421 | กระบองเพชรตอนจบ

จริงๆไม่ค่อยอยากเขียนเรื่องนี้เท่าไหร่ แต่เห็นว่าเขียนถึงมันใน blog หลายหนก็เลยเขียนถึงซะหน่อย สปอยกันตั้งแต่หัว entry เลย นั่นก็คือ ไอ้เพชรมันซี้ม่องเท่งไปซะแล้วครับ ; ;

ก็ไม่ได้มีสาเหตุอะไรลึกลับซับซ้อนดราม่า วันก่อนโน้นมันเป็นหนองนิดหน่อยที่หู ก็ดูมันอยู่ราวๆอาทิตย์นึง มันก็หายเป็นปกติ ไม่มีอะไร กินข้าวตามปกติ คือกินน้อยเป็นปกตินานแล้ว ซึ่งมันก็เริ่มผอมล่ะ

มาวันนึงก็เจอมันมากินน้ำ เห็นมันเป็นหวัดขี้มูกยืดเลยหยิบเข้ามาไว้ในบ้าน มันก็นอนในบ้าน แล้วก็ไม่กินอะไรเลย สองวันผ่านไปหวัดไม่หายขี้มูกยืดเหมือนเดิม ก็เลยพาไปหาหมอ หมอก็บอกว่าผอมงี้เป็นโรคไตแน่นอน ก็เลยไปค้นเอกสารดู ซึ่งเคยตรวจไปแล้วหนนึง หมอดูเสร็จก็บอกว่า “เก่งเนอะ อยู่มาได้ตั้งเกือบปี” ก็เลยหัวเราะแหะๆ ฉีดยาลดน้ำมูก ให้น้ำเกลือ แล้วก็เอากลับมาบ้าน

มันก็นอนอยู่ในบ้านอยู่สามสี่วันในสภาพทรุดโทรม ขี้มูกย้อย พอเมื่อเช้ามันก็ตายไปอย่างเงียบๆตอนสักตีห้าได้ ผมลงมาเข้าห้องน้ำเห็นมันไม่หายใจ ก็จับๆดู มันก็ไอๆ แต่ไม่หายใจ ไออยู่แป๊บนึงก็นิ่งไป…

ก็อยู่อย่างโลดโผนอิสระเสรีตามใจมาได้เต็มที่แล้วนะ โชคดีละกันไอ้เพชร