ในบรรดาเกมมือถือที่เล่นมาทั้งหมด อาร์คไนท์เป็นเกมที่เล่นนานที่สุด (ถ้าปุกุปุกุยังเปิดอยู่ก็คงนานกว่า) ผมเริ่มเล่นอาร์คไนท์ตอนอีเวนท์ของเนียน (น่าจะครบ 1 ปีมั้ง) จากนั้นก็เล่นมาตลอด ชอบตรงที่เป็นเกมที่ต้องคิดและวางแผนอย่างจริงจัง ไม่ใช่ว่าเก็บเลเวลเยอะๆ แล้วเล่นโง่ๆ ก็ผ่าน และเกมก็ยากขึ้นเรื่อยๆ จนถึงยากฉิบหาย ยากแบบสงสัยว่าทีมงานมีปมอะไรในใจหรือเปล่า ยากแบบต้องร้องขอชีวิต ยากแบบต้องทำขนาดนี้กันเลยหรือ… แต่ก็ยังเล่นเรื่อยมา
ผมเติมรายเดือนมาตลอด เดือนละราวๆ 150 บาท ไม่เคยซื้อเพชรหรือตั๋วเพื่อเปิด แต่เคยซื้อตั๋วหยิบหนนึง (หยิบแพสเซนเจอร์) ตลอดเวลาที่เล่น การสุ่มกาชาก็อาศัยการวางแผนและดวงล้วนๆ ซึ่งผมค่อนข้างคิดว่าผมดวงดีทีเดียว ดีจนน่ากลัวเลยแหละ ตู้ลิมิตก็หมุนออกทุกรอบ บาดเจ็บสูงสุด 150 เศษๆ ไม่เคยต้องกดถึง 300 ตู้ธรรมดาก็กดมั่งไม่กดมั่ง ไม่ออกก็ปล่อยไป
จนตู้ล่าสุด The Front that was มีหกดาวสามตัว อิเนส ฮอร์น และ สแตนเลส ซึ่งผมไม่มีทั้งสามตัว ประกอบกับตู้ปกติก็มีเฟลมเทลให้แลก ซึ่งผมเหลือ Distinction Certificate (เหลือง) อยู่แค่ 80 เพราะแลกไปตอนเปิดเจซซิก้าอัลเทอร์ ก็เลยวางแผนไว้ว่าจะเปิดตู้ The Front หาหกดาวสักตัวก็น่าจะมี DC เหลือง พอหยิบเฟลมเทล เพราะดีกว่าไปเปิดตู้เฟลมเทลที่ไม่รู้จะออกหรือเปล่า
ผลก็คือเปิดได้อิเนส แต่ DC ก็ยังไม่พอแลกเฟลมเทล เลยเปิดต่ออีกนิดก็ได้ฮอร์นมาอีกก็เลยไม่เปิดล่ะ ไปปั่นตั๋ว Recruite ธรรมดาหาตัว 4 ดาวสะสมแต้มเหลืองที่ยังขาดอยู่แทน นั่งกดไปร้อยกว่าใบถึงได้ครบแล้วก็แลกเฟลมเทลมาสำเร็จ รอมานานแล้วตัวนี้ ฮิราโนะ อายะ พากย์… ตอนเข้าเกมกดไม่ออก สรุปว่าได้ตัวใหม่หกดาวถึง 3 ตัวพร้อมกัน และยังส่งผลให้อยู่ในสถานะหมิ่นเหม่มาก ตอนตู้ Virtuosa มาอาจจะล้มละลายได้เลย…
อย่างที่บอกว่าผมค่อนข้างดวงดี หลังจากได้สามตัวนี้ หกดาวที่ผมยังไม่มีเหลือแค่ เฟียมเมตต้ากับสแตนเลส สองตัว เท่านั้น ส่วนสี่และห้าดาวมีครบทุกตัว!? ทั้งเกมยังไม่มีแค่สองตัว!? จริงๆ ไม่อยากเขียนถึงเลย… เพราะกลัวว่าจะต้องชดใช้กรรมในไม่ช้า
ปล. อีเวนท์ DOS ยากมาก เกมใช้วิธีให้คนเล่นกดบัพเพื่อทำให้ง่ายลง แต่กลายเป็นว่าคนเล่นไม่ยอมกดบัฟแทน กลายเป็นคนเล่นจะต้องเล่นที่ความยากที่ใกล้เคียงกับ CC# Risk 26+ แทน ซึ่งยากมาก ขนาดลอกการบ้านแล้วยังยากอยู่เลย