วันก่อนสตีมเซลเลยดูๆ ว่าจะซื้อเกมอะไรดี เห็นเพื่อนคุยกันเรื่องเกม Factorio ที่ให้เราวางแผนสร้างโรงงานที่มีความซับซ้อนสูงเลยสนใจ ปรากฎว่าไม่ลดสักบาท… แต่ก็ไม่ได้แพงอะไร 700 เอง ก็เลยกดมาสองเกมกับ After Image แล้วก็เปิด Factorio เล่นก่อน
ตอนแรกก็เล่นโหมดติวโตเรียลเพื่อเรียนรู้พื้นฐานเกมซะก่อน Factorio เป็นเกมแนวสร้างเมืองที่เล่นด้วยเมาส์และคีย์บอร์ด เราจะต้องเก็บทรัพยากรและพัฒนาเทคโนโลยีไปเรื่อยๆ เป้าหมายสุดท้ายคือยิงจรวดขึ้นอวกาศ เล่นติวโตเรียลไปสามสี่ด่าน ยังไม่ทันครบก็เสี้ยนลองของแล้ว
เริ่มมาดันกดโหมดต่อท่อแป๊บที่เป็นพัซเซิลแทน เล่นแล้วโคตรปวดหัว ร้อยท่อจนมึน พอรู้ตัวว่านี่ไม่ใช่โหมดปกติก็เลยไปเริ่มเกมใหม่ เล่นแบบ Free Mode ก่อนเริ่มเกมจะมีให้เซ็ทค่าเจนเนอเรทแผนที่ เนื่องจากไม่รู้อะไรเลยก็กดแบบที่มันให้มาทีแรกไป
ก็ค่อยๆ เล่นไป ตอนแรกพยายามเล่นด้วยคอนโทรลเลอร์ แต่ไม่ไหวจริงๆ เลือกอะไรยากมาก แต่ก็ไม่ใช่คนถนัดเล่นเกมด้วยคีย์บอร์ดเลยขลุกขลักพอสมควร เล่นไปก็เพลินๆ ดี อารมณ์แบบวางแผนสร้างโน่นนี่ พอทำสำเร็จแล้วมันรู้สึกภูมิใจ
พออัพเทคโนโลยีก็มีของใหม่ๆ ให้สร้างซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ เล่นไปเล่นมาวาร์ปมาก หยุดไม่ได้ ทั้งๆ เกมไม่มีอะไรให้ระทึกเลย (จริงๆ มีเอเลี่ยนคอยมาแทะโรงงานเราอยู่ แต่แรกๆ มันไม่ค่อยโผล่มา) ติดลมเล่นยาวไปจนถึงให้สร้างขวดสีฟ้า
ตอนนี้โรงงานเราก็ใหญ่ขึ้นมาก ทรัพยากรต่างๆ ก็อยู่ห่างกัน ต้องสร้างโลจิสติคหาวิธีขนทรัพยาการจากแต่ละที่ไปมาหากันเพื่อสร้างของที่ต้องการ สร้างรางรถไฟ ทำไลน์ผลิตของ รางขนส่งข้ามไปมา ทรัพยากรแต่ละประเภทก็จะมีวิธีจัดการต่างกัน อย่างเหล็กกับทองแดงใช้โรงงานหลอมจะ ต้องขนถ่านหินไปให้เตาหลอม พอขุดบ่อน้ำมันนี่บันเทิงล่ะ ต้องวางแผนเยอะมาก ตัวน้ำมันไม่มีวันหมด แต่สูบออกมาช้า แล้วเวลากลั่นออกมาก็ต้องใช้ของเหลวทุกอย่างให้หมด ไม่งั้นไลน์ผลิตจะชงัก ท่อก็ต่อยากมาก คดไปคดมา ยิ่งเล่นก็ยิ่งอีรุงตุงนัง ต่อท่อจนเป็นเขาวงกดเดินไม่ได้… ทำตัวเองล้วนๆ กว่าจะกลั่นเป็นซัลเฟอร์ส่งไปโรงงานทำพลาสติคได้นี่ปวดหัวสุดๆ
