เรื่องทั้งหมดมันเริ่มต้นจากวันนึงผมก็เดินผ่านแผงหนังสือเหมือนทุกๆวัน แล้วเห็นหนังสือการ์ตูนเล่มนึงวางอยู่บนแผง เป็นหนังสือการ์ตูนของ SIC ซึ่งร้านเช่าประจำผมจะไม่เอาการ์ตูนผู้หญิงของ SIC มาลงถ้าไม่จำเป็นเพราะไม่มีคนอ่าน ดังนั้นผมจึงไม่มีสิทธิ์เช่าอ่านเรื่องนี้ได้เลย หนังสือเล่มนี้หน้าปกเป็นผู้หญิงคนนึงนั่งอยู่ ผมแดงๆ ในมือถือกล่องอะไรสักอย่าง มีชื่อไทยที่ออกแบบไม่ได้เรื่องมากวางอยู่ข้างๆ สิ่งที่สะดุดตาอย่างแรกก็คือสไตล์ของปก มันเป็นโล่งๆ เรียบๆ ถ้าจำไม่ผิดผมเคยเห็นหน้าปกหนังสือการ์ตูนเรื่องนี้ รูปแบบนี้ หลายครั้งแล้ว เพราะเล่มที่วางอยู่ก็เป็นเล่มที่ 8 ดูเหมือนว่าหน้าปกของเรื่องนี้จะถูกจัดวางในลักษณะนี้ตลอด คือมีตัวละครหนึ่งคน พื้นโล่งๆ …..พูดตรงๆครับ… น่าอายจริงๆ ผมตัดสินใจซื้อหนังสือการ์ตูนเล่มนี้ที่ชื่อ “ล้มได้ก็ลุกได้” เล่มที่ 8 มาทั้งๆที่ไม่เคยอ่านสักเล่มมาก่อนเพราะว่า… สาวบนหน้าปกหน้าตาเหมือนคาเรน(โค้ดเกียส)ครับ…
หลังจากที่ผมอ่านจบเล่ม ผมไม่รู้สึกว่าเหมือนเรื่องต่อจากเล่มเก่าๆเท่าไหร่ มันเหมือนเรื่องสั้นเล่มเดียวจบเรื่องนึง นางเอกเป็นผู้หญิงที่อยากมีแฟน และหลงรักเด็กหนุ่มอายุน้อยกว่าที่ทำงานที่บาร์แห่งนึง นางเอกพยายามแสดงความรู้สึกเด็กหนุ่มคนนั้นอย่างเต็มที่ แต่ดูเหมือนว่าเขาก็ไม่สนใจเธอเท่าไหร่นัก แม้ว่าจะมีความรู้สึกดีๆให้กันบ้าง แต่ก็ไม่เพียงพอจะเป็นสิ่งที่เรียกว่าความรัก เด็กหนุ่มคนนั้นยังผลักดันให้อาจารย์ของนางเอกที่เป็นลูกค้าประจำของบาร์ แสดงความรู้สึกต่อนางเอกให้ชัดเจน แล้วก็จบเล่มลง
ผมถือว่าการ์ตูนเรื่องนี้มีมุมมองความรักและการแสดงความรู้สึกของตัวละครในระดับที่ “ค่อนข้างดี” ดีขนาดไหน? ก็ไม่ถึงกับสุดยอด แต่ก็เป็นโจเซย์(การ์ตูนผู้หญิงวัยรุ่นตอนปลาย)ที่น่าสนใจ หลังจากชั่งใจอยู่นาน ผมก็ลองถามร้านประจำว่ามีเรื่องนี้ใหม เขาก็บอกว่าไม่มีที่ร้าน ให้มาดูพรุ่งนี้เขาจะเอามาลงให้ แน่นอนร้านค้าทุกร้านจะตอบอย่างนี้เสมอ แต่จะมีกี่ร้านกันที่เอามาลงให้จริงๆครบทุกเล่ม วันรุ่งขึ้นผมมาดูตามสัญญา และก็เป็นอย่างที่คิด ร้านไม่เอามาลง หรือจะเรียกว่ายังไม่เอามาลงดี… ผมก็เลยไม่สนใจ มาก็มามีก็มีไม่มีก็ไม่มีไม่อ่านก็ได้
