337 | Short Stories

เนื่องจากเรื่องยาวๆที่ตั้งใจจะเขียน ยังไม่มีความพยายามมากพอจะเขียน ไอ้ครั้นจะเขียนเรื่องเล็กๆก็นิสัยเสียไปแล้วว่าถ้าเขียนเอนทรี่สั้นๆแล้วจะเสียเชิง…. เชิงอะไรวะ…. ไม่รู้เหมือนกัน เอนทรี่ก่อนก็อู้เอาเพลงมาลงแล้วด้วย จะอู้อีกก็น่าเกลียดไปหน่อย คราวนี้ก็เลยเอาเป็นเรื่องเล็กๆสั้นๆหลายๆเรื่องดีกว่า

เก้าอี้เด็ก
ที่เดอะมอลรามนั้นมีร้านนายอินทร์อยู่สองร้านสองฝั่ง แต่ที่ผมพูดถึงนี้จะอยู่ฝั่งพลาซ่า (ฝั่งที่ข้างล่างมีแมคโดนัลด์) ติดกับร้านหนังสือของ SIC (ที่หนังสือของ SIC จะมาไวกว่าปกติ 1 วัน) ที่ร้านนายอินทร์นี้เองผมก็เข้าไปเดินเล่นอยู่บ่อยๆ ด้านหลังของร้านจะมีโซนสำหรับเด็กอยู่ มีเก้าอี้ตัวเล็กๆหลายตัว ทีวี ของเล่นนิดหน่อย ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ทีนี้ปัญหามันอยู่ที่เก้าอี้ตัวเล็กๆพวกนั้น ที่พนักของเก้าอี้จะมีกระดาษแปะไว้ว่า “เฉพาะเด็กน้อยนั่ง!” ผมก็ประหลาดใจว่าทำไมมันต้องติดป้ายไว้ด้วย…. พอดีว่าไปเดินตอนกลางวัน(เวลางาน!) ก็เลยไม่มีเด็กนั่งสักกะคน
หลายวันต่อมาผมก็แวะไปอีกครั้งตอนเย็น แล้วก็พบความจริงบางอย่าง… ที่เขาติดป้ายไว้ว่า “เฉพาะเด็กน้อยนั่ง!” นั้นมีไว้เพื่ออะไร เก้าอี้ตัวจิ๋วสำหรับเด็กสามสี่ตัวที่อยู่ตรงนั้นต่างถูกจับจองด้วยหญิงสาววัยรุ่น หญิงสาววัยทำงานและหญิงสาววัยกลางคน…. ซึ่งเป็นที่แน่นอนว่าทั้งสามคนนี้ต่างห่างไกลจากคำจำกัดความว่า “เด็กน้อย” มากมายนัก ขนาดของร่างกายพวกหล่อนนั้นเมื่อเทียบกับเก้าอี้ตัวจ้อยที่รองรับอยู่ ก็ราวกับรถดับเพลิงที่กำลังซิ่งห้อบดขยี้ฮอนด้าเวพอย่างไร้ความปราณี สตรีเหล่านั้นต่างกำลังก้มหน้าก้มตา “อ่านหนังสือฟรี” กันอย่างเป็นหน้ามืดตามัว หนังสือในมือของแต่ละคนหนาไม่ต่ำกว่าสองนิ้ว เป็นนิยายแฟนตาซีสมัยนิยมที่มีขายอยู่ดาษดื่น ทั้งสามคนนั้นมีสมาธิจดจ่ออย่างแน่วแน่ไม่ใส่ใจกับสายตาของผมแอบมองอย่างฉงนสนเท่ห์ จนผมเองกลับเป็นฝ่ายที่รู้สึกผิด ขัดเขินที่ไปมองพวกเขาอ่านหนังจนต้องตีตัวถอยห่างออกไปอย่างเงียบๆแทน…..
FFXIV
ช่วงเดือนที่ผ่านมา ผมแทบไม่ได้เล่น FFXIV เลย สาเหตุหลักๆก็คือยังไม่มีเป้าหมายชัดเจนที่จะทำอะไร ผมมี PUG50 MIN40 และเงิน 45M ถ้าผมจะมีเป้าหมายในการทำอะไร ก็คงมีแต่เข้าไปเก็บเลเวล Class อื่นให้ 50 เพิ่มเท่านั้น อีกเหตุผลนึงที่ทำให้หงุดหงิดไม่อยากเปิดเกมก็คือ หลังจากอัพเดทแล้วเกมมันดูจะกิน CPU มากกว่าเดิม ทำให้ผมเล่นได้ Lag กว่าปกติ และยังหาวิธีปรับแต่งสปีดจนพอใจไม่ได้ อีกเหตุผลก็คือเล่นๆแล้วมันรีสตาร์ทเองอีกแล้ว…. หลังจากให้เพื่อนที่ออฟฟิศแงะๆแล้วไม่ได้เปลี่ยนอะไร แต่อาการดันหายไปเกือบครึ่งปี ในที่สุดมันก็กลับมาอีกครั้ง ขี้เกียจหาวิธีแก้หล่ะ ถ้าไม่เล่นเกมมันก็ไม่ค่อยรีสตาร์ทเองด้วย (นานๆที) ก็เลยยังไม่เล่นดีกว่า แต่ดูจากโครงการขายฝันทั้งหลาย ก็มีเรื่องใหญ่ที่จะปรับรออยู่มากมาย ไว้มันมาแล้วค่อยเข้าไปลอง ยังรักจะเล่นอยู่จะ FFXIV (ถ้ามันไม่เจ๊งไปเสียก่อน….)
