416 | จบฤดูกันอีกแล้ว

หมดซีซั่นแล้ว ก่อนจะขึ้นซีซั่นใหม่ก็มาสรุปหน่อย
คำเตือน!
NOT AN UNBIASED REVIEW
NOT APRIL FOOLS
เรียงจากความชอบบนลงล่าง ไม่มีคะแนนให้เพราะขี้เกียจคิด ไม่มีกราฟเพราะไม่ใช่ An Unbiased Review ห้ามทวงของซีซั่นก่อน ซีซั่นนี้จะเขียน An Unbiased Review มั้ย? ยังไม่มั่นใจ ใจจริงอยากเขียนทุกซีซั่นน่ะหล่ะ แต่ไฟพอมั้ยมันอีกเรื่อง ตอนนี้ดูไปสามเรื่องลำดับความชอบดังนี้ โอโตนะโจชิโนะอนิเม→กัลกันเทีย→RDG นอกนั้นยังไม่ได้ดู

• Shin Sekai Yori
อนิเมที่คุณภาพขึ้นๆลงๆ แต่การเล่าเรื่องและกำกับดีมาก ปมต่างๆถูกคลายออกมาทีละนิดได้อย่างแยบยล อารมณ์ของเรื่องถูกถ่ายอดออกมาได้ความรู้สึกร่วม ชอบการเล่าเรื่องที่กดดันและบีบคั้นอารมณ์ ทั้งด้วยเนื้อเรื่องที่น่าหวาดหวั่นและด้วยบรรยากาศระทึกขวัญ เรื่องนี้เป็นอนิเมที่เจ๊งโดยสิ้นเชิงในแง่ยอดขาย นอกจากเหตุผลที่เรื่องมีความซับซ้อนและตัวละครที่ไม่ขายแล้ว มันยังมีกำแพงเรื่องรักร่วมเพศอีกด้วย ตัวละครจะมีแนวคิดเรื่องเพศแบบไบเซ็กช่วล และไม่มองว่าขัดกับศีลธรรม หลายๆคนหยุดดูทันทีที่ได้ยินหรือได้ชมส่วนนี้ อันที่จริงแล้วมันไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้นหรอก ตอนจบของเรื่องก็เป็นบทสรุปของเรื่องราวที่ทับซ้อนและเฉลยปมที่แอบซ่อนไว้ จากนั้นก็ปลดปล่อยตัวเอกของเรื่องจากพันธะต่างๆ พร้อมกับให้ความหวังเล็กๆเหมือนแสงสว่างปลายอุโมงค์เอาไว้

• Zetsuen no Tempest
เรื่องที่ใช้เหตุผลเพ้อเจ้อพูดเรื่องเพ้อเจ้อได้มีน้ำหนักจนทำให้เราเห็นด้วยอย่างสุดใจว่ามันเป็นอย่างนั้นจริงๆ อนิเมที่มีฉากยืนคุยกันที่เดิม 4 ตอนไม่ไปไหน แต่กลับสนุกมากมาย ตอนจบของเรื่องนั้นคิดว่ามันเลยจุดพีคของเรื่องไปแล้ว การต่อสู้ครั้งสุดท้ายก็เป็นไปตามบทบาทที่ตัวละครได้รับ และด้วยเหตุผลที่ทับซ้อนกันหลายต่อหลายชั้น ก็ไม่ได้มีอะไรต้องลุ้นอีก จุดพีคของเรื่องที่สนุกที่สุดคือช่วงที่ตะล่อมซามอนซังที่เชิงเขา กับตอนที่ฮาคาเซะจังเจอกับฟุวะไอกะและเปิดเผยคนร้ายที่แท้จริง ซึงทำเอาต้องเอาตีนก่ายหน้าผากตัวเองแล้วได้แต่พยักหน้าตามไปเรื่อยๆโดยไม่มีสิทธิ์เถียงอะไร…

• Psycho-Pass
หลังจากที่เผชิญกับเรื่องโหดร้ายและเจ็บปวด อากาเนะก็ได้เรียนรู้และไม่ยอมแพ้ต่อขีดจำกัดของตัวเอง อนิเมที่ให้อารมณ์เหมือนกับซีรี่ส์ฝรั่งเรื่องนี้เขียนบทโดยอุโรบุจิที่เป็นที่รู้จักจากสาวน้อยเวทมนต์มาโดกะ เนื้อเรื่องจึงวนเวียนอยู่กับตรรกะความจริงที่บิดเบี้ยวและเจ็บปวด ไร้ทางออกแต่ว่าไม่สิ้นหวัง ช่วงท้ายของเรื่องนั้นจังหวะเล่าเรื่องค่อยๆเพิ่มขึ้นเป็นลำดับ จนมาจบลงด้วยการสูญเสียและชัยชนะที่ไม่อาจพูดได้เต็มปากว่าเป็นชัยชนะ อากาเนะเติบโตขึ้น กิโนสะเรียนรู้และเข้าใจสิ่งที่ขาดไป โคงามิหลุดพ้นจากกรอบด้วยตัวเอง และทุกคนก็เดินหน้าต่อไปในโลกเน่าๆใบเดิม