หลายวันต่อมาผมก็แวะไปอีก แต่ระหว่างทางผมดันไปเจอเรื่องนี้วางอยู่ที่อีกร้านนึงครบทุกเล่ม แต่ผมก็ยังไม่หยิบ ผมลองไปดูร้านที่เคยสัญญาว่าจะเอามาลงก่อน ปรากฏว่าเขาก็เอามาลงจริงๆ ผมเลยซื้อที่ร้านนั้น 3 เล่ม และอีกร้าน 4 เล่ม ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าทำไมต้องแยกร้าน… ผมคงคิดว่าผมควรจะกระจายรายได้ให้ทั่วถึงละมั้ง แต่ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดๆ ผมก็ได้มาครบถ้วนเล่ม 1-7
จากการหาข้อมูลก่อนอ่านและจากการอ่านเล่ม 8 ทำให้ผมรู้ว่าเรื่อง “ล้มได้ก็ลุกได้” เป็นการเอาเรื่องสั้นหลายๆเรื่องมาต่อกัน ไม่เรียงลำดับเวลา โดยตัวละครบางตัวจะโผล่ในเล่มโน้นเล่มนี้ จากประสบการณ์ การ์ตูนที่ใช้เทคนิคนี้มักจะสนุก ปัญหาคือเทคนิคนี้ค่อนข้างทำได้ยาก…. ถ้าทำไม่ได้สุดท้ายก็จะกลายเป็นเละเทะแทน ด้วยนิสัยประหลาดของผมที่ไม่แคร์อยู่แล้วกับการอ่านการ์ตูนข้ามเล่ม วันนั้นเป็นวันอาทิตย์ หลังจากขุดดินทำ Leve เสร็จ ผมก็เอาการ์ตูนทั้งหมดมากอง เล่มแรกที่ผมหยิบขึ้นมาคือเล่ม 5…. รู้ตัวอีกทีวันอาทิตย์ทั้งวันของผมก็จบลงเสียแล้ว
มันเป็นการ์ตูนที่อืม…ยอดเยี่ยมมาก มันมีตัวละครที่ทำให้หลงรักได้มากมาย ลำดับที่ผมอ่านคือ 5→6→7→2→3→4→1 มันอธิบายยากมากเลยในการที่จะบอกว่าผมรู้จักตัวละครไหนจากมุมไหนก่อน น่ากลัวผมต้องเขียน Chart แบบ 4 Heroes of Light หรือเปล่าถึงจะเห็นภาพ…. ผมขอเล่าจากมุมตัวละครทีผมเจอทีละคนละกัน
- อาซาคาวะ โรคุ
ชายหนุ่มที่มีแผลในใจเกี่ยวกับเพื่อนสมัยเด็กที่ตายไป นิ้วก้อยมือซ้ายขยับไม่ได้ โรคุเป็นตัวละครสบายๆ เจ้าชู้นิดหน่อย เพื่อนสมัยเด็กชื่อโนโซมิที่ตายไปก็เป็นผีมาคอยตามเขา แม้จะไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากเฝ้ามอง แต่เราก็จะได้รับรู้วิธีคิดจากมุมอื่นๆผ่านผีเพื่อนสมัยเด็กคนนี้เรื่อยๆ ในเล่มนี้ผมได้รู้จักคาจิมะ ตัวละครชายอีกคนนึงที่เงียบๆ เหมือนไม่ได้คิดอะไร เพื่อนของโรคุชื่อมิจิกะแอบชอบคาจิมะอยู่ มานามิพี่สาวของเพื่อนสมัยเด็กจู่ๆก็ปรากฏตัวมาเพื่อทำสิ่งที่คิดว่าน้องสาวของเธอที่ตายไปแล้วต้องการ - มิจิกะ
มิจิกะเป็นเพื่อนของโรคุเพราะว่านั่งข้างๆเขา มิจิกะแอบชอบคาจิมะอยู่ แต่คาจิมะก็ไม่สนใจ คาจิมะมีแฟนเป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆผมบ๊อบที่ดูบ้องแบ๊ว (ณ จุดนี้ผมไม่รู้จักเลยว่ายัยเด็กบ้องแบ๊วนี่เป็นใคร) มิจิกะสนิทกับโรคุมากขึ้นเรื่อยๆจนเกินกว่าคำว่าเพื่อน แต่โรคุก็บอกว่าเขาไม่ได้ชอบเธอ มิจิกะจึงเสียใจ แต่โรคุก็ให้ความสำคัญกับมิจิกะ และทำตามสัญญากับมิจิกะที่ว่าจนกว่าจะจบ ม.ปลาย ห้ามไปมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนอื่น - คาคิโนคุจิ มานามิ
