FF7 Remake นี่ตอนประกาศก็ตื่นเต้นนิดหน่อย แต่ไม่ถึงกับซาบซึ้ง ตอนที่ได้ยินว่าจะแบ่งหลายพาร์ทก็ไม่ได้บ่นอะไร และไม่ได้คาดหวังว่าจะยอดเยี่ยมอะไรมากมาย แค่ไม่โดนด่าก็ดีใจแล้ว แต่ก็ยัง Day 1 อยู่นะ ก่อนหน้านั้นลองเล่นเดโมแล้ว ระบบดูโอเคพอวางใจได้ระดับนึง แล้วเวลาก็ผ่านไป…. จนถึงวันวางจำหน่าย
เล่นอยู่สี่ห้าวัน ใช้เวลาเคลียร์ 39 ชั่วโมง
หลังจากเล่นจบ ก็… ให้ 9/10 เกมคุ้ม อยู่ในระดับชอบมาก สัมผัสได้ถึงความทุ่มเท ฉากต่างๆ รายละเอียดเยอะ โดยเฉพาะฉากในความทรงจำที่เอากลับมาสร้างใหม่ เกมมีความเอาใจแฟนบอยสูงมาก สูงที่สุด คนที่เคยเล่นเคยชอบ FF7 สมควรจะต้องเล่นอีกครั้งให้ได้ เกมทำให้เราเข้าใจตัวละครมากขึ้น รักตัวละครพวกนี้อีกครั้ง
ระบบการต่อสู้ในเกมเรียกว่าค่อนข้างดี แต่ไม่ถึงกับยอดเยี่ยม เป็นลูกครึ่งแอ็คชั่น+RPG บางจังหวะมันก็รู้สึกแปลกๆ และมั่วๆ อย่างเช่นเวลาตะลุมบอนแล้วตาย พอชุบชีวิตขึ้นมา HP ก็มีนิดเดียว ปรากฎว่าไม่มี ATB จะใช้คำสั่งเติมพลัง ยืนเฉยๆ ก็ไม่ขึ้น วิ่งไปปั๊ม ATB ที่ศัตรูปรากฎว่าโดนสวน ตายอีกรอบ…. ก็เลยต้องปรับตัวหลายอย่าง
ส่วนตัวมองว่าบางแอคชั่นมันไม่คุ้มค่าจะใช้ ATB ทำให้เวลาใส่คำสั่งจะค่อนข้างเลือก แม้แต่มนต์อสูรก็ใช้เกจ ATB เดียวกับของเรา และเกมงกจำนวน MP มาก แถมตัวไหนที่เราไม่ได้เล่นมันจะอู้มากจน ATB จะแทบไม่เพิ่มเลย กลับกันถ้าเราเล่นตัวไหน มอนสเตอร์มันก็จะมารุมอัดเราแต่ตัวนั้น
ทำให้กลายเป็นว่าวิธีเล่นที่ดีคือ Rotation ไปเรื่อยๆ สลับไปแอริธยิงๆ สะสมเกจไว้ สลับไปคลาวด์ตีๆ พอโดนอัดล้มหรือหรือกดท่าที่โมชั่นนานๆ ก็จะสลับไปเล่นทีฟาต่อยต่อ ตัวที่เราไม่ได้เล่นโอกาสตายจะน้อยมาก เพราะมอนสเตอร์จะไม่ค่อยอัด และมันจะการ์ดเกือบตลอดเวลา (อู้เว้ยมึง) ด้วยผลที่ออกมาแบบนี้ บางทีก็เลยรู้สึกเหมือนฝ่ายเราไม่ได้ตั้งใจสู้เต็มที่เท่าไหร่
แต่สู้กับบอสสนุกมาก เหนื่อยด้วย บอสทุกตัวเวลาสู้ต้องพยายาม บางตัวก็ต้องพยายามมากเลยด้วย ท่ามันเยอะ หลบก็ไม่ค่อยได้ แถมชอบมี Phase ตีไม่เข้า ต้องหาวิธีทำลายเกราะก่อน ตอนแรกกลัวว่าบอสจะน้อย ปรากฎว่าไม่น้อยเห้ย แถมยังเหนื่อยจนบางทีไม่อยากจะสู้แล้ว…