• Mondaiji
สำหรับเรื่องนี้เป็นอนิเมแนวแฟนตาซีที่ขาดหายไปนาน และยังทำออกมาได้สนุกจริงไม่ต้องอิงชื่ออะไรเป็นทุน คาแรกเตอร์แต่ละคนก็ออกแบบมาได้มีมิติ เดินเรื่องได้กระชับ ข้อเสียก็คือความยาวแค่ 10 ตอนและความเป็นอนิเม จึงไม่สามารถอธิบายกฏของการต่อสู้ที่ซับซ้อนได้ ทำให้เกิดการต้องลดทอนจนดูตื้นเขินไป งานอนิเมชั่นคุณภาพดีกว่าที่คิดไว้เยอะ(มาก) ตอนจบก็ครึ่งๆกลางๆ เห็นได้ชัดว่าให้ไปอ่านนิยายต่อ คนที่อ่านนิยายก็ยืนยันแล้วว่าอ่านนิยายสนุกกว่าจริงๆ

• Haganai
ภาคต่อของอนิเมที่สร้างจากไลท์โนเวลชื่อดัง เนื้อเรื่องไม่มีอะไรต้องพูดถึงมาก ภาคนี้ริกะเป็นตัวเด่นเต็มๆ เซนะก็เหมือนจับขึ้นเวทีประหารความนิยม ให้ทำอะไรคิโม่ยๆเต็มไปหมด ฉากแนะนำคือตอนที่เซนะนอนบนเตียงแล้วดมวิกผมโยโซระไปช่วยตัวเองไป เจอฉากนี้เข้าไปถ้ายังเป็นแฟนคลับต่อได้ก็ขอให้ลองพิจารณาว่าตัวเองว่าสูญเสียความเป็นมนุษย์ไปเท่าไหร่แล้ว จุดที่ค่อนข้างชื่นชมกับเรื่องนี้ก็คือการเล่นกับประเด็นตัวเอกแนวฮาเรมมักจะทำไขสือเรื่องความรักและความสัมพันธ์เสมอ ด้วยเหตุผลว่าต้องการจะเดินเรื่องวนเวียนต่อไปเรื่อยๆ สำหรับ Haganai ตัวเอกของเรื่องได้พูดประเด็นนี้ออกมาตรงๆ และยังถกเถียงกับริกะอย่างชัดเจน หลายๆคำถามที่คนอ่านมักจะหลับตาข้างนึงทำเป็นมองไม่เห็น ก็ได้ถูกพูดออกมาตรงๆชัดเจน แม้ว่าคำตอบจะยังไม่ถึงขั้นน่าพอใจ (ตรงนี้ผมรู้สึกเหมือนตอนที่อายาเสะในน้องสาวไม่น่ารักถามคำถามเรื่องโอตาคุกับคิริโนะ แล้วคิริโนะตอบไม่ได้หรือตอบได้ไม่น่าพอใจ แต่อย่างน้อยที่สุดก็ยังได้ถาม) ด้วยเหตุผลนี้ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นมานิดนึง ที่อย่างน้อยตัวละครในเรื่องก็ไม่ได้หลับตาข้างนึงไปเสียทุกคน หือ? ผมอยู่พรรคอะไร? ผมอยู่พรรคริกะมาตั้งแต่ต้นแล้วครับ!!

• Amnesia
อนิเมที่สร้างจากโอโตเมะเกมเรื่องนี้ระหว่างดูก็รู้สึกเหมือนกับว่าคุณนางเอกนั้นได้โหลดเซพจบเกมชาวบ้านขึ้นมาแล้วก็เล่นชุ่ยๆมั่วๆจนเกมโอเวอร์ จากนั้นก็โหลดเซพอื่นมาเล่นต่อโดยไม่สนใจอะไร แล้วก็ทำเกมโอเวอร์อีก ซ้ำไปซ้ำมา จนท้ายเรื่องค่อยมาเฉลยว่าเจ้าของแผ่นมันทำเมโมรี่การ์ดหาย นางเอกเอามาคืนก็เลยได้แผ่นเกมไปเล่นมั่ง แม้ว่าเนื้อเรื่องรวมๆแล้วจะไม่ได้มีอะไร ปมปริศนาก็ไม่ได้น่าตื่นเต้นมาก แต่ตอนจบก็ทำออกมาได้อบอุ่นและไม่รู้สึกติดขัดอะไร

• gdgd 2
จบเชี่ยมากแต่ไม่เชี่ยเท่าภาคแรก รวมๆแล้วก็เป็นอนิเมที่เชี่ยไม่เสื่อมคลาย