มานามิเป็นพี่สาวของโนโซมิ เพื่อนสมัยเด็กของโรคุที่ตายไป มานามิเป็นคนสวยแต่ว่าเพี้ยนในแบบที่เรียกได้ว่าน่ากลัว โนโซมินัดเจอกับโรคุเพื่อดูว่าชายที่น้องสาวของเธอรักเป็นอย่างไร มานามิทำทุกอย่างเพื่อให้โรคุสนใจและทำในสิ่งที่เธอต้องการเพื่อน้องสาวของเธอ แม้ว่าจะไม่ได้มีเจตนาร้าย แต่ก็ก้ำกึ่งที่จะเรียกว่าปรารถนาดี ความสัมพันธ์ของมานามิกับโรคุนั้นไม่มีอะไรเกินเลย แต่ก็เป็นเรื่องที่ยากจะอธิบาย มานามิเป็นตัวละครที่ผมรักและกลัวไปพร้อมๆกัน - เซนเกะ โมโมกะ
เซนเกะเป็นผู้หญิงธรรมดาๆคนนึงที่ตกหลุมรักง่าย ท้ายที่สุดเธอตกหลุมรักนาคานิชิเพื่อนของเธอ แต่นาคานิชิชอบเซโตะ คันนะ เซนเกะเลยทำเป็นสนิทสนมกับคันนะเพื่อคอยขัดขวางนาคานิชิ ผมไม่ค่อยชอบเซนเกะเท่าไหร่ ดูเป็นตัวละครที่บิทช์แบบไม่น่าสนใจ (แต่มีเยอะในโลกของความเป็นจริง) ที่จุดนี้เองผมได้พบกับตัวละครชื่อ “เซโตะ คันนะ” เป็นครั้งแรก ผมไม่รู้เลยว่าเธอเป็นคนยังไง รู้แต่ว่ายิ้มแย้ม น่ารัก และดูกลวงจนเข้าใกล้ไม่ได้ เซนเกะถูกคันนะยั่วยุจนระบายความจริงออกมา แต่สุดท้ายก็หลังจากปะทะกันหลายฉาด เซนเกะก็เข้าใจคันนะมากขึ้น - อันโยจิ เนเนะ
เนเนะเป็นตัวละครหญิงคนแรกที่ผมรู้จัก เธออยู่บนหน้าปกเล่ม 8 และดูเหมือนคาเรนจากโค้ดเกียส แต่เนื้อข้างในแล้วต่างกันราวฟ้ากับเหว เนเนะไม่มีอะไรมาก เป็นหญิงสาวที่อยากมีความรัก แต่ก็ไม่สมหวังเสียที เธอไปชอบโรคุที่ทำงานพิเศษในบาร์ แต่สุดท้ายโรคุก็ไม่สนใจเธอเท่าไหร่ - ซาวาอุจิ มิสึคิ
ในตอนแรกนั้นผมหยิบเล่ม 3 อ่านก่อน แต่ดูเหมือนเป็นช่วงกลางของเรื่องเกินไป ผมเลยหยิบเล่ม 2 อ่านแทน ที่เล่มนี้ผมได้พบกับซาวาอุจิ มิสึคิ ซึ่งเธอก็คือ “ยัยบ้องแบ๊ว” สาวผมบ๊อบที่เป็นแฟนคาจิมะในเล่ม 5 นั่นเอง มิสึคิเป็นรุ่นพี่ของคาจิมะ ดูโนเนะน่ารัก แอบชอบอาจารย์อยู่ แต่สุดท้ายก็มาเรียบร้อยกับคาจิมะแทน ทั้งสองคนคบกันจนเรียบจบแล้วก็แยกย้ายกันไป (ที่เล่มนี้มีบทพูดของมิจิกะ 1 ช่องแต่ไม่มีรูปเลย) มิสึคิไปทำงานที่โตเกียวหลายปีจนกลับมาที่เมืองบ้านเกิด และได้พบกับคาจิมะที่เป็นอาจารย์ฝึกสอน แล้วก็กลับมาคบกันอีกครั้ง หลักจากนั้นนอกจากเสียงของเธอทางโทรศัพท์ จนเล่ม 8 ก็ยังไม่ได้เห็นเธออีกเลย - นางาโทโมะ อาอิ
