414 | แมวกับหมา

เมื่อหลายปีก่อนผมเขียนเรื่องเกียวกับแมวชื่อกระบองเพชรไปหนนึง (ฮะ..จะหกปีแล้วเหรอวะ…ไวโคตร)

กระบองเพชรคือตัวที่ก้มหน้า
มันเริ่มจากว่าไอ้เพชรเนี่ย มันไปกัดกับชาวบ้านแล้วเป็นแผลเป็นหนองบ่อย จนผมเริ่มจะทำแผลแมวด้วยตัวเองเบื้องต้นเป็นแล้ว แต่หนนี้มันเป็นแผลที่แก้มซึ่งมันเป็นพังผึดแข็งอยู่ก่อน แผลมันก็ไม่ยอมหายเพราะพังผืดแข็ง ติดเชื้อเป็นหนองเรื้อรัง สุขภาพก็ย่ำแย่ เดินไม่ตรงทาง(เติมมันก็เดินเบี้ยวอยู่แล้ว) ไม่มีแรงกระโดดขึ้นโต๊ะกินข้าว หาตัวก็ไม่ค่อยเจอเพราะมันอยู่นอกบ้าน จนพาไปหาหมอ หมอเลยจับผ่าทั้งกระบิเลย รื้อพังผีดออกหมด คว้านเนื้อตรงแก้มที่เป็นหนองจนโบ๋เพื่อไม่ให้ติดเชื้อลุกลาม เวลาผ่านไปแผลมันก็ดีขึ้น แต่สุขภาพยังแย่เหมือนเดิม ไม่มีแรงเดิน โซซัดโซเซ หมอบอกว่ามันผอม อาจจะเป็นโรคไตวายด้วย ลองเจาะเลือดดูก็พบว่าค่าไตสูงมาก ปกติแมวเป็นโรคไตจะไม่มีหายอยู่แล้ว ทำได้แค่ดูแลสุขภาพ พอเอากลับมาบ้านก็ไม่ค่อยจะกินอะไร ด้วยความที่ว่าป่วยอยู่ ก็เลยให้มันอยู่ในบ้านได้ (ปกติจะไม่ให้มันเข้าบ้าน เพราะมันเยี่ยวใส่โน่นนี่จนเหม็นไปหมด)
เพราะคิดว่าเป็นโรคไตผสมกับอาการแย่มาก เลยทำใจไว้แล้วว่าคงไม่น่ารอด ข้าวอะไรก็ไม่ค่อยกิน นอนพะงาบๆ ตามอาการของโรคไตทุกอย่าง… เลยยิ่งปลงใหญ่ คิดว่าน่าจะอยู่ได้อีกสักสองสามเดือน วันแรกๆก็กินแต่น้ำ แค่ลุกไปฉี่เองยังแทบจะไม่มีแรง ปีนขึ้นกระบะทรายไม่ไหวล้มกลิ้งเละเทะ บางทีก็ฉี่มันที่พื้นเลย ทุลักทุเลมาก ; ; เอาอาหารแมวเม็ดมาให้ก็ไม่กิน ผมเลยไปดูอาหารสำหรับแมวเป็นโรคไต ก็ซื้อมากระป๋องละ..เท่าไหร่วะ 80 กว่าบาทมั้งจำไม่ได้ เอาเป็นว่าแพง เอากลับบ้านไปแกะให้มันกิน เห้ยมันกินไปตั้งหลายคำแฮะ ดีใจใหญ่ พอหมดก็ซื้อมาอีกปรากฏว่าไม่กินแล้ว….แสรดแพงนะเว้ย แต่มันดันกินอาหารกระป๋องแบบปกติแฮะ พวกวิสกัสหรือที่กล่องทองๆ กินอย่างตั้งใจมาก กล่องนึงจะได้สองสามมื้อ(เยอะแล้ว) แต่พอเอาไอ้ยี่ห้อที่สำหรับแมวเป็นโรคไตมาให้ดันไม่กิน….
