จาก Entry นี้ ที่เคยบอกว่าผมชอบแวะเล่นรัมเบิลฟิชอยู่บ่อยๆ และก็ไม่เคยจบเลย เพราะบอสใหญ่นังแบทริซมันโกงแบบหน้าด้านๆ เมื่อวานนี้หลังจากเจอเรื่องเครียดมากมายจากว่าเครื่องพังเพราะไปลง 10.5 Leopard แล้วงานมันก็กระชั้น แถมซ่อมจะเสร็จแล้วสตาร์ทไม่ขึ้นซะงั้น….. ก็เลยแวะเล่นระบายความเครียดซะหน่อย แล้วก็จะเครียดซ้ำสองเพราะว่าคันโยกเห่ยมาก กันไม่ได้ โดดไปข้างหน้าอัตราสำเร็จอยู่ที่ 1/2 แน่นอนนั่งกันไม่ได้ ปล่อยพลังก็ไม่ได้ เพราะกดเฉียงไม่ได้ พอเริ่มสู้ตัวแรกผมก็เริ่มเซ็ง และใช้ทักษะการเล่นแค่เตะเบา-เตะแรง-ต่อยแรง แล้วก็แคนเซิลแล้วต่อด้วยเตะแรง-ต่อยแรง ไม่มีการใช้ท่า เพราะกดไม่ติด..
เชื่อใหมครับว่าเล่นแค่นั้นผมเปอร์เฟคไป 6 ยก (ตัวนึงสู้สามยก) จนถึงตัวที่ 7 เจอการ์เน็ท แพ้ไปยกนึงแล้วก็เจอนังแบทริซบอสสุดโกงที่พอเริ่มต้นยกเกจพลังจะเต็มทั้งหมด เหมือนเดิม…เตะเบา เตะแรง ต่อยแรง ผมใช้ทั้งหมดสามปุ่ม ไม่มีการกระโดดไปข้างหน้า….ไม่มีท่าไม้ตาย ไม่มีการนั่งกัน ผมชนะ 3:1 ยกครับ และเป็นครั้งแรกของชีวิตที่เล่นจบเลยทีเดียว…
บางครั้งการปิดกั้นอะไรบางอย่าง ทำให้เรามีสมาธิกับสิ่งที่เหลืออยู่ และก็พัฒนาจนฉีกออกจากแนวคิดแบบเดิมๆได้…..
ปล. ชนะจัดจ์เรนเจอร์แล้ว ได้เวลาเล่น P3 แล้ว
