781 | Death Stranding

เกมแรกของโคจิม่าหลังออกจากโคนามิ ไม่ได้ Day 1 แต่ซื้อมาตอน Steam Sales แล้วไม่ได้เล่นสักที เสียงวิจารณ์มีทั้งบวกและลบมากทั้งคู่ โดยเฉพาะตอนก่อนเกมออกที่ยึกยักไม่อธิบายระบบของเกมสักทีจนคนหมั่นไส้ไปเยอะ คอนเซ็ปของเกมนี้คือการเดินทางเพื่อเชื่อมต่อผู้คน แปลแบบบ้านๆ คือเกมส่งของ คนบ้าทำเกมส่งของด้วยคุณภาพระดับ AAA คงจะมีแต่โคจิม่านั่นแหละ

เริ่มเกมมาก็งงๆ เจอ BT อะไรไม่รู้หลอนๆ แล้วก็ค่อยๆ เรียนรู้ระบบไปทีละนิด สิ่งที่ต้องทำในเกมนี้คือเดินทาง ส่วนจะทำยังไงก็แล้วแต่เราจะคิด Terrain ของเกมทำออกมาดีมาก รายละเอียดเยอะ พื้นแตกต่างกันส่งผลต่อการเล่นมาก พื้นดิน พื้นหญ้า ทางชัน ก้อนหินดินทราย ล้วนส่งผลต่อการเล่นทั้งนั้น

เริ่มเกมมาสักพักเจอแมงกะไซค์ใครไม่รู้จอดไว้ เลยเอามาขี่ เออสะดวกดี เลยติดมอไซค์เลย ไปไหนก็เอามอไซค์ไป ตลกตรงที่ขี่มอไซค์ล้มยากกว่าเดิน…. เล่นไปเล่นมาเพลิน มันสนุกเวลาเราต้องมานั่งวางแผนเล็กๆ น้อยๆ รับของอันนี้ไปส่งตรงโน้น ไปทางนี้แวะหยิบไอ้นั่น เตรียมปืนโบล่าไปด้วยถ้าจะผ่านถิ่น Mules ระหว่างนั้นก็สร้างสิ่งปลูกสร้างให้เดินทางสะดวกขึ้น (รวมถึงใช้ของที่คนอื่นสร้างไว้) ความรู้สึกที่เชื่อมต่อเส้นทางจนเดินทางได้สะดวกขึ้น จังหวะที่เหาะผ่าน BT Area ไปสบายๆ นี่แหละทำให้รู้สึกถึงชัยชนะอย่างสูงสุด อีกะแค่ส่งก็ทำเป็นเกมให้สนุกได้นะ!

นอกจากชื่อเมืองที่มัน Knotๆ เหนือตกออกใต้เหมือนกันจนจำยากแล้ว (จำ Landmark ง่ายกว่า) อีกอย่างที่ไม่ถนัดเลยก็คือการหลบ BT ผมหลบ BT ไม่เป็น ใครที่เล่นจะเข้าใจความรู้สึกเวลาย่องพลาดแล้วหนีไม่พ้นโดน BT กอดขาจนล้มมันเหี้ยเอ๊ยมาก ย่องหลบก็ยากมาก อย่างเวลาขี่มอไซค์มาก็หลบไม่ได้อยู่แล้ว ได้แต่วัดดวง จะค่อยๆ เดินไปบางทีพี่ก็มากันเป็นหมู่บ้าน ไหนจะเสียดายมอไซค์ ทนไม่ไหวจะลุยพ่อมันเลยก็แบกของมาเยอะ กลัวลังพัง กลัวของหล่น

ทางออกก็คือพก PCC ไว้สร้าง Time Fall Shelter พอเข้าโซน BT ก็สร้างร่มไว้จอดมอไซค์ + วางสินค้าบนท้ายรถ จากนั้นก็ไปบู๊กับพ่อ BT ให้เรียบร้อยจนฝนตกเป็นปลา แล้วกลับมาขับมอไซค์ไปต่อ…. อาจจะผิดคอนเซ็ปเกมไปหน่อย แต่เราก็ผ่านมันไปได้ด้วย brute force

เข้าช่วงท้ายเกม พอมี Zip Line นี่เหมือนโลกเปลี่ยน ความขี้เกียจทำให้คนสร้างสรรค์ เวลาเล่นจะมองหายอดเขา แล้วปีนไปสร้าง Line ไว้เสมอ สร้างเป็น Network โหนส่วนตัวยิ่งกว่า Chiral Network อีก!

ถึงจะเป็นเกมส่งของ แต่ก็มี Boss นะ ตอนสู้ก็กลายเป็นเกม FPS ไปเลย แต่ส่วนตัวแล้วเล่น FPS ไม่เก่ง เล็งไม่ค่อยถูก ใช้ระเบิดขว้างเอาเป็นหลัก บางทีขี้เกียจสู้บอสอยากไปส่งของต่อด้วยซ้ำ แต่แอเรียบอสฉากสงครามนี่เจ๋งทุกอัน ทำดีมาก บรรยากาศเหมือนไปนั่งใน Saving Private Ryan ดูเผาเงินไปกับไอ้นี่เยอะสุดๆ แม้จะไม่มีผลกับเนื้อเรื่องเลย ส่วนพวก Battle System ก็ใส่พอให้บาลานซ์ เพิ่มมิติของเกม ไม่ได้ใส่รายละเอียดมากนัก แค่พอเล่นเท่ๆ

ส่วนเนื้อเรื่อง… ก็นะ สไตล์โคจิม่า เมาๆ มึนๆ อลังการ แล้วก็หักหลังเยอะๆ เหมือนจะรู้ตัวว่าคัทซีนยาวๆ จะเสียจังหวะ Gameplay เลยเอามารวมกันตอนจบยาวเลย แต่ส่วนตัวแล้วก็ไม่ได้ว้าวกับเนื้อเรื่องเท่าไหร่ ออกจะยังไงก็ได้ อ๋อเหรอ งี้นี่เอง โม้ไปโม้มาก็อืมๆ แต่คัทซีนนักแสดงเล่นดีทุกคนเทคโนโลยี facial แสดงสีหน้าก็ทำได้ดีมากๆ สมเป็นโคจิม่า

สรุปว่าเป็นเกมที่สนุกผิดคาด เป้าหมายแค่วิ่งไปส่งของแต่ไม่น่าเบื่อเลย กดไปเกือบ 70 ชั่วโมง เกมนี้คนดู(Youtube)กับคนเล่นจริงๆ จะได้รับประสบการณ์การเล่นต่างกันมาก ความสนุกของการคำนวนพื้นที่ น้ำหนัก วิธีเดินทางไปให้ถึงในหัว คนที่ไม่ได้เล่นจะไม่รู้เลย อีกอย่างระบบเสียงเจ๋งดี ตอนได้ยินเสียงฝนตกหรือพายุหิมะ เหมือนไปนั่งตากฝนตากหิมะจริงๆ ถ้าใส่หูฟังจะได้อารมณ์สุดๆ

เล่นบนสตีมแล้วพบว่าคนจีนสตีมใช้สตีมเยอะมาก สิ่งปลูกสร้างชื่อจีนเต็มไปหมด