น่าจะได้ยินข่าวลือกันมาสักพักแล้วว่านิตยสาร Boom จะปิดตัวลง จนเมื่อวานนี้ Boom เล่มสุดท้ายก็ถูกเอามาส่งที่บ้านผม และมันก็เป็นเล่มสุดท้ายจริงๆ มีการพูดถึงในหน้าสารบัญและประกาศผ่านทาง Facebook ของ NED สาเหตุหลักก็คือรูปแบบการอ่านของนักอ่านเปลี่ยนไป หันไปอ่านแสกนออนไลน์กันจนยอดขายแมกกาซีนตกลง สุดท้ายก็เลยต้อง cutloss ส่วนนี้ทิ้งไป แล้วก็ปัญหาแนวคิดของผู้บริหารที่เน้นให้ธุรกิจทำกำไร ประเด็นเรื่องอ่านแสกนออนไลน์นั้นขี้เกียจพูดถึงแล้ว เพราะเบื่อ สุดท้ายก็มองกันแคบๆ เปลี่ยนอะไรใครไม่ได้
บูมเนี่ยผมเคยซื้อมาตั้งแต่เล่มแรกที่หน้าปกเป็นดราก้อนบอล ตอนนั้นยังแต่งภาพได้แย่มาก ที่เป็นตำนานที่สุดก็คือแก้เส้นสปีดโดยไม่ใช้ไม้บรรทัด…. ซึ่งจริงๆแล้วผมก็ซื้อมั่งไม่ซื้อมั่งนะ Boom เนี่ย ไม่ได้ติดตามทุกเล่ม จนมาช่วงหลังๆที่ให้คนส่งหนังสือพิมพ์มาส่งที่บ้านทั้ง Boom และ C.Kids ได้ก็เลยติดตามตลอด (แต่เลิกรับ C-Kids ไปแล้ว) ซึ่งผมก็บรรลุขั้นสูงของคนติดตามแมกกาซีน นั่นก็คืออ่านเสร็จก็ทิ้งไปซะ พื้นที่ว่างในบ้านมีค่ามากกว่ากองหนังสือ ไม่มีการลังเลว่าจะเก็บไว้หรือเปล่า จนกระทั่งมาถึงเล่มสุดท้ายนี่ล่ะ
ถามว่าเสียใจหรือมีความผูกพันธุ์อะไรมั้ย..อืม ก็ไม่มีนะ ไม่ได้เสียใจอะไร ไม่ได้รู้สึกเหมือนเพื่อนล้มหายตายจากอะไรด้วย ที่รู้สึกชัดๆก็คือความเข้าใจเรื่องทรัพย์สินทางปัญญาของประเทศนี้ยังห่างไกลกับประเทศพัฒนาแล้วมากเหลือเกิน อีกความรู้สึกนึงก็คือ ดีจังกูไม่ต้องจ่ายสัปดาห์ละ 45 บาทแล้ว… ไอ้เรื่องในเล่มเนี่ย ก็คงไปอ่านรวมเล่มเอาต่อ ตอนนี้ก็ซื้อ Ao no Exorcist มาแล้วด้วย เพราะว่าอิสึโมะจังขึ้นปก…. เลยไปเหมายกชุดมา เรื่องอื่นคงไม่ซื้อแล้ว เช่าอ่านเอาละกัน
