- เมื่อคืนหนาวมากเหมือนเดิม แต่พอใส่เสื้อหลายๆ ชั้น + เอาไคโระแปะก็พอจะเอาตัวรอดมาได้ แคมป์ที่นี่ค่อนข้างเป็นส่วนตัวสูง ถ้านอกเวลาทำการแล้วเข้าออกไม่ได้เลย วันนี้ลองจับเวลาเก็บเต็นท์ + เตรียมความพร้อมก่อนจะไปต่อ สรุปว่าแบบไม่รีบร้อนใช้ไป 1 ชั่วโมงเต็มๆ
- ออกจากแคมป์ทางเดิม เจอแมวสีดำตัวนึงเลยรีบลงไปถ่ายรูป มันค่อนข้างระวังตัว ไม่ให้จับเลย แต่นั่งๆ อยู่ ก็มีแมวแบบเดียวกันออกมาเพิ่มอีกสองตัว เป็นว่ามีสามตัวเหมือนกันเป๊ะทั้งสามตัว… พอออกจากซอยก็แวะลอว์สันเจ้าเดิมที่แวะเมื่อวานเพื่อหาอะไรกินมื้อเช้า วันนี้จะไปพักบ้านที่จองผ่าน AirBNB บ้านสวยทีเดียว แต่อยู่บ้านนอกมากๆ
- ตอนเริ่มปั่นก็หนาวเหมือนเดิม แต่พอปั่นไปสักพักก็จะเจอแดดร้อนจนต้องถอดเสื้อ วันนี้รู้สึกว่าแสบคอเหมือนเป็นทอมซิลอักเสบ เลยกินยาแก้อักเสบ + พารา ไป ถนนแถวนี้ก็มั่วๆ เหมือนเดิม รถบรรทุกเยอะ ไหล่ทางก็มีมั่งไม่มีมั่ง แถมไม่ค่อยเรียบ แต่ก็ยังเจอคนมาธุดงค์แสวงบุญประปราย
- วันนี้เช็คอินบ่ายสี่โมงเย็นและระยะทางก็ไม่มากเลยไม่ค่อยรีบ (ปกติก็ไม่ได้รีบอยู่แล้ว) พอพ้นเส้นหลักโทคุชิม่ามาถนนเลียบหุบเขาโอโบเกะก็ยิ่งเจอสิบล้อมากขึ้น แต่พอเลี้ยวเข้าถนนข้ามไปเอฮิเมะก็เหมือนอยู่กันคนละโลกทันที รถหายหมด คนก็หายหมด บางช่วงเป็นถนนแคบแค่ 1 คันรถ แต่ก็ไม่มีปัญหาอะไรเพราะไม่เจอใครเลย…
- คำว่าไม่เจอใครเลยก็คือไม่มีใครจริงๆ ร้านค้าก็ไม่มีเช่นกัน แต่ตู้กดน้ำยังพอมีประปราย ตามแผนคือจะแวะร้านชื่อโทริโนะสุ เป็นคาเฟ่เล็กๆ หนึ่งเดียวในละแวกนี้ เข้าไปในร้านเจอผู้หญิงสองคน น่าจะเป็นแม่ลูกกัน แล้วก็มีเด็กเล็กนอนอยู่อีกห้องนึง ไม่มีลูกค้าคนอื่น ตอนแรกอยากสั่งชุดอาหารกลางวัน แต่เลยบ่ายสองแล้วเขาไม่ขาย ร้านญี่ปุ่นถ้าเลยเวลาคือเลยเวลา ไม่มีอลุ่มอล่วยใดๆ ทั้งนั้น
- นั่งด้านนอกของร้าน วิวสวยมาก มีนกมาเคาะอาหารกินด้วย สั่งแซนวิชหมูทอดกับชากุหลาบมา แซนวิชงั้นๆ แต่ก็ไม่ได้แย่ แต่ชากุหลาบดีงาม หอมแล้วก็เปรี้ยวนิดๆ จิบแล้วสดชื่นมาก ใจจริงอยากจะนั่งให้นานกว่านี้ เพราะอีกนานมากกว่าจะเช็คอิน แต่ก็ไม่รู้จะนั่งทำอะไรแล้วก็เลยไปต่อดีกว่า
- ใกล้ที่พักยังมีจุดท่องเที่ยวอีกอันชื่อว่าอะจิไซโร้ด เป็นถนนที่เต็มไปด้วยดอกอะจิไซ แต่นี่มันหน้าซากุระ มันก็ไม่มีอะจิไซหรอก แถมเป็นทางขึ้นเขาชันสูงลิบ ตรงทางเข้ามีร้านเล็กๆ มีโต๊ะให้นั่ง มีห้องน้ำ แต่ร้านปิด หน้าร้านมีตู้กดน้ำตู้เดียว แต่โต๊ะกว้างแถมไม่มีคน เลยนั่งพักเล่นเน็ทรอเวลาเช็คอินอยู่ตรงนี้พักนึง ด้วยความที่แถวนี้ซากุระเยอะมาก มันเลยมีดอกซากุระเต็มถนน รถวิ่งผ่านทีก็ปลิวฟุ้งเต็มไปหมด
- รออยู่พักนึงจุนโกะเจ้าของบ้านก็ส่งข้อความมาว่าถึงบ้านแล้ว ปั่นไปสักกิโลเดียวก็ถึง บ้านอยู่บนทางขึ้นเนินอีกที บ้านก็แบบ บ้านคนญี่ปุ่นทั่วไปอ่ะ สะอาดใหม่มาก เฟอร์นิเจอร์ครบ มีหนังสือการ์ตูนเต็มชั้น จุนโกะซังเจ้าของบ้านก็มาต้อนรับพร้อมกับอธิบายถึงของในบ้าน นี่เป็นครั้งแรกของทริปนี้ที่ได้คุยกับมนุษย์แบบเป็นเรื่องเป็นราว… จุนโกะซังดูเหวอๆ นิดนึงที่บอกว่าจะปั่นจักรยานไปชิโกกุคาร์ส… วางแผนไว้ว่าอยากหุงข้าว ค่าข้าวสาร 100 เยน จ่ายด้วย pay pay ได้ แต่กุไม่มีไง พอบอกจะจ่ายสดเขาก็ทำหน้างงๆ คุยไปคุยมาก็โอเค แล้วจุนโกะก็ไป…
- วันนี้นอนบ้านหลังจากนอนเต็นท์มาสองวัน เป็นวันรีเซ็ทร่างกาย ก็รีบซักผ้า อาบน้ำอุ่น ชำระล้างร่างกายและทรัพย์สมบัติ แล้วก็ทำคัพราเมงรสแกงกะหรี่กิน เป็นอาหารแห้งอย่างเดียวซื้อมา…. ก็หุ้งเข้าแล้วเอาข้าวสวยมากินกับน้ำแกงกะหรี่ที่เหลือ อนาถามาก แรกๆ ก็อร่อยนะ แต่พอเริ่มอิ่มก็พะอืดพะอมมาก แต่พยายามยัดให้หมดเพราะต้องใช้พลังงานอีกเยอะ
- พออิ่มแล้วก็มานอนมุดฟูกเล่นเกมอย่างมีความสุข อาร์คไนท์อัพเดทอีเวนท์คุณอา Młynar และด้วยพลังแห่งวัดทั้งร้อยแปดในชิโกกุทำให้หมุนลุงออกมาได้ใน 20 ตั๋วเท่านั้น!