• Sasami-chan@ganbaranai
อนิเมจากชาฟท์แท้ๆเพื่อชาฟท์แฟนบอยโดยแท้จริง มันเป็นอนิเมที่ก็พอดูได้ ไม่สนุกมากมาย แต่ก็ไม่ถีงกับต้องกลั้นใจดู มีอะไรให้น่าติดตามอยู่เป็นระยะ ตอนจบก็เป็นอีกเรื่องที่เลยจุดพีคไปแล้ว ตอนจบก็เลยงั้นๆ แน่นอนว่าซาซามิจังนั้นยอดขายเจ๊งสนิทจนแฟนบอยเกียวอนิหลายๆคนมักจะหยิบมากระแนะกระแหนเพื่อปลอบประโลมใจยอดขายทามาโกะมาร์เก็ทของตัวเอง ในฐานะแฟนบอยชาฟท์ ผมขอบอกว่าการที่ซาซามิเจ๊งนั้นทำให้ผมอบอุ่นหัวใจเป็นอย่างมาก ชาฟท์ที่กูรู้จักมันต้องเป็นเยี่ยงนี้ต่างหาก ไอ้ยอดขายสี่ห้าหมื่นแล้วพิมพ์โปรดัคชั่นโน้ทมาขูดเงินต่อไม่จบไม่สิ้นนี่มันอัลไล มันไม่ใช่ชาฟท์ที่กูรู้จัก! ชาฟท์ที่กูรู้จักมันต้องง่อยๆแบบนี้ต่างหากโว้ย ไชโย!

• Tamako Market
ดูข้ามไปข้ามมาแล้วก็ดูตอนจบ จบได้แย่มาก ไม่มีอะไรให้จดจำ ไม่ประทับใจ ไม่มีอะไรทั้งนั้น จริงๆถ้าให้บ่นก็คงบ่นได้เยอะ แต่ขี้เกียจจะบ่น

• Oreshura
เป็นอนิเมที่ผมต้องใช้ความอดทนอดกลั้นสูงสุด เผาผลาญพลังชีวิตสูงสุด ได้รับความอับอายสูงสุด ในการดูจนจบซีซั่น ทั้งที่จริงๆแล้วผมเป็นคนโปรดปรานการตบตีแย่งผัวของสาวๆในชุดนักเรียนเป็นอย่างมาก แต่โอเรชูร่านั้นทำออกมาได้กลวงเหมือนเด็กเล่นขายของ ไม่มีความอิจฉาริษยาเกลียดชังอาฆาตแค้นแฝงอยู่ในความคิดของตัวละครเลย ทุกประเด็นช่างดูตื้นเขินและเบาบาง สิ่งที่ชอบในเรื่องคือ OP ที่สดใสดีกับเวลาที่มาซึสึออกมาค่อนแขวะตัวละครอื่นๆ นอกนั้นแล้วทั้งหมดทั้งสิ้นล้วนงี่เง่าไร้สาระสุดจะพรรณา จับโน่นจับนี่เอามารวมๆกันเป็นเรื่องใหม่ที่อุดมด้วยมุกเก่าๆ ตอนจบนั้นก็อยู่ในระดับน่าอับอายเหลือคณา ไปยืนจูบกับสาวโชว์บนเวทีไม่โดนขวดน้ำเขวี้ยงเรอะ สาวๆในฮาเรมก็นิสัยดีกันจัง ผู้ชายมีแฟนแล้วก็ยังอยากได้เป็นผัวจนตัวสั่นแต่ดันสามัคคีรักใคร่กลมเกลียวกันซะงั้น แต่ก็นะ ดูกลุ่มเป้าหมายก็พึงพอใจกับโดนลากจูงแบบนี้กันดี

• Robotics;Notes
เป็นอนิเมที่พล๊อทเรื่องงี่เง่าที่สุดในซีซั่นเลย มันไม่ได้งี่เง่าเพราะงี่เง่าอะไรหรอกนะ มันงี่เง่าเพราะมันพยายามจะบอกว่าตัวเองนั้นไม่ได้งี่เง่า แต่แท้ที่จริงแล้วตัวเองมันงี่เง่าอย่างที่แม้แต่ตัวเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองงี่เง่าเลยไม่รู้ว่าตัวเองงี่เง่าในที่สุด ตอนจบก็ไม่มีอะไร กลุ่มเด็กหนุ่มสาวสร้างหุ่นยนต์ไปปกป้องโลกสำเร็จโดยไม่ต้องใช้สมองหรือความพยายามอะไร แล้วใช้อะไรเหรอ? ก็ใช้พล๊อทบาเรียน่ะสิ
ร่วงกลางทาง
• Maoyu: ดูถึงตอน 7 หรือ 8 ก็ขี้เกียจแล้ว ว่างๆคงดูต่อ
• Sakurasou: พระเอกอีโมที่ทำเรื่องเล็กเป็นเรื่องใหญ่ กับนางเอกที่ทำตัวไม่สนใจโลกแต่กลับชอบเรียกร้องความสนใจ อีโมสลับกันไปสลับกันซ้ำๆซากๆ ในเนื้อหากลวงๆ
ยังไม่จบและยังดูอยู่
• Chihayafuru 2