ซึ่งพอเข้าช่วงท้ายเกม เริ่มผลิตขวดม่วง ขวดเทา นี่ความหายนะเริ่มมาเยือน พวก Biter เอเลี่ยนมันจะเริ่มพัฒนาจนมาแทะโรงงานเราบ่อยมาก บางทีมาข้างฝั่งโรงงานเหล็ก บางทีมาฝั่งโรงกลั่นน้ำมัน กำลังคิดๆ วิธีต่อท่ออยู่ แม่งมาอีกแทะอีกแล้ว ซึ่งมันห่างกันมากกกกกกก หัวหมุนวิ่งขึ้นวิ่งลงคอยไล่จัดการจนไม่ได้ทำอย่างอื่น Alert จนผวา ไม่จัดการก็ไม่ได้ มันแทะไม่หยุดโรงงานพังหมด ขึ้นรถไฟเอาปืนกลไปยิง พอกลับมาก็ลืมแล้วว่าตะกี้ต่อท่อถึงไหน…. จะบ้าตาย
หัวหมุนอยู่หลายชั่วโมงก็เริ่มคิดได้ว่า เกมมันไม่ได้ให้เล่นแบบนี้แน่ๆ ตอนอัพเทคอันนึง UI เกมเปลี่ยนไป เอาอะไรไม่รู้วางไว้ตรงกลางแทนเลย Personal Logistic อะไรวะ มันต้องสำคัญแน่ๆ แต่ไม่ได้เรียนรู้วิธีใช้เพราะขี้เกียจ พอคิดได้ดังนี้ก็เริ่มเปลี่ยนวิธีเล่น จากที่ขยายโรงงานไปเรื่อยๆ หันมาผลิตอาวุธเพิ่ม แล้วเริ่มยึดพื้นที่แล้วสร้างแนวป้องกันก่อน ไม่งั้นไม่ได้ทำอะไรสักอย่าง
เอารถถังไปเคลียร์รังเอเลี่ยนแล้วสร้างกำแพงปิดพื้นที่ที่จะใช้เป็นฐานการผลิต เขตแดนพอเป็นรูปเป็นร่างก็ป้องกันง่ายขึ้น รู้จุดปะทะก็เอาปืนกล ปืนพ่นไฟไปวาง (ปืนเลเซอร์แม่งกินไฟ) ระหว่างนั้นก็เรียนรู้ระบบบอท (ไอ้ Personal Logistic ตรงกลางนั่นแหละ) แล้วสร้างบอทมาช่วยเราสร้างฐานอีกที พอถึงตรงนี้นี่เหมือนเป็นคนละเกมไปเลย จากที่เดินๆ วางแผนสร้างโรงงานขนส่งทรัพยากรก็กลายเป็นพยายามสร้างเน็ทเวิร์คแล้วส่งทรัพยากรเข้าเน็ทเวิร์คแทน
ส่วนที่ทำเน็ทเวิร์คเรียบร้อยจะเปิดหน้าจอกดสร้างเป็นซิมซิตี้ไปเลย ให้บอทวิ่งไปทำงาน ไม่ต้องเดินเอง เราก็เตรียมของที่ต้องใช้แล้วส่งเขาเน็ทเวิร์ค โรงงานพัง กำแพงพัง ถ้าอยู่ในเขตเน็ทเวิร์คบอทก็ซ่อมให้ (แต่เราก็ต้องเตรียมของไว้) แล้วก็เพิ่มบอทเข้าไปในเน็ทเวิร์คให้เยอะๆ จะได้ทำงานเร็วๆ แล้วก็เริ่มทำบลูปรินท์เอาไว้สร้างอะไรที่ใช้บ่อยๆ เช่นป้อมปืนกลเติมกระสุนอัตโนมัติ หรือฐานเน็ทเวิร์คพร้อมกริดสายไฟ กดตู้มเดียวเสร็จ โรงงานอะไรก็ก๊อปปี้เอาแล้วให้บอทสร้างหมด หน้าที่เราคือวางเครือข่ายให้สำเร็จ + ส่งของเข้าไป
พอมีกำแพง มีบอท ชีวิตก็เริ่มดี มีเวลาพัฒนาโรงงานต่อ อัพเทคสะสมทรัพยากรจนสร้างฐานยิงจรวดสร้างดาวเทียมแล้วยิงออกไปอวกาศสำเร็จ!
