396 | Season Ended

ก็หมดซีซั่นกันไปอีกครั้ง รวมๆแล้วคิดว่าสนุกหลายเรื่องเลย ซีซั่นนี้ที่ชอบที่สุดคือ Taritari รองลงมาก็ Jinrui แล้วก็เฮียวกะ นอกนั้นก็ถัวๆลดหลั่นกันไป ก็เขียนถึง Taritari ซะหน่อยแล้วกัน MVP ประจำซีซั่นนี้

Taritari
อนิเมเรื่องล่าสุดของ P.A. ที่ตอนแรกออกตัวดูเหมือนจะไม่เอาอ่าว (ผมอวย P.A. นะจริงๆ…) แต่พอดูๆไปกลับรู้สึกประทับใจขึ้นเรื่อยๆด้วยจังหวะการเล่าเรื่อง ความมีเสน่ห์ของตัวละครและบรรยากาศที่หาไม่ได้ในอนิเมเรื่องอื่นๆ Taritari เป็นเรื่องเกี่ยวกับชมรมเล็กๆที่ไม่ได้มีอะไรพิเศษ ไม่ได้ยิ่งใหญ่แข่งขันกับใคร ไม่ได้มีพระเจ้าเป็นประธานชมรม เป็นชมรมเล็กๆที่ทำเรื่องเล็กๆ สำเร็จมั่งไม่สำเร็จมั่งผ่านทางตัวละครที่น่ารักน่าเอ็นดู คอนเซ็ปของเรื่องคือชีวิตมัธยมปลายธรรมดา Taritari เป็นอนิเมที่ดูได้สนุกทุกตอน (ปกติอนิเม P.A.อย่าง Another หรือ Hanairo มันจะสนุกมั่งไม่สนุกมั่ง) สิ่งสำคัญที่ทำให้ Taritari สนุกก็คือบทที่กระชับและลงตัว เล่าเรื่องอย่างรวดเร็วและก็ประทับใจ ใน 1 ตอนจะมีเหตุการณ์เกิดขึ้นมากมาย ผมชอบตอนของวาคานะครึ่งแรกที่สุด อารมณ์มันเศร้าๆเหงาๆ สะอื้นอย่างบอกไม่ถูก อารมณ์และบรรยากาศแบบนี้เป็นสิ่งที่ไม่สามารถพบเจอได้ในอนิเมจากค่ายอื่น มันไม่บ้าบอแบบชาฟท์ ไม่ฟูมฟายแบบเกียวอนิ เป็นสิ่งที่ P.A. ใช้เวลาและประสบการณ์สร้างขึ้นมาด้วยตัวเอง และจากนี้ไปก็จะกลายเป็นเอกลักษณ์ที่หาคนอื่นเลียนแบบไม่ได้ ในตอนจบนั้นก็ทำออกมาได้ลงตัว ตัวละครทุกคนก็พยายามในแบบของตัวเอง เรื่องราวต่างๆอาจไม่เป็นไปอย่างที่เราต้องการ แต่สิ่งสำคัญคือพยายามให้เต็มที่เพื่อจะได้ไม่เสียใจภายหลังต่างหาก ชักจะยาว..อยากเขียน Taritari สักเอนทรี่เหมือนกัน แต่ขี้เกียจ….