ก็เอาอาหารกระป๋องให้มันกินสลับๆยี่ห้อไป มันก็ค่อยๆอาการดีขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ จากวันที่เดินไม่ตรงทาง ก็เริ่มกลับมาตรงทาง รูปร่างที่ผอมซูบก็ค่อยๆมีเนื้อมีหนังขึ้นตามลำดับ ผ่านได้สักสองเดือนเรียกได้ว่าดูมีเนื้อมีหนังมากกว่าตอนก่อนจะป่วยเสียอีก เรื่องค่าของไตสูงนั้นจริงๆมีสาเหตุอีกอย่างคือมันเป็นหนองเรื้อรัง ไตเลยทำงานหนักอาจจะมีผลให้ค่าไตสูงขึ้นได้เช่นกัน แถมตอนนี้ไอ้เพชรยังได้สิทธิ์พิเศษเดินเข้าบ้านได้ตามปกติเหมือนแมวตัวอื่นทุกอย่าง ไม่มีการรังเกียจเพราะเยี่ยวเหม็นแล้ว (มันก็ยังเยี่ยวบ้างนะ แต่ไม่ถี่ไม่เหม็นเท่าเมื่อก่อน) สิ่งเดียวที่แตกต่างจากก่อนจะป่วยก็คือมันเลิกกระโดดขึ้นที่สูง แต่ก่อนมันจะกระโดดขึ้นโต๊ะสูงเมตรนึงได้สบายๆ หลังจากหายป่วยนี่มันไม่เคยกระโดดขึ้นที่สูงเลย กำแพงอะไรก็ไม่ขึ้น เดินกับพื้นตลอด นอนก็ต่ำตลอด แต่ก็เป็นปริศนาว่ามันไม่กระโดดแล้วบางวันกลับเจอมันบนเดินหลังคา… มันขึ้นไปได้ไงวะ! แต่ไอ้กระบองเพชรมันก็เป็นแมวรักสันโดษ ถึงจะอนุญาตให้อยู่ในบ้านได้ แต่มันก็ไม่ชอบอยู่ในบ้านเท่าไหร่ จะเข้ามานั่งๆนอนๆสักสิบนาที แล้วก็ออกไปอยู่นอกบ้านเหมือนเดิม
สรุปว่าทุกวันนี้ยังแข็งแรงดีครับ ไม่สมประกอบแต่ก็ซ่าไปทั่วเหมือนเดิม แต่ที่มาเล่าวันนี้ก็เพราะว่าวันก่อนนี้ เจ้าหมาแถวออฟฟิศตัวที่กัดไอ้เพชรจนเดินเบี้ยวถึงทุกวันนี้มันตายซะแล้ว… หมาที่กัดไอ้เพชรมันชื่อว่าไอ้ดำ สีดำล้วนตามชื่อ รูปร่างใหญ่บึกบึนน่าเกรงขาม ค่อนข้างมีอำนาจในพื้นที่เลยทีเดียว ยามมาเล่าให้ฟังว่าเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมามันโดนยาเบื่อตายน้ำลายฟูมปาก ที่เศร้ากว่าเดิมก็คือมันจะมีหมาอีกตัวชื่อหมูแดง(แต่ผมเรียกมันว่าไอ้การุณ เพราะมันหน้าเหมือนเพื่อนผมที่ชื่อการุณ) ไอ้การุณเนี่ยมันอยู่กับไอ้ดำมานาน มันก็แก่มากแล้วสุขภาพก็ไม่ค่อยดี มันซึมๆมาหลายเดือนแล้ว พอไอ้ดำตายไอ้การุณมันก็ตรอมใจตายตาม…. เศร้าจัง
ถึงจะโกรธที่มันกัดแมวก็เหอะนะ แต่พอตายไปก็ใจหายเหมือนกัน