ตัวเกมแค่นี้ถือว่าจบแล้ว แต่ก็ยังเล่นต่อได้เรื่อยๆ เลยเล่นต่อลองสร้างโรงงานนิวเคลียร์ดู โรงงานนิวเคลียร์นี่แบบ… ถลุงแร่ยูเรเนียมหา ยูเรเนียม 235 ซึ่ง SSR มาก 0.05% ไอ้เกลือๆ จะกลายเป็นยูเรเนียม 238 แต่ถ้าถลุง 235 ได้มากพอ เอามารวมกับ 238 ที่เกลือมา จะได้ 235 เพิ่มนิดนึง วนไปวนมาจนได้ 235 จำนวนมาก แล้วเอา 235 ไปใส่เตาปฎิกรณ์นิวเคลียร์สร้างความร้อน แล้วเอาความร้อนไปต้มน้ำ ได้ไอน้ำใส่เครื่องกำเนิดพลังไฟฟ้าอีกที ยูเรเนียม 235 ก้อนเดียวให้พลังงานไฟฟ้าพอจะเลี้ยงโซนโรงงานได้มากกว่า 10 นาทีเลย (คร่าวๆ นะ ถ้าคำนวนจริงจังอาจจะไม่ถูก…พอดีคิดเลขไม่เก่ง)
แล้วก็ทำนู่นทำนี่อัพเกราะอัพไลน์ดีเฟนซ์ไปเรื่อยๆ สะสมของจนสร้างหุ่นยนต์แมงมุมได้ หุ่นแมงมุม Spidertron ดีมาก เดินผ่านโรงงานไม่พัง (ขับรถนี่ชนพังหมด) ลองใส่ของให้เดินไวแล้วไปเรื่อยๆ ไกลมากกกกกกก ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะสุดแผนที่ ก็เลยคิดว่าพอแค่นี้ละกัน เล่นเยอะเกินไปแล้ว…
ระบบของเกมลึกมาก เหมือนการเขียนโปรแกรมเลย เช่นถ้าเราจะขนเหล็กกลับมาส่งฐานผลิตเยอะๆ เราอาจจะลากรางจากเหมืองมาเลยก็ได้ แต่มันจะช้ามากและต้องสร้างรางยาวมาก แต่สมมติว่าเรามีเทคดี เราสร้างเน็ทเวิร์คให้บอทขนมาก็ได้ ควบคุมง่ายมาก แต่จะมีปัญหาว่าบอทมันช้าและขนจำนวนมากไม่ไหว (เหมือนโปรแกรมเมอร์กากๆ ใช้ Tool ครอบจักรวาลทำทุกอย่าง) ถ้าเราเริ่มฉลาดก็จะสร้างรถไฟขน ก็ต้องวางแผนว่าจะขนยังไง รถไฟวิ่งยังไง ถ้าต้องการให้ขนเร็วๆ ก็ต้องเพิ่ม input ลดคอขวด ไม่ใช่แค่อัพเกรดให้รางเร็วๆ inserter แพงๆ แล้วมันจะเวิร์ค แค่ขนของขึ้นลงรถไฟให้เร็วที่สุดยังต้องวางแผนให้ดีเลย… อย่างโรงงานน้ำมัน ทั้งลากสาย ทั้งจูน output ให้บาลานซ์นี่โคตรซับซ้อนเลย
แต่ปัญหาทุกอย่างจะหมดไปถ้าเราไปโหลดบลูปรินท์ชาวบ้านมา เกมค่อนข้างเปิดกว้าง ใครทำอะไรสามารถเอามาแชร์กันได้หมด โหลดบลูปรินท์โรงกลั่นน้ำมันมา กินที่แค่หนึ่งในสามของที่เราสร้างเอง ลากสายอย่างสวยเป็นระเบียบ… บลูปรินท์รางรถไฟพร้อมใช้งานทุกระยะ กริดเน็ทเวิร์คแบบกดทีเดียวเสร็จ โรงงานทั้งโซนปั๊มเอาได้เลย…. แต่ละอันอย่างเทพ ที่กุสร้างเองนี่เป็นโรงงานขยะมาก
เกมมี Expansion DLC ออกมาชื่อ Space Age เพิ่มโหมดใหม่ ลงดาวป่า ดาวลาวา หรือออกอวกาศอะไรไปเลย มีศัตรูใหม่ ทรัพยากรใหม่ ดูแล้วน่าสนใจมาก แต่พอก่อน…. นี่ก็เล่นไปร้อยชั่วโมงแล้ว