พวกซีนที่เพิ่มมา มีทั้งเพิ่มมิติตัวละคร เพิ่มโลกทัศน์ในเกม และมีเหตุการณ์ที่เปลี่ยนไป ช่วงท้ายๆ เกมเริ่มบอกใบ้เกี่ยวกับชะตากรรม การฝืนชะตา เหตุการณ์บางอย่างเริ่มไม่เหมือนในต้นฉบับ (และก็เริ่มจะเมาๆ สไตล์โนมุระบ้างล่ะ…) เหมือนบอกนัยๆ ว่าครั้งนี้จะไม่เหมือนเดิมแล้ว ตีความจากคอนเซ็ปนี้ แอริธจะไม่ตายก็ไม่แปลกเลย
แต่กระนั้นก็ตาม คัทซีนและการเล่าเรื่องในเกมทำได้ดีมาก ทั้งมุมกล้องและโมชั่น จังหวะในการนำเสนอ ลื่นไหลจนสงสัยว่านี่มันเกมโนมุระจริงๆ เหรอ? ถ้า FF15 ยังให้โนมุระทำอยู่อาจจะน่าสนใจก็ได้? (และ Square-Enix อาจจะเจ๊งไปแล้ว) แถมคัทซีนเกือบทั้งหมดเป็น Realtime Polygon ที่สวยเนี๊ยบราวกับ CG โดยปกติ SE ชอบใช้คัทซีนเป็น Movie Pre-Render ด้วยคุณภาพเดียวกับ Realtime เพื่อความต่อเนื่อง (ซึ่งจะทำให้เกมมีขนาดใหญ่มาก) แต่ภาคนี้เป็น Realtime ด้วย Unreal Engine แทน แม้แต่ฉากเฟี้ยวฟ้าวอลังการกระโดตตีลังกาควงมอเตอร์ไซค์สับขาหลอกก็ยัง Realtime แถมยังทำได้ดีมากจนอยากจะไว้อาลัยให้กับ In-house Engine ของ SE ทั้งหลายเลยทีเดียว
พวกซีนที่เพิ่มหลายๆ ฉากเป็นการเอาใจแฟนบอยอย่างถึงที่สุด ฉากเดินบนหลังคาโบสถ์น่ารักมาก แฟนแอริธอาจจะขาดใจตายได้เลย ที่ชอบคือทิฟากับแอริธสองนางนี่สนิทกันไวว่อง มีโมเมนท์หวานแหววกันเองเยอะกว่าพระเอกอีก….
ส่วนเรื่องข้อเสีย มันก็มีหลายอย่างแต่ไม่ใช่เรื่องร้ายแรงมากนัก อย่างแรกคือมุมกล้อง โดยปกติผมเป็นคนมีปัญหากับมุมกล้องเกมเสมอ เป็นโรค Motion Sickness ง่ายกว่าคนทั่วไปมาก แต่สำหรับภาคนี้ Chapter แรกๆ ไม่มีปัญหาอะไร หรือมีก็น้อยมาก จนกระทั่งมาถึง Wall Market…. ไม่ไหวล่ะ เมืองมันสวยนะ แต่ทางเดินมันแคบ… วิ่งมุดไปมุดมาก็ไม่ไหวล่ะ จะอ้วก… แต่โดยรวมนอกจากที่นี่แล้วก็ไม่เมาเท่าไหร่
ข้อเสียอย่างที่สองคือฉากดันเจี้ยน หลายๆ ฉากดูซ้ำๆ ไม่มี Land Mark ให้จดจำ รู้สึกเหมือนวิ่งวนไปวนมา สู้เสร็จอ้าวเห้ย เมื่อกี่เดินมาจากทางไหนวะ แล้วก็เบื่อราวเหล็กทางเดินมาก เห็นจนเอียน พวกของประดับรกๆ เพิ่มรายละเอียดก็ดีอ่ะนะ แต่พอมาอยู่กับทางซ้ำๆ แล้วก็ชวนให้หงุดหงิดแทน
ย้ำอีกครั้งว่าถ้ามีความทรงจำกับ FF7 ล่ะก็คุณควรจะลองเล่นสักครั้ง ส่วนใครที่จะรอหลายภาคเล่นทีเดียว ถ้ารอได้ก็รอ แต่ไม่แนะนำอยู่ดี เพราะมันจะเยอะคนเล่นไม่ไหว กลายเป็นไม่เล่นไปทั้งหมดแทนอีก