357 | น้ำท่วม

ตอนที่น้ำท่วมอยู่อยุธยาและมีข่าวจะท่วมมาถึงกรุงเทพ คนมากมายตื่นตระหนกราวกับว่าจะเป็นวันสิ้นโลก ผมรำคาญมากเลยที่มันจะตื่นเต้นตกใจอะไรนักหนา ผมเคยมั่นใจว่าต่อให้มันท่วมยังไงก็ไม่ถึงบ้านกูหรอกและหัวเราะเยาะให้กับคนที่ร้อนอกร้อนใจทั้งหลาย มาวันนี้ผมเปลี่ยนใจแล้ว…. จากเดิมที่เคยคิดว่ามันท่วมยังไงก็ไม่ถึงบ้านกูหรอกเปลี่ยนเป็นบ้านกูก็ไม่น่าจะรอดนะเนี่ย แต่กระนั้นเลย ผมก็ยังหัวเราะเยาะคนที่ตื่นตระหนกเกินเหตุอยู่ดี

ปกติผมไม่ค่อยอยากเขียนถึงเรื่องราวตามกระแสบ้านเมืองเท่าไหร่ แต่งวดนี้น่าจะกลายเป็นประสบการณ์จริงแทนซะแล้ว เขียนได้ไม่เป็นไรคิดซะว่าเป็นส่วนนึงของประวัติศาสตร์ บ้านผมอยู่เขตสะพานสูงครับ ณ วินาทีนี้ผมยังไม่มีปัญหาใดๆเรื่องน้ำท่วม ถนนแห้งผาก รถโล่งขับสบาย แต่มีปัญหาหน่อยคือผมแวะเดอะมอลรามคำแหงยากมาก เพราะเดอะปิดที่จอดรถชั้นสองและสามเอาไว้จอดรถหนีน้ำท่วม (ซึ่งน่าจะเป็นรถของบริษัทหรือผู้เกี่ยวข้องซะมากกว่ารถสาธารณะ) ดังนั้นก็เลยเหลือที่จอดรถแค่ขั้นแรกชั้นเดียว ซึ่งมันไม่เพียงพอแน่นอน เวลาแวะไปจะไม่มีที่จอดจนเซ็งกลับออกไปเอง
ตอนนี้ที่บ้านผมเหลือผมคนเดียว…(จริงๆปกติมันก็มีกันสองคนเอง) แม่ผมหนีไปจันทบุรีแล้วพร้อมกับหนังสือ 1 คันรถ และด้วยความยังไม่สาแก่ใจ เมื่อวานนี้แม่ผมก็กลับมาขนหนังสือไปอีก 1 คันรถ ผมมีบ้านที่จันทบุรีอีกหลังนึง ก็ขนกันไปไว้ที่นั่น แต่กระนั้นเลยที่บ้านผมก็ยังมีหนังสืออีกมากมายอยู่ดี… ส่วนตัวผมเองนั้นคงไม่คิดจะอพยพหนีน้ำแต่อย่างไร สาเหตุหลักก็คงเป็นแมว 9 ตัวกับหมา 3 ตัว ที่ต้องคอยเลี้ยง และก็อยู่เฝ้าบ้านด้วย ผมคิดว่าต่อให้น้ำท่วมเมตรนึงแต่ถ้ายังไม่ตัดไฟผมก็อยู่ได้เรื่อยๆนะ… นั่งเล่น FF14 กลางน้ำเป็นฮิคกี้ไปเลย ของกินก็พอมี แต่ถ้าโดนตัดไฟนี่ก็จบเลย ไม่รู้จะอยู่อย่างไร แต่ถ้าเกิดมันท่วมสักเมตรห้าสิบเนี่ย หมามันจะอยู่ยังไงวะ.. ไม่ให้เข้าบ้านนะเว้ย (แต่แมวไม่เป็นไร) สถานการณ์เลวร้ายที่สุดถ้าท่วมสักเมตรครึ่ง+ตัดไฟ ผมก็คงเอาแมวทั้งหลายไปโยนไว้บนหลังคา เอาอาหารกองๆไว้บ้างตามสมควร แล้วก็ชิ่งละเว้ย… ส่วนหมาก็… ไม่รู้แฮะ ส่วนรถนี่ยังจอดอยู่ที่บ้านเลย ไม่หนีไม่หลบด้วยท่วมก็ท่วมสิวะ แต่ดูเส้นทางน้ำแล้วก็มีความเป็นไปได้ว่าบ้านผมจะโดนไม่หนักมาก เพราะไม่ได้เป็นทางน้ำ(ละมั้ง) ถ้าน้ำไม่เข้าบ้านก็ดีไปนะ

ทุกวันนี้ที่เห็นมีคนจำนวนมากตื่นตระหนกฟูมฟายราวกับน้ำท่วมคราวนี้จะเป็นวันสุดท้ายของโลก ชีวิตจะจบสิ้นกัน ผมเบื่อมากเลย โอเคมันก็จริงที่ว่าน้ำท่วมครั้งนี้มันครั้งใหญ่มาก แต่ต่อให้เกิดความเสียหายยังไงมันก็แค่ความลำบากยากเข็ญ ความเสียหายทางวัตถุ ความกดดันและความเครียด ไม่มีความเสียหายถึงชีวิต (ยกเว้นไฟดูดตาย ระวังกันด้วยนะ) ซึ่งท่วมสุดๆยังไงก็้มีแค่ความของพัง(แต่คนไม่มีบ้านอยู่ก็ลำบากกว่าหน่อย)ส่วนความเสียหายทางจิตใจถ้าเราไม่ตื่นตระหนกประสาทแดกเกินเหตุ มีสติสตัง(และสตางค์)เราก็ไม่เป็นไร น้ำท่วมมันก็เกิดปัญหาอยู่แล้วยังจะเพิ่มความเครียดให้กับตัวเองอีกทำไม