หนังสือ
ช่วงนี้ผมไม่รู้นึกอะไร ไปหยิบนิยายญี่ปุ่นเก่าๆมาอ่าน นิยายจริงๆที่ไม่ใช่ไลท์โนเวลนะ แล้วมันเก๊าเก่า… ว่าจะมาลิสต์ว่าอ่านอะไรไปมั่งซะหน่อย แต่คิดไปคิดมา เก็บไว้เขียนยาวๆได้เลย เพราะหลายเล่ม บางเล่มก็ชอบ บางเล่มก็งั้นๆ มีเล่มนึงเกี่ยวกับ Sex Chat แบบกะว่าเรื่องคงทันสมัยสุดๆ เกี่ยวกับ Sex Chat กับนักเรียนม.ปลาย ฟังดูน่าตื่นเต้นสินะ? อ่านไปได้สิบกว่าหน้า นางเอกมันใช้ Netscape…. เอิ่ม…ยุคไหนวะเนี่ย จะยังเรียกว่าทันสมัยอยู่ได้มั้ยเนี่ย
Anime
ไม่รู้นึกครึ้มอะไรเลยโหลด ef – a tale of memories. แบบ HD มาดูอีกรอบแบบรวดเดียว ก็ยังเป็นอนิเมที่น่าจดจำไม่มีเปลี่ยน สำหรับซีซั่นนี้ผ่านมาเลยครึ่งทางแล้ว ก็มีอนิเมที่ติดตามอย่างต่อเนื่องมากอย่างเป็นประวัติการณ์ เริ่มจากวันอาทิตย์ดูไทเกอร์&บันนี่กับนิจิโจ วันจันทร์ดูฮานาซากุอิโรฮะ วันอังคารว่าง วันพุธดูสไตน์เกท วันพฤหัสว่าง วันศุกร์ดู C, เดนปะอนนะ และอาโนะฮานะ วันเสาร์ก็ว่าง รวมทั้งหมดที่ดูก็ 7 เรื่องเลย! ยังไม่รวมอาซาเซลกับเฮนเซมิ ที่ดูบ้างไม่ดูบ้างเป็นครั้งคราว ที่ชอบที่สุดก็คงเป็นอาโนะฮานะ(อีดอกนั่น) รองลงมาก็เป็นอิโรฮะ(บ้านทรายทอง) ที่ฝังใจเป็นพิเศษก็คือนิจิโจ คุณเคยมั้ยกับการดูอนิเมเรื่องนึงเพื่อเป้าหมายอย่างอื่นซึ่งมันไม่เกี่ยวกับความสนุกของอนิเมเรื่องนั้นเลย?
ดราม่า
วันก่อนมีดราม่าในพันทิปเกี่ยวกับไลท์โนเวลของ Luckpim ซึ่งผมก็แทบไม่ได้อ่านเลยสักเรื่อง พูดให้ถูกก็คือซื้อมาเล่มเดียวและยังอ่านไม่ถึง 10 หน้าเลย จริงๆผมลองมานั่งคิดนอนคิดดูแล้ว ผมคิดว่าผมคงไม่ชอบอ่านไลท์โนเวลเท่าไหร่ล่ะมั้ง อ่านมาหลายเล่มอยู่ ที่จัดว่าพอใจหน่อยก็คือยมทูตสีขาวบางเล่ม โทร่าโดร่าบางเล่ม ที่จัดว่าชอบจริงๆก็มีแต่ Neet เล่มแรกเล่มเดียวเท่านั้น ยิ่งไลท์โนเวลแนวโอตะๆ ตลกโปกฮานี่อ่านไม่ลงเลย กลับมาเรื่องดราม่า ตอนนี้มอดๆแล้วแต่ยังไม่มอดดี อยากดูก็ไปอ่านได้ ประเด็นจะเกี่ยวกับคุณภาพการแปลที่แท้จริงกับเปลือกกลวงๆของสำนักพิมพ์รักพิมพ์ ผมไม่มีความเห็นเกี่ยวกับไลท์โนเวลเจ้านี้เพราะไม่ได้อ่าน แต่ก็เปรี้ยวปากไปแจมด้วยนิดหน่อย(เรอะ)
ได้เรื่องสั้นทั้งหมดห้าเรื่อง!
เลขสวย เอาแค่นี้หล่ะ
ปล. อัพเดทหน้า index แล้วเมื่อหลายวันก่อน

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *