495 | แมวหน้าเซเว่น

วันก่อนตอนสักทุ่มนึง ขี่จักรยานเอาหนังสือการ์ตูนไปคืนร้านเช่า พอออกมาถนนใหญ่ฝั่งตรงข้ามเซเว่น เจอแมวตัวนึงนอนพะงาบๆ อยู่กลางถนน มีเลือดกองอยู่ที่พื้นเกือบจะเรียกได้ว่าเป็นแอ่ง ตกใจก็รีบจอดจักรยานวิ่งไปจะหยิบมันออกมา รถที่ขับผ่านมาก็มองเห็นว่ามีแมวอยู่เลยชลอความเร็วแล้วค่อยๆหลบ ก็หาจังหวะวิ่งไปหิ้วออกมา ระหว่างนั้นก็พยายามดูว่าแมวมันเจ็บเยอะมั้ย มองทีแรกก็วูบเลย เพราะหน้ามันมีแต่เลือด แถมมีเลือดทะลักออกจากปากอีก ขาก็มีเลือด แต่คิดว่าเป็นเลือดจากปากไปเปื้อนอีกที ก็หยิบมันมาหลบตรงฟุตบาท มันก็นอนตั้งท่าปกติ (ไม่ได้นอนตะแคง) ไม่รู้จะทำไงดี ก็ลูบๆหัวมันไปในใจก็คิดว่ารอดยากว่ะเนี่ย เลือดออกปากแบบนี้
ระหว่างนั่งดูมันก็มีคนเดินผ่านไปผ่านมานิดหน่อย บางคนก็ถามว่าแมวเป็นอะไร บางคนก็ถามว่าแมวใคร บางคนก็ถามว่ามันมีมูลนิธิแมวอะไรใช่มั้ย เรียกเค้ามารับไปสิ (เอ่อ…กว่าจะมามันก็ตายห่าแล้วครับพี่) บางคนก็ออกความเห็นว่ารถมันก็ใจร้ายเนอะ ชนแล้วก็ไป (ถึงจะเข้าข้างแมว แต่บางทีคนขับรถชนก็ไม่รู้หรอกว่าชน) บางคนเห็นเลือดเยอะๆก็ทำท่าผวา (กูก็ผวาครับ) ก็คิดว่าจะเอายังไงดีวะ (คนอื่นไปหมดแล้ว) กลับบ้านไปเอารถมาขนมันไปหาหมอ หรือ หิ้วใส่ตะกร้ารถแล้วปั่นจักรยานไป ต้องหากระดาษรองก่อน (ในตะกร้ามีหนังสือ เดี๋ยวมันเปื้อนเลือด) เอาไปแล้วค่ารักษาจะสักกี่บาทวะ(ยังงกครับ…แถมเอาตังมาร้อยเดียว) คุณแมวก็ทำท่าจะเดินหนีไปหนึ่งรอบ ก็พยายามจับไว้ มึงเลือดกลบปากขนาดนี้ยังจะไปไหนวะ แต่นอกจากเลือดเยอะๆน่ากลัวแล้ว ดูเหมือนไม่มีอะไรฉีกขาดกระดูกหัก
ทันใดนั้นก็มีฟีโน่มาจอดข้างๆ มีผู้ชายกะผู้หญิงอายุรุ่นๆ ลักษณะเหมือนอยู่ด้วยกัน เค้าบอกว่าตะกี้เขาผ่านมารอบแล้ว (น่าจะเห็นตั้งแต่ตอนมันยังอยู่บนถนน) ไปคุยกับหมอมาแล้ว จะเอาไปหาหมอ เขาก็วิ่งข้ามไปเซเว่นขอถุงมาใช้ช่วยในการจับ ก็ดูเก้ๆกังๆจับไม่ค่อยถูก ผู้หญิงขับมอเตอร์ไซค์ผู้ชายหิ้วไปร้านสัตวแพทย์กันสองคน เนื่องจากในหมู่บ้านมีร้านสัตวแพทย์อยู่สองร้าน ถึงไม่บอกก็พอจะเดาได้ ก็เลยขี่จักรยานตามไป