อาอิเป็นตัวละครสดใหม่ที่ได้พบครั้งแรกที่เล่มนี้ เป็นคนลุยๆ ไม่คิดอะไรมาก เธอได้พบกับมายามะที่มาเฝ้าปลาทองข้างห้อง จากนั้นก็สนิทกันขึ้นเรื่อยๆ และค่อยๆรู้ว่ามายามะเป็นตัวละครสำคัญคนนึง และเป็นเพื่อนสนิทกับ เซโตะ คันนะ มายามะมีปมกับคันนะเกี่ยวกับผู้ชายอีกคนที่ชื่อฮารุตะ คันนะชอบฮารุตะ มายามะชอบคันนะ แต่วันนึงฮารุตะก็ตายไป อาอิค่อยๆทลายกำแพงของมายามะลงได้สำเร็จ และคันนะก็ดีใจที่มายามะก้าวไปข้างหน้าได้ ที่จุดนี้เองผมได้รู้จักคันนะมากขึ้น คันนะเป็นคนที่ให้ความรู้สึกดีเวลาอยู่ด้วย คันนะรู้จักกับอาอิและก็สนิทกันแบบแปลกๆ พูดให้ถูกคือไม่ว่าใครก็รู้สึกดีกับคันนะ แต่ไม่มีใครสนิทกับคันนะไม่ว่าจะดีด้วยขนาดไหน มายามะเป็นคนเดียวที่สนิทกับคันนะ แต่ทั้งสองคนก็พยายามจะไม่สนิทกันเพราะว่าเรื่องของฮารุตะในอดีต คันนะแม้ว่าดูน่ารักเพียบพร้อม แต่ก็เหมือนเปลือกเท่านั้น แต่แค่เปลือกก็ทำให้ทุกคนยอมรับได้เสมอ - ซาซาสึกะ อิจิเอะ
อิจิเอะเป็นนักเรียนหญิงที่ชอบอ่านการ์ตูนและยังเขียนการ์ตูนเองอีกด้วย เธอเคยแอบชอบฮารุตะที่ตายไปแล้ว อิจิเอะได้สนิทกับคิโยมาสะเพราะว่าการ์ตูน และด้วยความรู้สึกที่ว่าคิโยมาสะมีแฟนแล้ว ก็เลยคุยกันอย่างสนิทใจ อิจิเอะและคิโยมาสะได้ไปเที่ยวสวนสนุกกับเซโตะคันนะ เพราะว่าคันนะมาขอรูปฮารุตะจากคิโยมาสะ และอิจิเอะก็เคยชอบฮารุตะก็เลยสนิทกับคันนะได้ หลังจากไปเที่ยวสวนสนุกกัน อิจิเอะก็ไม่เคยเจอคันนะอีกเลย อิจิเอะสารภาพรักกับคิโยมาสะ และทั้งสองก็คบกัน อิจิเอะดูเป็นคนที่มีความพยายาม จริงใจ น่ารัก - โคมิเนะ คิโยมาสะ
คิโยมาสะเป็นหนุ่มหล่อที่เพิ่งจะหล่อ ก่อนหน้านี้เขาตัวเล็ก พอจู่ๆมาสูงป๊อบก็เลยทำอะไรเพี้ยนๆเสมอ คิโยมาสะเป็นลูกพี่ลูกน้องของฮารุตะ และรู้จักกับเซโตะ คันนะ นิดหน่อย คันนะติดต่อคิโยมาสะเพื่อขอรูปของฮารุตะที่เขามี เพราะคันนะเผารูปที่เธอมีไปหมดแล้ว แต่จู่ๆก็อยากได้ใหม่ คิโยมาสะมีแฟนชื่อนัตจิที่อยู่ต่างโรงเรียน หน้าอกใหญ่มาก สุดท้ายคิโยมาสะก็เลิกกับนัตจิมาคบกับอิจิเอะในที่สุด จากปากคำคิโยมาสะที่พูดกับนัตจิ คิโยมาสะมีเซ็กส์ได้ห่วยแตก อิจิเอะกับคิโยมาสะ เป็นคู่เดียวที่รู้สึกว่าจะ Ending โดยไม่โผล่มาอีก
ณ จุดนี้เอง ผมก็ได้กลับมาเล่มแรก… และได้พบกับต้นเรื่องหลักเสียที
- คาจิมะ ฮิโรกิ
ที่เล่ม 1 นี้เองผมได้รู้ว่าคาจิมะเป็นครูที่มีนักเรียนมาแอบชอบ แถมคาจิมะยังมีคู่หมั้นแล้ว ซึ่งจากเรื่องที่อ่านๆมา คู่หมั้นก็น่าจะเป็นมิสึคิยัยบ้องแบ๊วนั่นเอง คาจิมะมีนักเรียนมาชอบอยู่บ่อยๆ แม้ว่าบุคลิกเงียบขรึมหล่อคูลจะตกยุคไปนานแล้ว - มายามะ โทชิคุนิ
