) เหล่าฮีโร่ก็ช่วยกันปราบจนปกป้องโลกได้และพลังงานแลมด้าลดลงจนสัตว์ประหลาดน้อยลงๆ บ้านเมืองก็สงบสุขขึ้นจนฮีโร่ว่างงานต้องมาปรึกษาว่าจะทำอะไรดี
ข้างบนเป็นพล๊อทคร่าวๆ ผมชอบวิธีการเล่าเรื่องและจังหวะมาก ในช่วงแรกๆที่เป็นปัญหาฮีโร่แต่ละคนนั้นสนุกมาก มีเนื้อเรื่องที่หลากหลาย จังหวะแอ็คชั่นเร้าใจก็ทำได้ดี ที่ไม่ค่อยชอบเลยก็คือปมยูริของตัวละครในเรื่อง สาวๆกินกันเอง และยิ่งเล่ม 5 เล่มสุดท้ายสาวๆกินกันเองแบบไร้เหตุผลมาก เซอร์วิสกระจายแลกลิ้นกันตลอด เหมือนว่าคนเขียนชอบก็ยัดลงไป ในขณะที่พล๊อทหลักหรือการกระจายบทก็ทำได้ดีแท้ๆ อ่านจากปกในคนเขียนยอมรับตรงๆว่า “วาดสิ่งที่ตัวเองชอบ” ลงไปมากกว่าปกติถึง 3 เท่า….
อีกประเด็นที่คิดว่าเป็นสาเหตุที่จบแค่ 5 เล่มก็คือตัวฮีโร่ในเรื่องแทบทุกตัวเป็น parody หมด อย่างตัวเอกก็เป็นพรีเคียว มิกะก็มาจากมาโดกะ ยิ่งแก๊งมุเกนนี่ Avenger ชัดๆ ฮัลค์ ธอร์ ไอรอนแมน กัปตันอเมริกา ถ้าเขียนต่อไปนานๆอาจจะโดนฟ้องได้ คนเขียนยังมาระบายท้ายเล่มว่าคนญี่ปุ่นแยกระหว่าง Homage กับ Parody ไม่ออก เสียยืดยาว แล้วบอกว่ามีเรื่องใหม่ที่อยากวาดเร็วๆอยู่ จะเขียนตอนเดือนตุลาคม ปี 2014 แต่จนถึงนี้ก็ยังไม่ได้วาดเรื่องอะไรอีกเลย ไม่รู้เลยว่าตอนนี้ไปทำอะไรอยู่
แถมเรื่อง Real Clothes อีกอันเพราะคิดว่าคงจะเขียนเดี่ยวๆยาวๆไม่ได้
Real Clothes เป็นเรื่องของหญิงสาวคนนึงที่ทำงานในแผนกขายเสื้อผ้า เธอรักงานที่ทำและรักมากขึ้นเรื่อยๆ ค่อยๆค้นหาตัวเอง พัฒนาความรู้ความมุ่งมั่นและเติบโตขึ้น ชอบเรื่องนี้ตรงที่รู้สึกเหมือนเป็นชีวิตของผู้หญิงคนนี้จริงๆ เรื่องการทำงาน รายละเอียดเสื้อผ้าการขาย เยอะมาก ทั้งๆที่เป็นเรื่องยากและน่าเบื่อแต่กลับเขียนออกมาได้สนุกและตื่นเต้น สามารถรู้สึก “มันส์” ไปกับเรื่องราวการทำงานขายเสื้อผ้าได้ ถ้าให้เทียบก็คงจะอารมณ์คล้ายๆ Shirobako คือรู้สึกได้ถึงพลังและความมุ่งมั่นของการทำหน้าที่จนตื่นเต้นไปด้วย
แถมอีกเรื่องเพราะถ่ายรูปติด…. อามางามิซามะ เป็นการ์ตูนแก๊ก 4 ช่องล้อเลียนเกม Amagami เนื้อหาก็ขำๆ น่ารักๆ แต่ถ้าไม่ใช่แฟนเกมอาจจะถึงขั้นอ่านไม่รู้เรื่องบางตอนได้ ลายเส้นมีเอกลักษณ์ดี ชอบงานของ Otoufu เป็นการส่วนตัวมานานแล้ว (วอลเปเปอร์ที่ใช้อยู่ก็มีอันนึงเป็นรูปสึคาสะที่วาดโดย Otoufu) การ์ตูนแก๊กจาก Amagami มีอีกเล่มชื่อ あまがみっ! (ชื่อไทยอามากาชิมิ!) อันนี้จะรั่วมาก อ่านแล้วเหมือนดมกาว… สำนักพิมพ์เซนชูก็ขอบคุณที่บางทีหยิบการ์ตูนพิลึกพิลั่นมาพิมพ์ให้อ่านนี่แหละ…
แกมม่ายังไม่ได้อ่านเล่ม 5 ไม่ชอบ incest yuri ที่ยัดเข้ามาเลย
ตอนนี้รอดู Concrete Revolutio น่าจะคล้ายๆกันอยู่ แต่ดู Fabulous กว่าเยอะ
เล่ม 4 ว่ายัดเยอะแล้ว เจอเล่ม 5 นี่สุดๆ รับไมไ่ด้นี่เกลียดเอาเลยทีเดียว
อ่านละ เล่ม 5 คือจะโชว์หัวนมไปทำไม แต่วาดจุกสวยดีนะ….
Concrete Revolutio นี่รู้สึกเจ๋งกว่าเยอะเลย อาร์ตดีด้วย
Concrete ดูมันมั่วๆซั่วๆชอบกล ไม่รู้สุดท้าย Theme จะเป็นไง ส่วนตัวก็ชอบ Gamma มากกว่านะ ยกเว้นประเด็นยูริ…ช่วยตัดทิ้งไปได้มั้ย แต่อ่านแล้วรู้สึกเลยว่าการ Parody นี่พ่วงปัญหามาเยอะ ต้องดัดแปลงจนไม่เหลือเค้าเดิมเลย
Concrete ชอบที่มันเล่นช่วงพระเอกก่อนและหลังกรมดูแลผู้มีพลังพิเศษไปพร้อมๆกันนะ
ดูแล้วงงแน่ แต่มันตั้งใจให้งง หวังว่าจะกำกับได้เจ๋งพอที่จะเคลียปมได้ในตอนจบ