พอถึงร้านก็เห็นมอไซค์จอดอยู่ ผู้ชายคนที่หิ้วแมวเดินไปเดินมาแถวนั้น เลยเดินเข้าไปในร้าน (ขาประจำ ซี้กับหมอพอสมควร) ตรงไปด้านหลังร้านหาแมวตัวนั้น ก็เจอมันอยู่ในกรงนอนอยู่เรียบร้อย เช็ดเลือดออกไปพอแล้ว แต่ก็ยังมีเลือดหยดในกรงนิดหน่อย เลยถามหมอว่าเป็นไงมั่ง หมอบอกว่าต้องรอดูเลือดหยุดใหลก่อนว่าจะเป็นไง มาเยี่ยมได้พรุ่งนี้ ในใจก็คิดว่า… ไม่น่าจะรอด เพราะเลือดออกปาก เหมือนว่าช้ำใน ก็เลยทำใจไว้ระดับนึง

วันรุ่งขึ้นเลิกงานก็แวะไปดู ใจก็หวั่นๆว่าจะรอดมั้ยวะ ถ้ามันตาย ภาพคุณแมวเลือดกลบปากคงหลอกหลอนไปอีกนานเลย…. เดินเข้าไปหมอก็ยิ้มๆ บอกดีขึ้นครับ นอนอยู่ด้านหลัง ผู้ช่วยหมอก็เปิดประตูให้เข้าไปดู เห็นมันนอนท่าเดิม ถึงจะดูซึมๆ แต่ก็ไม่ได้ดูทรมานหรือทุรนทุราย นอนอยู่เรียบร้อยพอดู ปากก็มีเลือดกรังติดอยู่ ลิ้นห้อยนิดหน่อย คุยกับหมอ หมอบอกอว่าอวัยวะภายในไม่มีปัญหา แต่อาจจะกระแทกสมอง ต้องดูว่าหายแล้วจะเดินตรงมั้ย กรามจะหักมั้ย ถ้าหักอาจจะต้องดามเหล็กช่วย สรุปอาการว่าค่อนข้างดี ไม่ได้มีอะไรน่าเป็นห่วง ถามเรื่องค่าใช้จ่ายหมอบอกว่าสองคนนั้นเขาจะเป็นคนจ่ายและจะเอาไปเลี้ยงที่บ้าน ที่บ้านเค้าก็เลี้ยงแมว จริงๆตั้งใจว่าถ้าไม่มีคนเลี้ยงก็จะเอาไปเลี้ยงที่บ้านเองนั่นแหละ แต่มีคนเลี้ยงก็ดีแล้ว ที่บ้านเยอะแล้ว…เดี๋ยวมันตีกันตาย ก็สบายใจขึ้นเยอะ จากนี้ไปก็เป็นเรื่องที่มันต้องรักษาตัวของมันเอง แล้วก็โชคดีจริงที่ไม่ต้องจ่ายตัง… อันนี้พูดจริงๆนะ เหอๆ
ตอนแรกตั้งใจว่าถ้ามันตายจะไม่เขียนแต่ถ้ามันรอดจะเอามาเขียนลงบล๊อก ได้อ่านกันไปแล้วก็แสดงว่ารอด แมวน่าจะตัวผู้ ไม่ทันดู (ไอ้ตอนที่นอนจมกองเลือดที่ฟุตบาทมีคนถามด้วยว่า แมวตัวผู้หรือตัวเมีย มึงจะถามทำไม!?) ส่วนสีก็ขาวแซมลาย หางกุดนิดหน่อย หน้าตาบ้านๆ (และเลือดๆ…..) เดาว่าจะอาศัยร้านข้าวมันไก่แถวนั้นกิน ไม่มีรูปประกอบ ว่าจะไปถ่ายรูปกองเลือดมาประกอบ น่ากลัวมวาก…เป็นลิ่มๆเลย จริงๆถ้าทันสมัย เราต้องถ่ายรูปอัพเฟซบุ๊คเรียก Like + เงินบริจาคสินะ
อัพเดท เมื่อเย็นไปหามาอีกรอบ สรุปว่ากรามแตก เลือดออกจากปากเยอะ แต่จริงๆออกจากกรามไม่ได้ออกจากภายใน