มายามะเป็นเพื่อนของฮารุตะและคันนะ มายามะนั้นชอบคันนะ แต่คันนะกับฮารุตะนั้นเหมือนจะชอบกันอยู่ แต่ทั้งสองคนก็ยังไม่ยอมแสดงความรู้สึกอะไรออกมาชัดเจน วันนึงฮารุตะกับคันนะทะเลาะกัน และมายามะพยายามจะจีบคันนะ วันนั้นเองฮารุตะก็โดนสิบล้อเสยคาที่ ก็เลยเป็นปมว่ามายามะพยายามจะแย่งแฟนฮารุตะที่ตายไป คันนะกลายเป็นตัวละครมีปัญหาอย่างรุนแรง มายามะกับคันนะพยายามจะไม่สนิทกันเพราะว่าจะทำให้นึกถึงฮารุตะ แต่ทั้งสองคนก็เป็นคนที่เข้าใจกันที่สุดซึ่งกันและกัน - คาสึเอะ ฮารุตะ
จริงๆแล้วฮารุตะไม่ได้มีความลึกอะไรของตัวละครเป็นพิเศษเลย เขาเป็นแค่หนุ่มหล่อเจ้าชู้คนนึง ฮารุตะกับคันนะสนิทกันและจูบกันเสมอ เป็นจูบที่เหมือนเป็นรางวัลซึ่งกันและกัน และไม่เคยมีความหมายอื่น ฮารุตะเจ้าชู้ คันนะก็เล่นตัว วันนึงสิบล้อก็มาเสยฮารุตะระหว่างที่กำลังส่งเมลหาคันนะที่ไปเดทกับมายามะ ทุกอย่างก็เลยพังทลาย - เซโตะ คันนะ
พูดได้เต็มปากว่าแก่นของเรื่องคือเซโตะ คันนะ ในตอนแรกสุดผมไม่รู้เลยว่าเรื่องราวของเซโตะคันนะเป็นอย่างไร ผมค่อยๆรู้จักเซโตะ คันนะผ่านมุมของตัวละครโน้นที นี้ที พูดตามตรง ผมไม่ค่อยชอบเซโตะ คันนะ เท่าไหร่ (ในแง่นิสัยนะ) คันนะไม่เคยคิดถึงคนอื่น แม้ว่าคันนะจะทำเพื่อคนอื่นบ่อยๆ แต่คันนะไม่เคยสนใจคนอื่น เธอแค่ทำในสิ่งที่ “ดีที่สุด” เท่านั้น
หลังจากอ่านมา 8 เล่ม แล้วผมก็ไม่มีอะไรของอิคุเอมิ เรียวอ่านอีกจนต้องไปหารวมเรื่องสั้นของอิคุเอมิ เรียว มาอ่านแทน ผมรู้สึกว่าเรื่องสั้นทั้งสองเล่มนั้นไม่สนุกเท่าไหร่ แต่ก็รู้สึกได้ว่ากว่าจะที่อิคุเอมิ เรียว จะเขียนการ์ตูนแบบนี้ออกมาได้นั้นต้องสั่งสมประสบการณ์และลองผิดลองถูกมาแล้วมากมาย ….
ไม่คิดว่าจะเขียนได้ยาวขนาดนี้เหมือนกันนะเนี่ย น่าอายนิดหน่อย สำหรับปีนี้ไม่มีเอริโกะเอนทรี่ เพราะไม่มีไอเดียชัดเจน จริงๆมีไอเดียรวมๆ แต่ก็ไม่เป็นรูปเป็นร่างมากพอจะเขียนออกมาได้ ส่วนใครที่จะถามว่าแล้วซี่ซั่นนี้จะเขียนรีวิวอนิเมใหม ก็ต้อบว่าเขียนครับ….หลังจากอ่าน “ล้มได้ก็ลุกได้” มาครบ 8 เล่ม ในที่สุดผมก็พบปัญหาใหม่แล้ว…. ปัญหาก็คือมัน 13 เล่มจบน่ะสิ…. เมื่อไหร่เล่มใหม่จะออกละโว้ยยยยยยย
offiicail site กดไปเรื่อยๆมี Wallpaper สวยๆด้วยนะ
หลงเข้ามาอ่านรีวิวนี้เลยยอมซื้อเรื่องนี้ทั้งที่หาได้ไม่ครบทุกเล่ม สนุกมากค่ะ เสียดายที่ยังต่อจิ๊กซอว์ไม่ครบ พยายามหาเล่มที่ขาดต่อไปก่อนละกัน