ส่วนจินรุยเป็นอนิเมบ้าบอมาก เป็นเรื่องเกี่ยวกับโลกที่เข้ายุคถดถอย คุณฉัน(วาตาชิ)กับคุณภูตที่ชอบเล่นสนุกอย่างไม่ดูกาละเทศะใดๆ จินรุยเป็นอนิเมที่มีมุกเชี่ยๆมากมาย(คำชม) มุกมันตลกเจ็บแสบ ฮาแบบปวดร้าว คุณโยเซย์ซังก็ข่างสรรหาอะไรมาให้ปวดตับได้เสมอ ดูๆไปคุณวาตาชิเนี่ยเคยได้เป็นทั้งราชินีเป็นทั้งพระแม่… ช่างเป็นงานพิเศษในฝันจริงๆ อีกเรื่องที่ชอบก็คือเฮียวกะ นี่เป็นงานของเกียวอนิที่ผมพูดได้เต็มปากแบบไม่ประชดเลยว่าชอบจริงๆ หลายๆอย่างในเฮียวกะนั้นมีอะไรให้ขบคิด มุมมองของเรื่องราวก็ค่อนข้างเป็นผู้ใหญ่ (แต่เกียวอนิก็ยัดโมเอ้ฟิลเตอร์เข้าไปจนจิทันดะจังโดนเขียนโดจินไปเยอะแยะ) ในเรื่องผมไม่ชอบโฮทาโร่กับจิทันดะเลย แต่ผมชอบเซมไปกับมายากะ เซมไปนี่มันแน่อยู่แล้ว! ส่วนมายากะผมว่าตบมุกเข้าขากับโฮทาโร่ดี น่าจะเป็นแฟนกันไปเลยดีกว่า เอรุจังช่างแม่งไปเหอะ ถึงกระนั้นก็ตาม สิ่งที่ดีที่สุดในเฮียวกะก็คือโปรดัคชั่นคุณภาพสูง…ตัวเรื่องเองหลายๆตอนก็ดูยืดยาดชวนง่วงเหมือนกัน เกียวอนิเอาโคโคโระคอนเน็คมาทำอนิเมแทนซิลเวอร์ลิงค์ได้มั้ย
ที่เหลือที่ดูจบก็มี Dakara Boku wa, H ga Dekinai ที่แปลกใจจริงๆว่ากรูดูไปจนจบได้ไง…. หรือควรจะสงสัยว่ามันเอาเรื่องนี้มาทำอนิเมทำไมมากกว่าดี? อ้อ…สาเหตุที่ดูจบก็คงเป็นนางเอกนมสวยได้รูปกับคุณน้องผมยาวทูโทนน่ารักสินะ แล้วก็ Eureka7AO ผมว่ามันสนุกมากเลยนะ แต่สนุกเฉพาะตอนที่ยูเรก้าโผล่มาเท่านั้น แต่เอ…จริงๆมันยังไม่จบนี่นา เรื่องนี้ผมออกตัวเชียร์นารุมาตั้งแต่ต้นแล้วครับ น้องสะดือ FTW เซเบอร์ไปลงนรกซะ
ลากรานจ์นี่ก็ดูได้จนจบเพราะว่าเป็น Achievement ต่อเนื่องจากซีซั่นก่อน ก็งั้นๆน่ะ แล้วก็ Natsuyuki Rendezvous ที่ตอนแรกๆค่อนข้างดีแต่เดินเรื่องช้า+ตัวละครน้อย ทำให้ดูแคบและยืดเยื้อเกินไป ถ้าทำเป็น OVA สัก 3 ตอนน่าจะดีกว่า เรื่องสุดท้ายคือ accel world ที่ผมดูข้ามไปประมาณ 10 ตอน ตอนสุดท้ายที่ดูคือตอนที่หัวเห็ดสู้กับหมูแล้วกำลังจะแพ้ จากนั้นจิยูบิทช์ก็โผล่มาฮีล แล้วผมก็เปิดตอนสุดท้ายมาถึงก็เป็นหัวเห็ดสู้กับหมูแล้วกำลังจะแพ้ จากนั้นจิยูบิทช์ก็โผล่มาฮีล ผมก็เลยสามารถดูต่อได้โดยไม่รุ้สึกเคอะเขินอะไร ดูจบแล้วก็…ดีแล้วหล่ะที่ดูข้ามๆไป
มีอยู่สองเรื่องอยู่นอกประเด็นนิดหน่อย เรื่องแรกคือโคโคโระคอนเน็ค เรื่องนี้สนุกมากเลยทีเดียวเพราะว่าต้นฉบับนิยายเขียนได้ดี และอนิเมก็ดัดแปลงออกมาได้เข้าใจง่าย แต่ตัวอนิเมนั้นงานค่อนข้างด้อยไปหน่อย บางครั้งจึงรู้สึกว่าขาดพลังที่จะนำเสนอไป ที่สำคัญคือยังไม่จบซะทีเดียว อีกเรื่องก็คือโฮไรซฮนที่ดูไปสองตอนแล้วก็ไม่ได้ดูต่อ เพราะว่ามึน…ขี้เกียจดูทีละตอน เลยกะว่าจะดูรวดเดียวจบเลยดีกว่า
สำหรับซีซั่นใหม่นั้นจะต้องถามกันแน่ๆว่าจะเขียนหรือไม่เขียนรีวิว ตอบเลยละกันว่าตั้งเป้าจะเขียนครับ ถ้าไม่มีอาเพทใดๆ ก็คงเขียนตามปกติ แม้ว่าดูๆแล้วจะไม่มีเรื่องอะไรแรงๆเลย แล้วก็อาจจะเปลี่ยนวิธีเขียนนิดหน่อย ไม่กวาดแล้ว กุเหนื่อย ขอคัดเรื่องหน่อยละกัน
แถม ←