- วันนี้ก็ครบหนึ่งสัปดาห์ของการเดินทางแล้ว อีกไม่กี่วันก็ถึงเส้นชัยที่กำหนดไว้ล่ะ พยายามเข้า ตื่นมาเช้าก็เพิ่งรูสึกตัวว่าที่นอนมาทั้งคืนลืมเปิดแอร์(ทำความร้อน) แต่ฟูตองอุ่นจนนอนหลับสบาย กินขนมปังที่ซื้อเมื่อวานรองท้องแล้วก็เก็บของเตรียมเดินทางต่อ ป้าเอาขนมมาให้พร้อมมายืนส่งให้กำลังใจ รับเสื้อผัวป้ามาตัวนึงเพราะขนได้แค่นั้น ไม่ค่อยชินกับการที่โฮสต์มาดูแลใกล้ชิดเท่าไหร่ บางคนก็ชอบนะ(รีวิวดีมาก) แต่ส่วนตัวชอบแบบไม่ต้องเจอกันเลยมากกว่า
- วันนี้จะไปยุสุฮาระ ทางไม่ค่อยซับซ้อน ระยะไม่ไกลแต่ภูเขาเยอะ ทำใจไว้แล้ว ค่อยๆ ไปจนถึงถนนที่จะตรงไปยุสุฮาระ เจอร้านสะดวกซื้อ(แต่ไม่ใช่เซเว่นหรือลอว์สัน) ก็แวะกินข้าวเติมพลังก่อนจะไปต่อกับเนินแรก 6% ที่แทบร้อยขอชีวิต จากนั้นก็นรกมาเยือนของจริง มีแต่เนิน มีแต่ทางขึ้น เหนื่อยมากๆ ผ่านเนินแรกก็แวะตรงจุดพักอะไรสักอย่าง ซื้อโค้กมากินขวดนึง
- แล้วก็เนินยาวๆ จุดพักนั่นคือจุดเริ่มต้นเนินเลย หลังจากก้มหน้าก้มตาปั่นไปเรื่อยๆ ก็เจอจุดพักรถ มีที่นั่ง มีร้านขายของ เลยแวะซื้อไอติมกินเล่น ลองกดน้ำวิตามินซีจากตู้ เฮ้ยอร่อยว่ะ เวิร์คกว่าโค้กอีก คราวหน้าถ้าเจอจะซื้อไอ้นี่แทน แถวนี้มีสไลเดอร์ให้เล่น แต่ดูสยองๆ ไม่กล้าเล่น
- จุดพักรถมันคือยอดเนินแล้ว จากนั้นก็ลงตลอด ค่อนข้างชิลสบายชีวิตมาก วันนี้จองโรงแรมในยุสุฮาระไม่ได้ เลยว่าจะพักที่ Rider’s inn ที่เป็นห้องพักสำหรับคนขี่มอเตอร์ไซค์ ถ้าพักไม่ได้ก็ค่อยกางเต็นท์ ลงเนินมาไม่นาน ราวๆ สี่โมงเย็น ก็ถึง Rider’s Inn เป็นห้องแยกล๊อตๆ มีที่จอดมอเตอร์ไซค์ ก็เข้าไปติดต่อผู้ดูแลจองห้อง คืนละ 3500 เยน เลือกห้องแบบฟูตอง พอเก็บของแล้วเตรียมตัวไปเที่ยวยุสุฮาระ
- ยุสุฮาระห่างจาก Rider’s Inn ราวๆ สองกิโล ลงเนินไปแป๊บเดียวก็ถึง เมืองสวยและเงียบมาก คือดูในกูเกิลแม๊ปมาหลายรอบมาก จำได้หมดว่าทางไหนไปไหน ก็ผ่านโรงแรมวนไปสุดถนนก่อน แล้ววกกลับห้องสมุดไม้ ห้องสมุดนี่เป็นผลงานของ เคนโก คุมะ เป็นศิลปินผลงานที่ทำจากไม้ชื่อดัง ห้องสมุดพอมีคนอยู่บ้าง ที่สนามมีเด็กนักเรียนมาเตะบอลกัน เข้าไปเดินถ่ายรูปข้างใน บรรยากาศดีมาก แต่ไม่ได้นั่งอ่านอะไร ฝนก็ทำท่าจะตกเลยรีบไปหาอะไรกิน
- ที่ยุสุฮาระมีซุปเปอร์มาเก็ตหนึ่งร้านถ้วน แบรนด์ของตัวเองด้วย ก็ซื้อของกินกันตายมาแล้วก็ปั่นกลับไป Rider’s Inn ขากลับขึ้นเนินก็ลำบากนิดนึง แต่ไม่เท่าเนินเข้าแคมป์วันก่อน ที่ห้องสัญญาณเน็ทแย่มาก Wifi ก็ไม่ถึงนั่งเล่นเกมไม่ได้ เลยไปที่ห้องพักส่วนกลางที่เขาเตรียมไว้ แต่วันนี้ไม่มีคนอื่นเลย (ทำไมไปไหนก็ไม่มีคนอื่นเลย กุทำอะไรผิด!?) ก็นั่งเล่นอาร์คไนท์สักพักก็กลับไปที่ห้อง
- แถวนี้มีออนเซ็น ต้องเดินย้อนกลับไปหน่อย แต่วันนี้ขี้เกียจ ฝนก็ตก ข้างนอกก็หนาว เมื่อยก็เมื่อยไม่อยากไปไหนแล้ว เลยอาบน้ำในห้องน้ำ มีน้ำอุ่นแต่ไม่มีอ่างน้ำ อาบเสร็จก็มุดฟูกนอนเตรียมตัวสำหรับนรกขึ้นชิโกกุคาร์สต์